The Whisper Of The Knife(Hançer Fısıltısı)

=İyi ki Varsın =

İçimi çekip derin nefes aldım.Louis inmemi bekliyordu.İnmeye cesaret edemiyordum.Beş dakikaya yakın bir süre araç içinde öylece kaldık.Gözlerimde istemsizce yaşlar geliyordu.Louis bunu farkedince"Alex bununla yüzleşmelisin.Cesaretli ol hadi inelim."Kapıyı açıp indi.Hala hareketsizce yerimde duruyordum.Martingilin evine öyle bakınca yaşadığım anılar ,en son bahçede yaptığımız mangal partisi gözlerimin önünde belirdi .Louis yanıma gelerek kapıyı açtı."Alex yanındayım tamam mı ?Şuan ne kadar üzgün olduğunu biliyorum .Eğer bunun üstesinden gelemeyeceğini düşünüyorsan şuan hemen dönebiliriz "Kafamı sallayarak reddettim .Louis elini bana doğru uzatarak "Peki o zaman hadi elimi tut."Yüzüne üzgün bir ifadeyle bakıp araçtan indim.Martin de o sıra evden çıkmış bizim yanımıza doğru geliyordu onu görünce kendimi tutamayıp koşup boynuna sarıldım .Daha yeni sessizce olan ağlamalarım şimdi yerini hıçkırıklara bırakmıştı .Martinde sessizce ağlamalarıma eşlik ediyordu.Martin babamı babamda Martin i çok severdi.Martin kendi babasıyla neredeyse hiç vakit geçirmez ,babamla beraber geçerdi  tüm günü .Kaybolduğunda en az benim kadar o da yıkılmıştı .                       Kendimi neredeyse kaybedecektim Martin sessizliğini bozarak "Alex lütfen tamam artık .Topla kendini sakin ol gel içeri geçelim " O sıra Louis i unutmuştum .Martin de unutmuş olacak ki içeriye girdikten sonra farketmiştik .  "Martin arkadaşımı unuttuk .Onuda çağırayım ."       "Alex sen içeri geç .Ben çağırırım ."        İçeriye girdiğimde Frank amca cam kenarında üzgün bir şekilde hareketsizce dışarıyı izliyordu .Martinin annesi sağa sola koşturup çocuklarla ilgileniyordu .Kimse benim odaya girdiğimi farketmedi .En son öksürmüş gibi yaparak fark edilmek  istedim .Frank amca dalgınlığını üzerinden atarak yanıma geldi ."Hoşgeldin kızım .Seni çok özlemişiz."    "Bende sizi çok özledim ."kısa selamlaşmaların ardından köşedeki koltuğa oturdum .Martinle Louis neden bu kadar geç kalmışlardı anlam veremedim .Sözde Martin Louis i çağırmaya gitmişti ama bu kadar uzun bir sohbet içerisine gireceklerini düşünmemiştim .Frank amca babamdan bahsedip beni üzmek istemiyordu .Bende o cesareti kendimde bulup bi türlü soramıyordum .Lisa çocukları alarak içeriye götürdü .Bağrışmalarından yeterince kafam şişmişti  zaten .Çocukların odadan çıkması çok iyi olmuştu.Martin le Louis suratları asık ,birazda sinirlenmiş bir şekilde içeriye girdiler .Tuhafça onlara doğru baktım .Şuan yeterince sorunum vardı .Onların diyaloğuna hiç karışmak istemedim .  Frank amca artık birşeyler söylemesi gerektiğini düşünerek ilk hamleyi yaptı "Alex olanları biliyorsun zaten .Bir ceset bulundu.Üstündeki kıyafetler ve cüzdanından baban olduğu tespit edildi .Fakat suyun içinde kaç aydır kaldığı için ceset tam olarak teşhis edilemedi .DNA testi istediler.Yarın beraber gidip örneğini verelim ."   Şaşkın bir ifadeyle "Yani babam olduğu kesin değil mi ben görmek istiyorum Frank amca ."     Frank amca yüzünü düşürerek "Baban olduğu kesin kızım .Ben bizzat gördüm .Kolundaki dövmeden tanıdım baban olduğunu .Senin görmene izin verirler mi bilmiyorum .Yarın gidince öğreniriz ."   Bir an bir umut babam değildir düşüncesine dalmıştım .O sözleri duyunca tamamiyle yıkıldım .Artık hiç bir umudum kalmamıştı.Frank  amca sözünü bitirdikten sonra Louis e dönerek "Siz kimsiniz acaba ?"   Louis kendini ifade edemez diye düşünerek ben girdim devreye "Louis benim arkadaşım . Yani sınıf arkadaşım ."      Frank amca bu sefer kafasını döndürerek "Annenin buraya geldiğinden haberi var değil mi Alex ?Babandan haberi vardır umarım ."     Ben onu tamamen unutmuştum .Annem şuan kesin deliye dönmüş her yerde beni arıyordur .Telefonumda bozulmuştu.Louis gözlerime ne söyleyeceğiz şimdi diye baktı.Mecburen yalan söylemeliydim .Yoksa Frank amca bu duruma çok sinirlenebilirdi ."Evet var haberi ."   Frank amca pekte bu duruma inanmışa benzemedi .Sakalını kaşıyarak "Neden kendisi seninle gelmek istemedi arkadaşınla gelmene izin verdi anlamadım doğrusu ."   Şimdi ne diyecektim bilemedim bir türlü ."Iı şeyy ".Louis o sıra devreye girerek beni kurtardı ."Kendisi dün biraz rahatsızlanmıştı .O da gelmek istedi .Alex ısrarla hemen bugün gelmek isteyince kendini kötü hissettiği için gelemedi.Ben aile dostlarının oğlu olduğum için benden rica etti getirmemi .Bende kabul ettim ." Louis ten böyle bir performans beklemiyordum doğrusu .Söyledikleri karşısında şaşkın şaşkın bakakaldım .Louis in dedikleri Frank amcayı daha çok memnun etmişti ."Peki öyle söylüyorsanız o zaman .Martin Alex zaten yabancı değil sen misafirimize yatacak yeri göster dinlensinler yorgunladır .Bu arada unuttum aç mısın ?"Lisa teyze o sıra içeri girerek mutfağa doğru yönelmek istedi ."Yo hayır aç değiliz.Biran önce uyusak iyi olur Frank amca ."       "Peki madem öyle diyorsanız .Neyse size iyi geceler ."İkiside salondan çıkıp odalarına  gittiler .Dikkatimi çeken Martin içeri girdiğinden beri sohbete karışmamış tek kelime bile söylememişti.  .Üçümüzde bir birimize bir süre sessizce ölece bakıp durduk .Bu sessizlik hoşuna gitmiyordu.Sohbet havası yaratmak için  Louise doğru dönerek "Ben aç değiliz dedim ama sen aç mısın Louis ?"       "Hayır aç değilim Alex .Teşekkürler ."Martine doğru dönerek sözüne devam etti "Lavabo nerede  acaba ?" Martin söylenenleri duyuyor tepki vermiyordu .Ben devreye girerek elimle lavabonun yerini işaret ettim.Louis odadan çıkınca Martine bakarak "Martin birşey mi oldu ?Neyin var  senin geldiğinizden beri tek kelime konuşmadın."                    Samimiyetimizi adeta yitirmiştik sanki .Martin benim için bir başkaydı .Arkadaşım ,dostum ,sırdaşım...Neden bu kadar soğuk davrandı anlam veremiyordum .Louis le arkadaş olmamıza mı bozulmuştu acaba .Bu güne kadar Martin inin benden başka öyle samimi arkadaşı olmamıştı benimde ondan başka .Bir birimizden başkasına  samimi davransak küser çoğu zamanda atışırdık .Ama sonra bu küslüğümüz bir gün bile sürmezdi .Şimdi ise küs değil atışmada yoktu ortada .Martin in hiç bu şekilde davranmazdı ."Hayır bir sorun yok Alex ".    Böyle davranınca daha çok kızmama sebep olmuştu "O zaman bu tavrın ne Martin .Seni benden başka kimse bu kadar iyi tanıyamaz bir şey var söylemiyorsun .    Sırıtarak "O zaman tanıyamamışsın ."   "Sorun Louis mi Martin ?"  O sıra Louis salona girmişti .Bize doğru sanki kusur işlemişcesine "Pardon konuşmanızını böldüm ." Martin kızgın bir şekilde ona doğru dönerek "Evet böldün ."    Bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu anlamıyordum .Louis süt dökmüş kedi gibi kızardı .Birşey diyemedi .Martine dönerek "Martin buraya gelmem anlaşılan seni rahatsız etti.Neden böyle davrandın anlayamıyorum . Özür dilerim huzurunu bozduğum için."     Ayağa kalkarak "Louis montunu al hadi gidelim ."Martin benden böyle bir tepki beklemiyordu .Louis e gıcık kapmış olabilirdi ama o bir misafirdi sonuçta.Ne kadar hoşlanmamış olsada benim için idare etmesi gerekiyordu.Bir sıkıntısı varsa bunu güzel bir dille bana söyleyebilirdi .Bende anlayışla karşılar herşeyi anlatırdım .Bu şekilde bana yaklaştığı için benim yapmış olduğum tepkiyi haketmişti .Martin hatasını anlamıştı ki önüme doğru geçerek "Alex saçmalama nereye gidiyorsun ?"      "Ben mi saçmalıyorum Martin geldiğimizden beri suratın beş karış .Bişi mi var diyorum yok diyorsun .Ne oldu diyorum hiç birşey diyorsun .Sende biliyorsun benim ne kadar inatçı olduğumu .İstesende durmak istemiyorum burada."Louis hiç karışmadı olanlara .Kapıyı açıp dışarı çıktım .Martin arkamdan "Alex Alex "diye seslendi.Beni biliyordu.Zaten annesinin o asık suratı geldiğimden beri üzerimizdeydi bide Martin de böyle yapınca bir dakika bile o evde durmak istemedim .Kenardaki kaldırımlardan birine oturdum .Martin yanıma gelerek "Alex özür dilerim .Ben işte biliyorsun beni "Sözünü bölerek "Daha yeni bilmiyorsun demiştin hatırlatıyım".    Yanıma oturak "Uff Alex saçmaladım kabul ediyorum .O çocukla yakınlığınızı kıskandım sadece .Aptallık ettim farkındayım .Hatırlasana sen benden başkalarıyla dolaşınca küsüyordum sana  sende öyleydin .Hadi ama özür diliyorum ."                 "Aptal herifin tekisin .Bu muydu yani tavrın .Evet öyleydik ama şuan bu durumda yapılacak şey miydi bu sence .O çok iyi biri öyle kötü şeyler atlattım ki hep yanımda oldu .Keşke bunu bana başka bir şekilde söyleseydin ."           "Bilmiyordum .Dedim ya kıskandım sadece hadi kalk eve girelim ."      "Bir şartla gelirim  Louis den özür dileyeceksin Martin ona ukalaca davrandın.Kabul et ."    "Alex benden böyl.."    "İyi madem gelmiyorum o zaman ."   Louis konuşmamızı uzaktan izliyor hiç müdahale olmuyordu .Martin isteksiz bir şekilde "Tamam havuç kafa hadi kalk ."Ayağa kalkıp Louis in yanına gittik .Martin i dürtükleyip özürünü dilemesi gerektiğini hatırlattım .Martin"Şey ben bu olanlardan dolayı biraz gerildim ."    Louis karşılık vererek "Sorun değil anlıyorum ."Tekrardan Martin i dürttüm .       "Size öyle davrandığım için özür dilerim ."     Louis "Özür dilenecek birşey yok .Olur öyle şeyler ."Louis in böyle samimi yaklaşımı Martin in kendine gelmesine sebep oldu ."Hadi içeri girelim ."Louis e doğru bakıp herşey yolunda dermişcesine gülümsedim.İçeriye geçince telefonumun kartını çıkartıp Martininkine taktım .Yüze yakın arama bir o kadar da mesaj vardı .Normalde aramazdım ama artık onlara karşı sorumluluk hissettiğim için  doğru olan şey aramamdı .Telefon bir kere çalır çalmaz telaşlı bir şekilde annem açtı "Alex kızım nerdesin sen ?Ah aman Tanrım öldüm meraktan ."   "İyiyim ben sorun yok ."Annemin telaşlı tavrı yerini sinirli bir ses tonuna bırakmıştı"Ne demek iyiyim ben nerdesin sen heryerde seni arıyoruz bakmadığımız yer kalmadı .Jack işini bırakıp erken döndü .Bizi ne kadar korkuttuğunun farkındamısın sen ?" Adeta ateş püskürtüyordu."Özür dilerim ama elimde değildi size haber vermemek sizi telaşlandırmak istemezdim  .Babam .." Sessiz kalmıştı biran .İkimizde tamamlayamadık sözlerimizi.Kuvvetimi toplayıp devam ettim "babamın cesedi bulunmuş bende hemen döndüm telefonumda bozulunca size haber veremedim üzgünüm "Siniri yatışmıştı.Şaşırdı bir an "Yaaaa çok üzüldüm .Ama ne olursa  olsun haber vermeliydin Alex. Tek başına çıkıp gitmen habersizce hiç doğru olmadı.Biz hemen şimdi geliyoruz oraya ."       "Yo hayır gelmenize gerek yok .Cesedi hemen defnedemeyebilirler .Ben yarın dönerim ."        "Olmaz öyle şey ".        "Hayır diyorum gelmenizi istemiyorum lütfen zorlama ." Kalbini kırmak istemezdim ama gelmelerini istemiyordum .Sanki babamın böyle olması işe yaramışta böyle sıcak bir aileye kavuşmuşum imajını yaratmalarını istemiyordum  .Söylediklerim onu üzmüştü"Peki Alex  nasıl istersen beni  haberdar et olur mu merakta bırakma".   Tamam diyerek birazda Bay Jack le konuştum oda sinirlenmişti bana .Bende benim yüzümden işini yarıda bırakıp dönmesine üzülmüştüm .                                Martin  in odasına geçtim ,Martinde Louis le beraber salonda yattı .Evleri oldukça küçük olduğu için misafir odaları yoktu .Uykum gelmiyordu ama kendimi zorluyordum .Bir an önce sabah olmasını istiyordum .                          Güneşin ilk ışıklarıyla yerimden doğruldum .Nerdeyse hiç uyuyamamıştım.Üzerimi giyinip aşağıya doğru indim .Martin horul horul uyuyor Louis ise yarı baygın bir vaziyetteydi.Ses çıkartmadan dış kapıyı açmaya çalıştım .Louis yerinden doğrularak"Alex nereye gidiyorsun ?"   "Hiç öylesine dolaşmak istiyordum .Sen uyu daha çok erken ."       "Uykum yok .Yerimi yadırgadım galiba bekle beni üzerimi değiştireyim geliyorum."Yerinden kalktı .Martinin pijamaları o kadar komik olmuştu ki ona kendimi tutamayarak güldüm .Louis Martine göre oldukça iri ve uzundu.Pijama ona kapri gibi olmuştu sanki .Louis "Hoşunuza gitti sanırım hanımefendi .Bence çok iyi hem bu moda .Kapri pijama bu senenin modası ."Bunun üzerine Martin horultusuyla adeta susun artık demek istedi.İkimizde oldukça gülmüştük.Dışarı çıkıp Louis in gelmesini bekledim .Çok geçmeden yanıma geldi .Bugün nedense kendimi dünden daha iyi hissediyordum .Louis e geçtiğimiz her sokaktan önceden yaşadığım anıları anlattım .Evimizin olduğu yere sapmak istemedim .O evi çaresizce sattığım  aklıma gelince kötü oluyordum zaten .Sahile indik."Louis herşey için teşekkür ederim .Yani buraya kadar gelip benim yanımda oldun .Hayatım boyunca yapmış olduğun bu iyiliği unutmayacağım.İyi ki varsın ".        "Alex saçmalama lütfen.Ben mutluyum sana yardım ettiğim için senin yanında olduğum için .Mecburiyetten yada zorla yapmadım ."  Konuyu değiştirerek  "Buralar çok güzelmiş daha önce böyle güzel bir kasabaya gitmemiştim ."        "Evet öyledir .İnsanlarıda çok sıcaktır,herkes birbirini tanır burda."      Biraz dolaştıktan sonra eski arkadaşlarımı gördüm .Kimseyle konuşmak istemiyordum.Çünkü yaşadıklarımı anlatmak ifade etmek beni yoruyordu.Kısa muhabbetlerin sonrasında Louis e eve dönmek istediğimi söyledim .Çünkü biran önce babamı görmek istiyordum.Yol üzerinden kahvaltılık birşeyler alarak eve geçtik.Evdekiler çoktan kalkmış kahvaltılarını yapıyorlardı.Martin "Nerelerdeydiniz ?Etrafa bakındım ama sizi göremedim."      "Biraz dolaşmak istedim .Louis de bana eşlik etti."        Martin kıskanma dürtüsünü bastırmaya çalışıyor ama ne kadar istesede başaramıyordu.  Martin"Benide çağırsaydınız keşke .Bende Louise etrafı tanıtırdım."       "Uyuyordun ,uyandırmak istemedim Martin ."       "Peki Alex hadi geçin masaya."       Biraz atıştırmadan sonra evden ayrıldık.Ben Louis in arabasına yönelecektim  Martin buna engel olmak istercesine "Alex gel bizim araca binelim ."     Frank amcada Louis tek araba yapalım sende bizim araca bin dedi.Martin bundan pel memnun olmasada kabul etmek zorunda kaldı.Beraber araca binip önce şerifin yanına gittik.Oda bize eşlik ederek adli tıpa yöneldik.Kimseyi içeri almadılar .Şerifin ısrarıyla kızı olduğum için babamı görmemi kabul ettiler .İçeri girdiğimde ayaklarım titremeye başladı.Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu adeta.Yavaş yavaş adımlarımı atarak cesetlerin olduğu odaya yöneldim ...