"Bunun gerçek olduğunu düşünmüyorum. Sanki uyanamadığım bir rüya gibiymiş gibi geliyor." Cümlem üzerine diğer elimi de tuttu. Kendine çekerek yumruk yaptığım ellerimi açtı. Avuç içlerimi bana çevirdi.
"Eğer emin değilsen parmaklarını say. Rüyadaysan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. Bölüm | Dehşet Doktorları Hakkında
Theo karşısında ki adamın boğazını, pençeleriyle parçaladığında donuk kaldım.
"Stiles. Bundan kimseye söz etmemelisiniz. Lütfen, kimseye söylemeyin." Stiles Theo'ya yaklaşırken ben de yerde yatılı olan bedene yaklaştım.
"Neden olmasın?"
Her ne kadar, Theo bir şey yapmamış olsa muhtemelen bizi öldürecek olan adama, acımamam gerekse de, yapamıyordum. Muhtemelen birkaç saniye içinde ölecekti ama hissettiği acı birkaç saniyeyle sınırlı değildi.
"Çünkü ben Donovan hakkında kimseye bir şey söylemedim."
Elimi hala kanayan boğazına koydum. Acısını almak istiyordum, ama nasıl yapacağımı bilmiyordum. Hiç kimse bu şekilde ölmeyi hak etmiyordu.
Trafo patlarken çocuk da son nefesini verdi. Göğüs kafesimde çocuğun çektiği acı buharlaşırken, kendime engel olmayarak gözlerim doldu. Stiles'ı öldürecek olan kişi için göz yaşı dökmeye başladım.
"Donovan'a ne olduğunu biliyorum..."
Ellerimi boğazından çektim, artık nabzını hissetmiyordum.
"...Her şeyi biliyorum."
Stiles hızla Theo'ya yaklaşarak yakasından tuttu. Theo'yu trafonun tellerine yasladığında bile kendimde ayağa kalkacak gücü bulamıyordum.
"Oradaydım. Kütüphanede. Malia kitabı buldu. Nerede olduğunu görmek için bize mesaj atıyordu. Seni kütüphanede bıraktığını söyledi." Stiles bakışlarını bana çevirerek olduğum yerde kalmamı işaret etti. Theo buna dikkat etmeden anlamsız cümlelerine devam etti.
"Onu gördün mü?" Stiles'ın olayı anladığı belliydi.
"Sadece cesedi." Gözlerim şokla açılırken birkaç adım geriledim. Stiles birini mi öldürmüştü?
"Senin çıkışını izledim. Bir şey söyleyecektim ama polis aracını gördüm. Ve ceset de gitmişti." Sakin olmaya çalışarak derin bir nefes aldım, bir karışıklık olmalıydı. Bir hata.
"Onu kimin aldığını bilmiyorum. Sen ne gördüysen ben de o kadarını gördüm. Kimseye bir şey söylemedim, çünkü sen de kimseye bir şey söylememiştin." Stiles'ın bakışları bana döndüğünde Theo da kafasını çevirdi. Çok geçmeden siren sesleri duyulduğunda Theo tekrar Stiles'a döndü.
"Bu bir ambulans değil, öyle değil mi?" Stiles kafasını olumsuz anlamda salladıktan sonra Theo'nun yanından geçerek bana yaklaştı.
"Buradan çıkmalıyız." Stiles yavaşça Theo'ya döndü. Kısa bir süre sonra bakışlarını ölü bedene çevirdi.
