Arkadaşlar eğer kötü yazıyorsam bu hikayeyi devam ettirmek istemiyorum. Eğer iyi gidiyorsam edeceğim. Neyse ay lav yuuu~
O akşam
Kendimi çok aptal hissediyorum.. Neden bir sevgilin varken okulda beni sırtladın.? Bir dakika sanki kavga ediyorlar. Evet evet kavga ediyorlar.. O sırada annem beni çağırmıştı. Hemen alt kata indim.
-Git karşıya, yeni komşular gelmiş onlara bi ikramda bulun. Yarında ikimiz birlikte gideriz görmeye tanışmaya, şuan işim olduğu için ben gelemiyorum. Hem komşunun oğlu senin sınıf arkadaşınmış. Git bi kaç konu üzerine konuş, sohbet et.
-Tamam omma hemen giderim~
Tepsiyi de alıp dışarı çıktım. Onların ziline bi kaç defa bastım. Kapıyı Ji Min açtı.
-İyi akşamlar.
-İyi akşamlar Ji Min. İçeri almayacak mısın?
-Ha doğru buyur -elimdeki tepsiyi tuttu, ben içeri girince tepsiyi elime tekrar verdi. Ne kadar da öküz-
İçeriye girdim. Zaten girer girmez karşıma annesi çıktı.
-İyi akşamlar kızım, içeri oturma odasına buyurmaz mısın?
-Yok almayayım~
-Aaa hayır bırakmam seni 1 saat burada benimle kal zaten sıkılıyordum.
Kolumdan çekiştirdi. Bende kıramadım kadını kabul ettim. O sırada merdivenlerden inen bir kız gördüm. Ji Min'in annesi kıza ters ters baktı. Kız sinirle kapıyı sert bir şekilde kapattı. Ardından merdivenlerden Ji Min indi. Annesi;
-Bu kızı hiç sevmiyorum Ji Min oğlum. Bırak istediği cehenneme gitsin. Hem sen ondan ayrılmamış mıydın? Neden en başa döndünüz?
-Anne bende istemiyorum o kızı ama işte bana en son söyledikleri şeyler "ben seni istersem almasını bilirim" oldu.. Başımızda çok büyük bi bela var anne..!~
-Aynen öyle ben sana en başında ne demiştim "bırak şu kızı gözüm tutmadı" dememiş miydim?
-Demiştin anne -başını öne eğdi- ama kız vazgeçmiyor..!
-Sen vazgeç boşver onu artık yeni bir sayfa aç..~
-Peki anne, kiminle açmamı istersin?
-Yanımdaki kız ile mesela..~
-Ben mi?! Diye bağırdım şaşkınlıkla.
Ji Min;
-Omma gerçekten de benim bu kızla çıkacağımı mı düşünüyorsun..?
-Evet gayet hanımefendi bi kız..
-Omma saçmalama lütfen~
-Ben ciddiyim..!
-Off anne hiç uğraşamam sizinle. Ben yatıyorum iyi geceler~
-Peki oğlum iyi geceler..
Ji Min merdivenleri çıktı odasına gitti. Annesiyle ben baş başa kaldık. Ben hemen söze atıldım;
-Bayan Park gerçekten de öyle mi düşünüyorsunuz?
-Evet neden sordun kızım? O kız oğlumun eski sevgilisi idi.. Yeniden o kızla çıkmaya başlayacak diye korkuyorum..~
-Neyse ben artık eve gideyim, iyi akşamlar size..
O sırada Dahyun'un telefonu çaldı. Arayan annesiydi;
-Alo omma.
-Kızım beni iş yerinden aradılar işim çıktı. İstersen beni hiç bekleme. Komşuda kal bu gece~
-Omma neden anahtarları bırakmıyorsun ki..!
-Kızım unutmuşum işte. Komşu yanında ise ver az telefonu konuşayım..
-Tamam omma~
Telefonu Bayan Park'a verdim;
-Annem sizinle konuşmak istiyor..
-Tamam kızım~
-Alo, Bayan Park. Benim işim çıkmıştı da kızım sizinle kalabilir mi diye soracaktım..?
-Aaa tabiki de lafı mı olur. Bu gece burada kalsın zaten kız çantasını da almış yanına Ji Min ile ders çalışmak için yarın okula buradan çıkıp giderler..~
-Tamam o zaman teşekkür ederim..
-Rica ederim ne demek her zaman~
Telefon kapandı. Dahyun bu gece burada kalacağını anladı. Ve hemen ona gösterilen odaya gitti..
