Koysam evin en yüksek köşesine
Bir yol resmi en yüksek köşesine
Düşsem bir not en alt köşesine
Yol işte desem en alt köşesine
Desemki mesafelerin en sağlam yeri
Desemki mesafelerin tek açık verdiği yeri
Düştün deseler kara bir çelişkiye
Desem ki sadece yol işte
Giderken üzüldüğün
Gelirken süzüle süzüle gecerken bir bir ormanları
Bırakırken karlı dağları arkanda
Düşünmezken acıyı
severken o an sadece gideçeğin yeri
Cok geçmez o an mesafenin en kadim dostu yetişir yardımına ki
O zamandır sonra bir bakmışsın
Gülerek geldiğin yollar boyu küfür etmek isteği gelir giderken
Giderken anlarsın hayat tek değildir eğer ki doluysa yan tarafindaki koltuk sevdiklerinle
İşte ozaman tek kişilik üzülür
İki kişilik seversin yolları ;)
