o zaman bugünde kalksın beyim yorgun bir tren ağır bir ayrılık seferine
kalksın beyim bugünde o tren eller uzansın yine son defa havaya
gözler son defa baksın zor bir gülümsemeyle kalan gözlere
çeksin o zaman makinist kara kornayı düşsün ayrı atan aynı kalplere o derin bir sızı
kalsın hoş olanlar beyim
ben yine gurbetteki iki yanı boş banka ellerim iki yanda göğsüm acıyarak oturmaya gidiyorum
sekizinciadam
Bir gün o bankın iki yanı dolsun umuduyla...
