Adopted By Boys

Chapter 6

Sophie

Umg! De MagCon boys hebben ons een paar uur geleden meegevraagd om mee te gaan. waar we nu zijn? We zijn nu backstage! De jongens zijn op het podium en wij zijn in de kamer waar ze straks pauze hebben. "We zien jullie straks bij de meet en greet! Byeeeeeee!!!!" horen we vanaf het podium. En ja hoor, even later gaat de deur open en lopen ze allemaal achter elkaar naar binnen. Als laatste komt Daniel naar binnenlopen. Wat is Daniel toch knap! Dacht ik dat nou echt? Ik kan dit niet tegenover Madelyn. Ik wil super graag vriendinnen met haar worden, maar dat lukt niet als ik haar vriendje ook leuk vind. Oh nee, hoe moet dit nu? Madelyn springt zowat van haar stoel af en loopt naar Daniel. Hij geeft haar een kus en slaat zijn arm om haar heen. Samen gaan ze op de bank zitten en checken hun social media. "MADELYN!!!"

Madelyn

Daniel en ik zitten nu samen op de bank. Echt, ik verveel me dood. "MADELYN!!!" Ik kijk verschrikt op naar Cameron die mijn naam schreeuwt. "Wat is er?" "Bij de meet & greet mag je ook mee! Je hebt je eigen plek! Leuk hé?" Ik knik, maar dan realiseer ik me pas wat Cameron zei. "WAT? Misschien wil ik dat wel helemaal niet!" Cameron kijkt verbaasd, maar als hij mijn lachende gezicht ziet, weet hij dat ik een grapje maak. "Tuurlijk wil ik dat wel, het lijkt me juist leuk!" Dan komt er een oudere man binnenlopen. "De meet & greet gaat zo beginnen!" De jongens knikken en staan op. Ze lopen de deur uit en ik volg hun voorbeeld. Ik zwaai nog snel even naar Sophie en Lucy en ga dan naast Carter lopen. "Was vanochtend leuk hé?" Hij knikt en begint dan te lachen. "Ik dacht echt dat je sliep! Hoe kun je dat? Ik wil dat ook kunnen!" "Een kwestie van doen en niet denken! Misschien helpt dit je." Ik begin hem in zijn zij te prikken en hij springt spastisch opzij. "Nu heb ik je zwakte ontdekt! Mensen, Carter kan niet tegen...." Verder kom ik niet, want Carter duwt zijn hand voor mijn mond. Ik bijt hem in zijn vinger. "Ik ben van de buitenkant lief, maar van de binnenkant een bitch!" Hij mompelt is zoals: "Dat merkt ik ja." "Carter, ik ben dan wel een bitch, maar wel de leukste bitch die je kent!" Ik maak een hairflip en loop naar Matthew.

"Hi!" Hij zwaait spastisch terug. "Ik zei hi, ik zwaaide niet." Hij begint te lachen. "Dat is mijn manier van hoi terug zeggen." Owhja, hij was toch spastisch, want dan ben ik daar nu achter gekomen. Ondertussen zijn we in de zaal, waar straks de meet & greet is. Het is best een grote zaal. Tuurlijk is ie groot, er moeten ongeveer 13 mensen staan die fans gaan ontmoeten! En al die wachtrijen moeten ook ergens zijn. "Ga allemaal op je plek staan, dan komen de fans eraan!" Iedereen loopt naar een plek, dus is er nog 1 over. Die is vast voor mij. Dat klopt, want mijn naam staat er bij. Ik ben ergens in het midden. En dan gaan de deuren open en lopen ze rustig naar ons toe. Naar ons toe is niet helemaal waar, er staan van lange rijen die je op een vliegveld ook hebt. De eerste is al bij Cameron. Na een tijdje komt het meisje bij mij. "Hi!" Ik hou mijn armen open en ze geeft me een knuffel. "Jij hebt zoveel geluk! Je bent gewoon geadopteerd door MagCon!" Ik begin te lachen. "Inderdaad, nu je het zegt. Maar zeg eens, wie vind je het leukste van de jongens?" Ze begint te blozen. "Hayes.." Ik kijk naar Hayes en wenk hem. "Madelyn, wat is er?" "Ze is van jou!" Gelukkig staat Hayes naast me en ik duw het meisje zachtjes naar Hayes. Ze loopt naar hem toe en springt in zijn armen. Ook hij begint te blozen. Dat gaat nog wat worden.

We staan hier nu al een uur en drie kwartier! Dat lijkt heel lang, maar omdat er zoveel fans komen lijkt het heel erg kort. Ze waren allemaal zo aardig. Ik heb van een meisje zelfs een fanart gekregen, van de foto die in het tijdschrift stond! Hij leek er echt superveel op. Nu komt het laatste meisje. "Je blijft met je vingers van de jongens af! Als je met een van ze hebt, kom ik je persoonlijk een bezoek brengen. Laat het even duidelijk zijn!" Ze wil me slaan, maar ik ben sneller. "Zozo, een make-up doos die denkt dat ze alles is. Volgens mij hebben de jongens MIJ geadopteerd en ben ik NIET naar ze toegegaan. Jij had dat blijkbaar wel gedaan. Nou doeii! Geen fijne dag verder!" Ze loopt boos naar Hayes en geeft hem een knuffel. Ik zie dat ze een briefje in zijn zak stopt. Laat ik eens even leuk doen zoals altijd. Ze wil doorlopen naar Nash, maar ik begin te schreeuwen. "Hey, kom eens!" Ik loop naar Hayes en pak het briefje uit zijn zak. "Volgens mij is dit van jou en niet van Hayes!" Als blikken konden doden, was ik sowieso dood geweest. Ze loopt terug en pakt het briefje van me aan. "De rest van de jongens na Hayes, pas op! Ze wil een briefje met haar telefoonnummer in je broekzak stoppen. You better watch out!" Ze loopt niet eens naar de anderen, maar loopt gelijk naar buiten. "Doei!" roep ik haar nog na. Als de deur sluit, beginnen alle jongens te lachen. "Thanks! Ik zou anders bijna denken dat het het nummer van dat eerste meisje was geweest." Hij begint te blozen. "Hayes is verliefd! Hayes is verliefd! Hayes is verliefd!" Gelijk stoppen de jongens met lachen en beginnen ze door elkaar te schreeuwen. "Wie?" "Dat eerste meisje?" "Wat is haar naam?" "Ben je echt verliefd?" "Gaan we eten?" "MATTHEW!" Hij kijkt naar mij en kijkt me vragend aan. "Waar gaan we dan eten? Mac?" Hij begint te lachen en knikt. "Jaaaaaaaa!!!!! We gaan weer naar de mac!!! #BlameMatthew !!"