Adopted By Boys

Chapter 15 Hayes and Nash??

Madelyn

"Eh, je moet eigenlijk wel naar school..." Ik kijk Calum boos aan. Gespeeld natuurlijk maar dat kan hij niet weten. "Het spijt me, ik wist niet dat je boos ging worden door dit grapje." Gelijk begin ik te lachen. "Ik was ook niet boos gekkie. Ik wachtte op het moment dat jij ging zeggen dat het een grapje was." Gelijk begint Calum ook te lachen. Ook al weet ik maar een paar dagen dat hij mijn broer is, het lijkt alsof ik hem al jaren ken. Na jou, eigenlijk ken ik hem ook al mijn leven, maar wist ik dat nog niet. Mijn ouders konden niet voor me zorgen en hebben me weggedaan. "MADELYN EN CALUM HOOD!!" wordt er vanaf beneden geschreeuwd. Calum en ik kijken elkaar aan. "WIE ALS EERSTE BENEDEN IS!!" Snel spring ik op en ren de kamer uit. Calum lijkt nog even in een trans te zitten, maar die is snel weg. Gelijk komt ie achter me aan. En ja, ik zou Madelyn niet zijn als ik niet zou vallen! Dus ja ik glij uit over de laatste trede van de trap. Ik maak me klaar voor een pijnlijke val, maar gek genoeg komt ie niet. Ik open verbaasd mijn ogen en kijk recht in de ogen van Hayes. Ja Hayes ja, hoe ongemakkelijk kan het zijn. Eigenlijk is het niet zo ongemakkelijk, maar het is ook niet bepaald leuk. Hij komt uit zijn trans en zet me normaal neer. "Dankje Hayes!" Ik geef hem een kus op zijn wang en loop dan achter Calum aan. Hij kijkt mij aan en begint te lachen. Helaas voor hem lach ik niet mee. We lopen door naar de woonkamer en daar zit een meisje.

"Mali?" vraag ik voorzichtig. Ze kijkt op en glimlacht. Het is mijn eigen zus! Ze staat op en loopt naar me toe. "Je lijkt echt superveel op die idioot naast je. Hij heeft al veel over je verteld via de app. Ik ben blij dat ik mijn long lost sis terug heb." Ik kijk haar aan en kijk dan naar Calum. Snel kijk ik nog even naar Mali en geef haar een knipoog. "CALUM, JIJ HEBT WAT GEDAAN?? RODDELEN OVER MIJ?? DAT ACCEPTEER IK NIET!! BEGIN MAAR ALVAST MET RENNEN ALS JE LEVEN JE LIEF IS!!!" Hij kijkt bang naar mij en rent de kamer uit. Ik hoor de achterdeur, maar besteed er verder geen aandacht meer aan. "Je gaat niet achter hem aan?" Ik schud mijn hoofd. "Veel te veel moeite!" Ze kijkt me lachend aan. Ik geef haar een knuffel. "Ga je binnenkort mee naar onze ouders?" Ik knik voorzichtig.

Hayes

Nash, Cameron en ik horen allemaal geschreeuw beneden. "Zal vast Mali zijn samen met Calum en Mads." Ik knik ter bevestiging. "Ja, ze rende net de trap af, maar viel. Gelukkig voor haar ving ik haar op en toen gaf ze me een kus." Waarom heb ik dat gezegd? Daar gaan ze me nu mee plagen voor een hele lange tijd. Ik begin te blozen als ik eraan terugdenk. Gelukkig kijken we een film en zijn de lichten dus uit. Nu dus niet meer. Nash doet het licht aan en ik zit nog zo in gedachten dat ze dus kunnen zien dat ik bloos. "Hayes die is verliefd! Hayes die is verliefd!!" schreeuwen ze allebei. Gelijk staan de rest van de jongens er en natuurlijk voor mij staat Maddy er ook. Nash en Cameron beginnen te grijnzen. Oh oh, dit gaat niet goed aflopen. "Hayes? Wie is de gelukkige meid?" Madelyn je moest eens weten. Ik gebaar naar Nash en Cameron dat ze hun bek dicht moeten houden. Of netjes gezegd, hun mond dicht moeten houden. "Ik kwam haar tegen bij de Starbucks toen we op tour waren." Ze knikt en loopt gelijk de kamer uit. Dat ging maar net goed. Ik vind haar niet echt leuk, toch? Nee, ik vind haar niet leuk. Ik ga....

 "Hayes ben je er nog bij?" Ik kijk naar de deur en zie alleen Madelyn staan. Ik schud mijn hoofd, maar als ik besef dat ik mijn hoofd schud knik ik gelijk. Ze begint te lachen en natuurlijk lach ik dan mee. Dan herinner ik me opeens dat ik met Nash naar het weeshuis zou gaan. Voor Abbygail natuurlijk. Weten dat Mads haar heel erg mist en dat Abs haar ook heel erg mist. Als een soort verrassing voor haar verjaardag. Ja ze is al jarig geweest, maar volgende week houdt ze haar verjaardag. Toen ze jarig was waren we nog op tour en dat vond ze niet zo handig. Zelf weet ze niet dat we het dan gaan houden, want dat is natuurlijk een verrassing.

"Kom je nog?" vraagt ze lachend. Ik knik. "Ik moet eigenlijk even weg met Nash. We zijn er zo weer!" zeg ik als we beneden zijn. De jongens knikken, want die weten natuurlijk dat we naar Abby gaan. Madelyn kijkt me aan met een teleurstellende blik? Nee, ze vind me toch niet leuk! Ik geef haar een kus op haar wang en loopt naar boven om mijn schoenen te pakken. Als ik weer naar beneden loop is Madelyn een broodje aan het maken! Ik ga achter haar staan en sla mijn armen om haar heen, waardoor ze natuurlijk schrikt. Ze draait zich om, maar begint te lachen als ze me ziet. Ze slaat ook haar armen om mij heen en zo blijven we een tijdje staan. Maar natuurlijk moet dat weer verpest worden door iemand die een foto maakt, maar vergeten is om zijn geluid uit te zetten. Madelyn kijkt naar Johnson die daar met zijn telefoon staat. "Als je een foto wil maken zet dan even je geluid uit! Oh en stuur hem even door." Nash seint naar mij dat we nu echt moeten gaan. Ik knik en laat Madelyn los. Omdat we elkaar allebei een kus op de wang willen geven, geven we elkaar een kus op de mond. Ik schrik ervan en laat los. Natuurlijk barst ik in lachen uit en lacht ze even later mee. Wat hou ik toch van deze meid! Shit nu heb ik het wel gezegd!! Oké, nu ga ik dan ook niet meer liegen. Nash zit al in de auto dus loop ik hem snel achterna en ga ook in de auto zitten. Als snel zijn we onderweg naar het weeshuis...

~*~

Heey weer een nieuw hoofdstukje!! Sorry dat er zoveel tijd tussen zit. Ik was in de vakantie op vakantie in Duitsland en me moeder vond het niet leuk dat ik alleen maar op mijn telefoon zat. Nog sorry daarvoor! Weer een nieuw hoofdstuk van ongeveer 1100 woorden. Trots!! Lees alsjeblieft even Friends With Boys!! Dat boek hoort hier echt bij, want anders weet je niet wat Nash en Hayes gaan doen! Dus lees die vooral even en dan zeg ik nog een ding BYEEEE!!!!!