Madelyn is een meisje die op haar 7-jarige leeftijd haar ouders verloor. Nu is ze bijna 16 en zit ze in een weeshuis. Daar zit ze nu bijna 9 jaar en niemand heeft haar ooit geadopteerd!! Ze is de moed verloren dat iemand haar ooit nog gaat adopteren...
Ik tik Joy aan en wijs onopvallend naar de jongens. Ze schrikt, maar kijkt daarna vrolijk. "Ze zouden toch iemand adopteren? Nou hier zijn ze!" Ik kijk haar raar aan. "Wist jij dit?" Ze knikt. "Shannon en Bart wisten het ook!" Daarom zei Shannon dat vanochtend. Nu valt alles op zijn plek. Shannon lacht naar me en wenkt me. Ik sta langzaam op en loop naar haar toe. Nu word ik ook opgemerkt door de jongens. Daar staan er een paar van de groep: Cameron, Nash, Hayes, Daniel, Jacob en Jack J. "Jongens, dit is Madelyn Hood! Ze is hier gekomen toen ze 7 was, dus dat is nu al 9 jaar geleden. Ze is dus 16! Ze is nog nooit geadopteerd." De jongens kijken me verbaasd aan, terwijl ik mijn tranen probeer in te houden. Ik kijk naar Joy, die gelijk van de bank sprint en naar me toe komt. Ze trekt me mee naar de bank en gaat zitten. Ze trekt mij ook op de bank en geeft me een knuffel. Mijn tranen kan ik niet meer bedwingen, dus ik begin te huilen. Na 5 minuten hebben ik geen tranen meer. Ik veeg mijn 'tranen' weg en loop weer terug naar de jongens en Shannon. Hayes stapt naar voren en geeft me een knuffel. Ik knuffel hem terug. "Bedankt" fluister ik zacht, zodat hij het alleen hoort. "We willen haar adopteren!" Shannon knikt. Ik ren naar Joy toe. "IK BEN GEADOPTEERD, VOOR HET EERST IN MIJN LEVEN!!!!" Joy geeft me een knuffel en Bart ook. We lopen met z'n drieën naar boven om mijn spullen in te pakken. Ik heb de koffer van Joy gekregen, omdat ik er zelf geen een heb. Ik stop al mijn spullen in de koffer en doe hem dicht. Op het laatste moment duwt Bart er nog een doosje in. Joy stopt er nog een envelop in. Ik geef ze allebei een knuffel en Bart tilt 'mijn' koffer naar beneden.
Shannon loopt naar me toe en geeft me een knuffel. "Veel plezier met de jongens! We houden wel contact." Ik knik en loop met mijn koffer naar de jongens. "Klaar?" Ik schud mijn hoofd, draai me om en ren naar Bart en Joy. We hebben een groepsknuffel en dan is het toch echt tijd dat ik moet gaan. Ik draai me om en loop naar de jongens. Voordat we buiten zijn, draai ik me nog een keer om een zwaai naar Shannon, Bart en Joy. Ik kijk weer voor me en Hayes pakt mijn hand. Ik leun met mijn hoofd op zijn schouder en zo lopen we met zijn allen naar de auto.
*klik*
Die hoorde ik, wie maakte daar een foto? Ik haal mijn hoofd van Hayes' schouder en kijk naar voren, waar Cameron met zijn telefoon staat. Ik schud lachend mijn hoofd. Hayes laat mijn hand los, want we zijn inmiddels bij de auto aangekomen. Hij doet de deur los en laat mij instappen. Cameron en Nash zitten voorin en de rest zit bij mij achterin, gezellig!! Nash zet de radio aan en de jongens beginnen spastisch te doen. Na een tijdje stoppen we en stappen we uit. We staan niet bij een huis, maar bij een winkel centrum. "Wat gaan we hier doen?" "Spullen voor jou kopen!!" Cameron pakt mijn hand en rent naar binnen. Ik ren mee, want ja, hij heeft mijn hand nog steeds vast. Hij stopt pas met rennen als we voor een Apple winkel staan. Hij loopt naar binnen. "Wat doe je?" Hij draait zich om. "Wij gaan voor jou een telefoon en een laptop halen! Kom nou maar!" Ik loop naar hem toe en we lopen naar de laptops. Ik zie gelijk een mooie laptop staan. Het is er een met een galaxy bovenkant. "CAMERON!!" Hij draait zich om en komt naar me toe lopen. "Deze?" Ik knik.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
