The first love ( an Isaac Lahey love story)

7.

Ημουν στο παρκο κοντα στο σπιτι μου και διαβαζα ενα βιβλιο. Τοτε μου ηρθε ενα μήνυμα απο τον Αιζακ.
'Αλεξα που εισαι; θελω να σε δω μου ελειψεεεεες.😘😘😘. Το ξερω οτι μιλησαμε εχτες αλλα και παλι.' Εγραφε. Εγω απλα το αγνοησα. Οχι οτι δεν θελω να ειμαι με τον Αιζακ ή οτι ειμαι θυμωμενη μαζι του απλα ηθελα να διαβασω αυτο το βιβλιο. Επειτα απο λιγο ακουσα καποιον να ερχεται. Οταν κοιταξα επανω ειδα τον Αιζακ.
"Αιζακ τι κα-"ξεκινησα αλλα δεν μπορεσα να συνεχισω αφου με πηρε και με εβαλε στον ωμο του.
"Αυτα παθαινεις οταν αγνοεις τα μηνύματα μου." Ειπε και γελασε.
"Αιζακ ασε με κατωωω!!!" Φωναξα.
Τοτε με αφησε κατω και με φιλησε. Το φιλι με τοσο παθος λες και θα ηταν το τελευταιο φιλι. Τα χερια του γυρω απο την μεση μου ενω το ενα σιγα σιγα στα οπίσθια μου και του εδωσε λιγο ζουλιγμα. Εγω εβαλα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμό του. Οταν απομακρυνθηκαμε για αερα, βαλαμε τα μέτωπα μας μαζι και χαμογελασαμε ο ενας στον αλλο.
"Συγγνώμη. Δεν θα ξαναγινει" ειπα.
"Το ελπιζω" ειπε και γελασε.

Αυτα και αλλες τετοιες αναμνησεις σκεφτομουν ολη την μερα. Εχω να δω το Αιζακ εδω και πολυ καιρο. Δε σηκωνει το τηλεφωνο, δεν απανταει στα μηνύματα, τιποτα. Αρχισα να ανησυχω.
Σημερα ο Σκοτ θα εκανε τατουαζ. Ηθελα να παω αλλα το μυαλο μου ειναι συνεχεια αλλου, ετσι εκατσα απλα στο σπιτι και εστειλα μήνυμα στην Λυντια εαν μπορουσε να ερθει απο εδω. Ομως δεν απαντησε ουτε αυτη.
--------
Το επομενο πρωι αφου ξυπνησα ετοιμαστηκα για την πρωτη μερα στο σχολείο. Ναιιιιιιι!!!!! (Ειρωνεία). Ελπιζω να ειναι εδω ο Αιζακ σημερα.
Πηγα σχολειο με τον Σκοτ. Με την καινουργια του Μηχανη. Αυτο το πραγμα το μισω. Ειναι τρομοκρατικο. Αφου μπηκα μεσα ειδα την Λυντια και την...Αλλισον; τι κανει αυτη εδω; Μετα απο ολα οσα εκανε δεν ειναι και η αγαπημενη μου. Ειναι φιλη μου αλλα οχι τοσο καλη οσο ηταν.
"Αλλισον γεια" ειπα.
"Γεια σου Αλεξα" ειπε.
"Γεια Λυντια" ειπα. Αυτη χαμογελασε.
"Σορρυ που δεν απαντησα στο μηνυμα. Το ειδα αργα το βραδυ. Ειχα παει να παρω την Αλλισον." Ειπε.
"Ειναι ενταξει" ειπα.
"Νεοι. Ενας τονος απο δαυτους" ειπε. Τοτε ειδαμε κατι διδυμους και ολοι τους κοιτουσαν.
"Διδυμοι;" ρωτησε η Λυντια.
Μολις περασαν απο μπροστα μας ο ενας χαμογελασε σε εμενα. Αληθεια τωρα; αιδια. Ακομα πουθενα ο Αιζακ.
"Κοριτσια θα παω να δω εαν ο Αιζακ ειναι εδω σημερα." Ειπα και εφυγα. Αφου γυρισα το σχολειο και δεν ειδα κανενα ιχνος του Αιζακ απλα αναστεναξα και μπηκα στην Ταξη. Ενα μήνυμα ηρθε σε ολους και η καθηγητρια που μπηκε μεσα αρχισε να το διαβαζει.
"Αυτο ειναι το τελευταιο κομματι του βιβλιου που θα διαβασουμε. Επίσης ειναι το τελευταιο μνμ που λαμβανεται σε αυτην την ταξη. Κλειστε τα κινητα ολοι σας." Ειπε και το καναμε. Αφου λυναμε μια ασκηση μπηκε μεσα ο διευθυντης.
"Σκοτ, Αλεξα." Ειπε η κυρια Μπλεικ. Αφου πηραμε τα πραγματα μας βγηκαμε απο την ταξη.
"Ξερω οτι για να τηλεφωνει η μητερα σας ειναι σοβαρο αλλα, δεν θελω να πεσεις σε αυτο το επιπεδο που ησουν περισυ." Ειπε στον Σκοτ.
"Θα περιμενω εκει" ειπα. Αυτος εγνεψε και εγω εφυγα.