The first love ( an Isaac Lahey love story)

9.

Σημερα το πρωι ειχαμε P.E.
Αφου ειχα ετοιμαστει περιμενα τα αγορια να βγουν απο τα αποδυτηρια.

Μολις φτασαμε ο Αιζακ και εγω δεναμε τα κορδονια μας, τοτε οι διδυμοι περασαν απο γυρω μας. Ο Αιζακ τοτε κοιτουσε ευθεια και ηταν σαν να μην επικοινωνουσε με το περιβάλλον.
"Αιζακ;" ειπα και τον επιασα απο τους ωμους και τον κουνουσα.
"Αιζακ!"ειπα παλι. Τοτε αυτος σηκωθηκε και πηγε να τρεξει αλλα ο Σκοτ τον επιασε.
"Αιζακ!" Ειπε.
"Ειναι αυτοι" ειπε ο Αιζακ και αρχισε να τρεχει. Το ιδιο εκανα και εγω με τον Σκοτ. Μολις φτασαμε ειδα του διδυμους να κρατανε τον Αιζακ κατω. Τοτε, ο Σκοτ πηγε και βαρεσε εναν στο πιγουνι.
"Αυτο ειναι ενα." Ειπε και τοτε ο Αιζακ σηκωθηκε και αλλαξαν μορφες. Τοτε ομως μια τσιριδα ακουστηκε.
Οταν φτασαμε πισω ειδαμε εναν δεμενο στο δεντρο με ενα κολαρο στον λαιμό του το οποιο τον εκοψε. Αρχισα να πλησιαζω αλλα ο Σκοτ με επιασε. Τοτε εκατσα πισω. Εκεινη την στιγμη ηρθε η Αστυνομια. Και το κοριτσι του. Θεε μου. Αρχισε να τσιριζει και να κλαιει. Ενιωσα πολυ ασχημα.
"Ειδες πως τον κοιτουσαν οι διδυμοι;" ρωτησε ο Αιζακ.
"Ναι σαν να μην ηξεραν τι συνεβη;" ρωτησε ο Σταιλς.
"Οχι...ηξεραν"προσθεσε ο Αιζακ.
"Το παιδι στραγγαλιστηκε με ενα κολαρο ενταξει; μονο εγω αμαγνωριζω την ελλειψη συμπεριφορας λυκου σε αυτους τους φόνους ;" ειπε ο Σταιλς
"Δεν ειναι αυτοι." Ειπε ο Σταιλς
"Σκοτ;" ρωτησε ο Αιζακ
"Δεν ξερω ακομα" ειπε ο Σκοτ.
"Δεν ξερεις ακομα;" επανελαβε ο Σταιλς.
"Εχει καποια δικια" ειπα ο Σκοτ αναφεροντας στον Αιζακ.
"Αληθεια τώρα ανθρωποθυσιες;"ρωτησε ο Σκοτ.
"Φιλε τα ματια σου γινονται κιτρινα ενταξει; Τριχες φυτρωνουν στα μαγουλα σου και εξαφανιζονται, αλλα δυσκολευεσαι να πιστεψεις στις ανθρωποθυσιες;" ειπε ο Σταιλς
"Και αυτος εχει καπια δικια" ειπε ο Σκοτ αναφεροντας στον Σταιλς
"Δεν με νοιαζει" ειπε ο Αιζακ.
"Σκοτωσαν αυτο το παιδι και το κορίτσι που με έσωσε." Ειπε.
"Συμφωνω. Τραυματισαν το αγορι μου και θελησαν να το σκοτωσουν. Θα τους σκοτωσω και εγω." Ειπα και εφυγα.
"Για αυτο την λατρευω" ακουσα τον Αιζακ να λεει και χαμογελασα.

Πισω στο σχολειο ο Αιζακ ειχε τα νευρα του. Ο Σκοτ προσπαθησε να τον ηρεμησει αλλα ματαια. Τοτε ενιωσα ενα πονο στο κεφαλι μου.
"Κυρια Μακολ, ειστε καλα;" ρωτησε ο Χαρις.
"Ναι. Μηπως μπορω να παω στην νοσοκομα;" ρωτησα.
"Ναι" ειπε αυτος.
Μολις βγηκα απο την ταξη ειδα τους διδυμους να κοιταζουν κατι πισω μου. Γυρισα και ειδα τον Αιζακ. Πηγα εκει και τοτε ο Ειντεν αρχισε να χτυπαει τον Ιθαν. Τι στο καλο; Δεν ηταν κανονικη μαχη γιατι τον βοηθουσε να σηκωθει κιόλας. Στο τελος τον εριξε στα ποδια μας. Τοτε ολη η ταξη βγηκε εξω. Ο Ντανυ ετρεξε στον Ιθαν.
"Εισαι καλα;" ρωτησε.
"Απλα ηρθε σε εμενα. Αυτη το απολαμβανε" ειπε. Τιιιιι;;;
"Αιζακ τι στο διαολο εκανες;" ρωτησε. Εγω ημουν ακομα σε σοκ.
"Τιμωρια. Και οι δυο." Ειπε ο Χαρης σε εμενα και τον Αιζακ. Κοιταξα τον Σκοτ ο οποιος με κοιτουσε επισης. Τα νευρα μου ειχαν φτασει στο αμην. Στο διάλειμμα πηγα στο ντουλαπακι μου και πηρα τα πραγματα μου μιας και ειχα τιμωρια. Τοτε ο Ειντεν ηρθε.
"Ελπιζω να μην εισαι θυμωμενη πριγκίπισσα. Θελαμε μονο τον Αιζακ. Εσυ ετυχες να εισαι την λαθος ωρα στο λαθος σημειο." Ειπε και εβαλε τα χερια του στο ντουλαπακι μου ετσι ωστε να ειμαι ανάμεσα του. Ηξερα οτι το εκανε για να σπασει τα νευρα του Αιζακ. Τον ειδα που κοιτουσε
"Με δουλευεις ετσι δεν ειναι;"  τον ρωτησα. Τοτε επιασα το χερι του και το απομακρυνα.
"Μεινε μακρια απο μενα, απο τον Αιζακ και απο τον Σκοτ. Σταματα να προκαλεις. Δεν θα εχει γλυκο αποτελεσμα."ειπα και πηγα να φυγω αλλα με επιασε.
"Ποσο κακο αποτελεσμα μπορει να εχει απο ενα τοσο γλυκο και ομορφο κοριτσι;" ρωτησε. Αφου τραβηξα το χερι μου
"Δεν θες να μαθεις" ειπα και εφυγα.