The first love ( an Isaac Lahey love story)

15

Τα γενεθλια του κοουτς πευτουν μαζι με την νυχτα σκανδαλιας οποτε ολα τα παιδια του κανουν φαρσες και τετοια αλλα εγω με τον Σταιλς και τον Σκοτ θα του καναμε ενα δωρο. Σαν καλοι μαθητες του.

Εφτασα σχολειο με τον Σκοτ και ειδαμε τους διδυμους.
"Γυρισατε σχολειο;" ρωτησε ο Σκοτ.
"Χρειαζομαστε βοηθεια" ειπαν
"Περιεργο γιατι συνηθως ακρωτηριαζετε, σκοτωνετε" ειπε ο Σταιλς που μολις ηρθε.
"Χρειάζεσαι αγελη. Και εμεις αλφα" ειπε ο Ειντεν.
"Φυσικα και οχι" ειπε ο Σταιλς
"Ζητησατε βοηθεια και βοηθησαμε" ειπε ο Ιθαν.
"Κανατε το πρόσωπο του αιματηρο πολτο. Δεν ειναι βοήθεια αυτο" ειπα εγω.
"Γιατι να δεχτω;"
"Θα προσθεσουμε δυναμη. Θα σε κανουμε πιο ισχυρο. Δεν εχεις λογο να αρνηθεις" ειπε ο Ειντεν.
Τοτε καποιος τυλιξε τα χερια του γυρω μου.
"Μπορω να σκεφτω εγω εναν. Κρατουσατε τα νυχια του Ντερεκ ενω η Καλι σουβλιζε τον Μποιντ. Βασικα δεν ξερω γιατι δεν σουβλιζουμε εσας αυτη την στιγμη" ειπε ο Αιζακ. Τοτε ο Ειντεν εβγαλε τα δοντια του και κοιταξε τον Αιζακ.
"Θες να προσπαθησεις?"
"Εαν ημουν στη θεση σου θα εκανα πισω" ειπα στον Ειντεν. Αλλα φυσικα αυτος δεν ακουσε οποτε ο Αιζακ πηγε να πλησιασει αλλα τον κρατησα πισω.
"Καλα που εχεις και καποιον να σε κραταει Λεχει." Ειπε.
"Δεν θες να μαθεις για τι ειναι ικανη." Του ειπε ο Αιζακ.
"Δεν σας εμπιστεύονται. Ουτε και εγω" ειπε ο Σκοτ και εφυγε. Απο πισω και εγω με τον Αιζακ. Μολις μπηκαμε μεσα ένα ρολο απο χαρτι πηγε να πεσει πανω μου αλλα ο Αιζακ το επιασε.
"Ευχαριστώ " ειπα και πηγα στον Σκοτ.
Εκεινος κοιτουσε συνεχεια πισω μου οποτε γυρισα και ειδα την Κιρα.
"Σου αρεσει η Κιρα;" ειπα με χαμογελο
"Οχι" ειπε αυτος περιεργα.
"Σιγουρααα" ειπα σερνοντας το α.
"Εννοω καλη είναι "
"Ζητα της να βγειτε τοτε" του ειπα
"Τωρα;"
"Ναι!" Ειπα χαμογελοντας
"Ναι Σκοτ. Εισαι ενας Αλφα. Ολοι σε θελουν. Εισαι σαν το καυτο κοριτσι που ολα τα αγορια θελουν." Ειπε ο Σταιλς. Τοτε ηρθε και ο Αιζακ.
"Το καυτο κοριτσι;" ρωτησε ο Σκοτ. Εγω γελουσα σιγανα.
"Εισαι το πιο καυτο κορίτσι " ειπε παλι ο Σταιλς και εφυγε. Εγω γελουσα πιο δυνατα τωρα.
"Τι;" ρωτησε ο Αιζακ.
"Ειμαι το καυτο κοριτσι" ειπε ο Σκοτ. Ο Αιζακ με κοιταξε που γελουσα απο διπλα και μετα τον Σκοτ.
"Ναι, εισαι" του ειπε. Εγω τωρα γελουσα σαν υστερικια. Ο Σκοτ χαμογελασε και εφυγε. Τοτε ο Αιζακ τον κοιταξε χαμογελοντας και μετα εμενα γελοντας.
"Σταιλς" ειπα οσο μπορουσα απο τα γελια.
"Σωστα" ειπε ο Αιζακ. Και πηγαμε στην ταξη. Εγω εκατσα πισω απο τον Σταιλς και ο Αιζακ διπλα μου.
"Το κερατο μου" ακουσαμε τον Κοουτς απο διπλα.
"Νυχτα σκανδαλιας. Ειστε μοχθηρα ρεμαλια. Νομιζετε οτι ειναι αστειο καθε Χαλοουιν να γεμιζει το σπιτι μου αυγα; Το σπιτι ενος ανδρα ειναι το καστρο του. Το δικο μου ειναι ομελετα." Ειπε. Ολη την ωρα ο Σταιλς γελουσε. Τοτε ειδε ενα αλλο δωρο και το πηρε και το εριξε κατω.
"Σοβαρά;"
Τοτε το πατησε και μολις το ειδε, ειδε ενα κομμάτι της κουπας με την φωτο του επανω. Ποσο γλυκοο. Τοτε ειδε την καρτα. Γκρινμπεργκ. Τοτε αρχισα να ακουω ενα βουητο. Μυγες; Μα τι στο καλο;;