DBL (7)

3.8K 250 25
                                    

- GLAE -

Araw ngayon nang follow up check up para kay Rhain and to check if the vitamins work well for the baby.

Ito din ang unang beses na sinamahan ko ang asawa ko sa kanyang pagpunta sa doktor... Well, I'm aware of the scenarios dahil lagi kong sinasamahan si Faye sa OB nya.

Speaking of Faye, nag aalala na ako sa kanya nang sobra dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa din ito makontak at wala akong idea kung nasaan man ito ngayon...

"The baby's fine now Mrs. Guerrero..." Saad nang doktor kay Rhain habang ako ay napapanganga habang nakatingin sa isang plasma tv kung saan nakikita ko ang visual presentation ng ultrasound...

"Beautiful... C-Can I hear the heartbeats doc?" Tanong ko sa babae

"Yeah... Sure. Well get on to that Ms. Guerrero..."

"Nurse, kindly hand me the FHB doppler" baling nito sa kanyang assistant

Agad namang kumuha nang isang aparato ang babae pagkatapos ay inilapat ito sa may kalakihan nang umbok na tyan ni Rhain.

Maya maya pa ay narinig ko na nga ang tibok nang puso nang aking anak, sa unang pagkakataon.

May kung anong tuwa ang namayani sa dibdib ko. Tuwa na hindi ko maikakaila pagkat bigla ko na lang naramdaman ang pagdaloy nang luha sa pisngi ko.

"The baby's heart beat is normal guys... And today marks the 25th month of your pregnancy Rhain... At gaya nang sabi ko sayo, mag iingat ka lagi, take everything that I've given you and rest properly. Hangga't maaari ay iwasan ang stress."

"Yes doc, Salamat." -Rhain

I don't know what got into me nang bumangon si Rhain mula sa pagkakahiga... bigla kong niyakap ang tyan niya at dinampihan iyon nang ilang mga halik... At ngayon ko lang nagawang himasin ang kanyang tyan.

"Baby, I'm sorry for everything... I can't promise to be the best Mom but I'll do everything to make you feel my love anak..." At saka ko tinamnan nang iilan pang mga halik ang tyan nang asawa ko

"You will always be the best Glae... In your own way." Narinig kong saad ni Rhain kaya't nabaling ang tingin ko sa kanya

I held her hands.

"You think so??? Am I still the best after all?"

Rhain hold my face with her other hand and suddenly I feel a slight rubbing of her thumb in my skin.

"You will... For sure." Saka ito ngumiti sakin nang napaka tamis.

"And I can know, ngayon pa lang ay batid na nang anak mo na mahal mo sya... Coz you're here."

I saw how Rhain's eyes glitters like any minute from now ay may babagsak na luha sa mga mata nya...

"Thank you." She added as she continues to caress my face

"I will always be around, mula ngayon Rhain... Forgive me if~" hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin nang hinarang nito ang kanyang daliri sa bibig ko

"Sabi ko naman sayo diba? Kalimutan na natin ang mga nangyari noon..."

"O-Ok... Pasensya na... Pero gaya nang sinabi ko, I'll always be around para sa inyo. Pangako."

"Just do it Glae... Para sa magiging anak mo."

"Yeah."

Rhain rush into my arms at sa totoo lang, ikinagulat ko iyon. I don't understand why it's always a big deal for me ang mga pa clingy na bagay sa pagitan namin ni Rhain... Hindi lang yata ako sanay kaya sa twing may gagawin syang bagay na hindi naman namin nakakasanayan ay talagang nagugulat ako.

Divided by Love #Wattys2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon