"Friends"

κεφ.11

Μ:Τεο?!?!?!?

Τ: γειά σου Μαρία σου το είπα πως θα ερχόμουν πίσω

Κ: μαρια ποιος είναι αυτός ;

Τ: εγώ είμαι το α...

Μ: είναι ο...ο ξάδερφος μου , ναι ο ξάδερφος μου

Τ: αχαμ κατάλαβα

Κ: α γειά σου εγώ είμαι ο Κυριάκος το αγόρι της Μαρίας χάρηκα έλα μέσα

Τ: Τεο του ειναι ξερά και μπήκε μέσα

Μ: δεν θα τα πάμε καλά

Κ: ορίστε ;

Τ: να ρωτάω τον αγαπημένο μου ξάδερφουλι τι κάνει εδώ στη νέα Υόρκη

Τ: εδώ μένω και μόλις άκουσα ότι ήρθατε και εσείς για εκδρομή είπα να σε επισκεφτώ .... εμ μαρια έχει αρκετό καιρό να τα πούμε , πάμε λίγο περίπατο μόνοι μας να μου πεις και που γνώρισες το αγόρι σου ; ειπε νευρικα

Μ: Κυριάκο είναι εντάξει να φύγω ; το ξέρω πως είχανε κανονίσει να περάσουμε μαζί τη μέρα σήμερα αλλά

Κ: πήγεννε και να προσέχεις

Τ: μαζί μου θα είναι τι θα πάθει ; είπε και ήταν έτοιμος να τον αρπάξει

Μ: χα χα ναι ναι εντάξει αντέ να πηγαίνουμε είπα για να μην δει ο Κυριάκος την ένταση του Τεο

-------
*πήγαμε σε ένα καφέ λίγο ποιο κάτω από το ξενοδοχείο*
Τ: λοιπόν τι ήταν όλο αυτό ; ούτε αγγελίες ούτε χαρά ούτε τίποτα και τι στον δίαυλο ; ξάδερφος σου ;

Μ: Τεο δεν φτεω εσύ είσαι αυτός που έφυγες και με άφησες στη τελική

Τ: ξέρεις ότι δεν είχα άλλη επιλογή οι γονείς μου με έφεραν εδώ στο σχολειο της νέας Υόρκης για να βελτιωσω τη συμπεριφορά μου, και τα ευχάριστα ; γυρίζω πίσω σπίτι στην Ελλάδα αύριο

Μ: όπως και εμείς ;

Τ: ναι κανόνισα να είμαι στο ίδιο αεροπλάνο με εσάς. νομίζω πως μου χρωστάς κάποιες εξηγήσεις

Μ: δεν σου χρωστάω τίποτα εσύ φτες έφυγες και με αφίσες ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρες να μου πεις αν περνούσες καλά να δεις τι κάνω τίποτα

Τ: ξέρεις πολύ καλά ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι ήταν λες και είμουν φυλακή ήταν ο ποιο απαίσιος χρόνος για μένα... δεν περίμενα να με καταλάβεις

Μ:σε καταλαβαίνω αλλά ξέρεις σε πόση άσχημη κατάσταση είμουν μέχρι να σε ξεπεράσω ; και τώρα έρχεσαι και μου τα ξανά θυμίζεις ;

Τ: μαρια το ξέρω συγνώμη συγνώμη απλά δώσε μου μια δεύτερη ευκαιρία

Μ: πας καλά ; αντέ παραταμας είδες πολύ καλά ότι έχω αγόρι και μάλιστα που να νοιάζεται για εμένα *σηκοστικα και έφυγα αφήνοντας τον εκεί μόνο*