"Friends"

κεφ.13

*άυριο το πρωί*
Σηκωστικα ντύθηκα και κατεβηκα κατω οπου μας περιμενε η καθηγιτρια του τμηματος μας..
μετα απο 5 λεπτα κατεβηκε και ο Κυριακος και τα κοριτσια

Β:ηταν τελεια εδω μακαρι να μεναμε ακομη λιγο

Μ:τελεια ηταν αλλα τιποτα δεν προλαβα να κανω

Χ:και ποιος φταιει για αυτο;

Μ:ναι ναι εγω το ξερω χα χα

*ο Κυριακος πηγε να με φιλισει στο στομα αλλα τραβήχτηκα και με φιλησε στο μαγουλο*

Κ: καλημερα πριγκίπισσα μου

Μ: πριγκίπισσα απο ποτε ;

Κ: εκει θα κολλησουμε ; μπαιδεγουει που ειναι ο ξαδερφος σου ;

Μ: ο Τεο; δεν ξερω ουτε με νοιαζει..είπε πως θα ερθει μαζι μας ελλαδα

Κ:αα ωραια φανταζομαι χερεσε

Μ: ναι ναι πολυ... μηπως θυμασε την ιστορια που σου ειπα με τον Τεο πριν ενα χρονο ;

Κ: ναι και τι με αυτη ;

Μ: τιποτα απλα ρωταω

Χ:για ποση ωρα θα ειμαστε εδω;

καθηγιτρια: παιδια θα παρουμε παρουσιες μαζευτητε ολοι και οποιος ακουει το ονομα του προχωραει στο αεροπλανο
μαρια
βιβιαν
γιαννης
κυριακος
χριστινα
....

*μεσα στο αεροπλανο*
καθησα ενω εβλεπα εξω απο το παραθυρο του αεροπλανου αφηριμενη...σκεφτόμουν πως θα το αντιμετοπισω ολο αυτο..

*η Ιωαννα ηρθε και καθησε διπλα μου*
Ι:μην ανησυχείς δεν θα κατσω εδω για το υπολιπο της διαδρομης

Μ: τι θελεις ;

Ι: απλα προειδοποιση οτι ο κυριακος θα επιστερεψει σ'μενα

Μ:ναι καλα αντε εφευγες

για το υπολιπο της διαδρομης κοιτουσα εξω απο το παραθυρο σιωπηλη ενω η βιβιαν με τη χριστινα κουτσομπολεβαν και διαβαζαν περιοδικα και ο Τεο ο και καλα ξαδερφος μου μηλουσε με τον Κυριακο

*μετα απο 6 ωρες διαδρομης*

Β:μας εμειναν ακομη 6 ωρες μεχρι να φτασουμε.. μουδιασα μεσα στο αεροπλανοο

Χ:και εγω.. θα παρω εναν υπνακο.μην με ενοχλησετε εκτός και αν ειναι ζήτημα ζωης η θανατου

Β:καλυνηχτα σου.. εγω σκεφτομαι να διαβασω κανενα βιβλιο γιαυτο αγορια  μηλατε ποιο σιγα η απλα σκαστε

επιτελους επικρατουσε ησυχία..ετσι μπωρουσα να σκεφτω ποιο καθαρα
μεχρι που ξαφνηκα..

Κ:ζωη μου φτασαμε ελα κατεβα να παμε σπιτι

Μ: φτασαμε κιόλας;

Χ: τι κιόλας ρε πας καλα ; εδω εγω μουδιασα

Β: χα χα αντιο παιδια παω σπιτι μου τα λεμε αυριο στο σχολειο