Bu bölümü Melis'e ithaf ediyorum. Bu bölümü yazmamda fikirleriyle bana çok yardımcı oldu. Teşekkür ederim Meleğim❤❤❤❤❤
Bölüm şarkısı: Gri - Korkak
Ülkü ile bu konuda yarışamazdım ki ben. O profosyonel biri. Daha önce bir kaç reklam filminde rol almış. Ayrıca tiyatro deneyimi var. Bende küçükken tiyatro kursuna gittim ama annemin zoruyla. Tam da herşey yoluna giriyordu. Ülkü ile aynı sınıftayız ama bunu bir şekilde idare edebiliyordum. Şimdi bu yarış işini kaybedersem okuldaki tavrıda değişir. Çekimlerin başlamasına 20 dakika kaldı ve ben otelin merdivenlerinde oturmuş zorlanmayacağım bir şey olması için dua ederek olacakları düşünüyorum.
"Arya" Aras elinde iki içecekle geldi yanıma. Gülümseyerek birini bana uzattı.
"Teşekkür ederim."
"Önemli değil. Ülkü canını sıkmış yanılmıyorsam."
"Öyle oldu biraz."
"Sen oyunculuğu baya sevdin sanırım."
"Galiba."
"Üzülme ya. Seni seçerler bence."
"Sahiden böyle mi düşünüyorsun?"
"Evet. Sen bu işi sevmesende başarabiliyorsun."
"Teşekkür ederim Aras." Gülümsedim,gülümsedi. O gülümseyince içimde kanat çırpan kelebeklerin sayısı artıyordu.
"Arya,Aras ve Ülkü haydi bakalım sahile." Ali abinin sesiyle irkildik ikimizde. Oturduğumuz merdivenden kalkıp sahile indik. Denizin kenarında kocaman bir sahne vardı. Sahnenin etrafında da seyirciler...
"Ta ta daaa bu sahnede şarkı söyleyeceksiniz. Seyirci de getirttik. Önemli olan kitlenin kimi beğendiği Film gereği seste gerekiyor başrole." İşte şimdi parti zamanı. Ses konusunda üstüme tanımam. Rolümü de iyi yaparsam başrol benim.
"Bu haksızlık başrole ses ile nasıl karar verebiliyorsunuz?" Ülkücük bağırmaya başladı. Onda pek ses denen şey yok sanırım. Zaten bu cadı sesten ne beklenebilir ki.
"Buna sen mi karar vereceksin biz mi?" İşte benim Ali abim. Ülkü buna cevap veremedi.
"Haydi senden başlayalım bakalım Ülkü."
"Tabii benden başlayacağız Aryanın biraz ders alması gerekiyor." Ülkü gülüp bana göz kırptı ve sahneye çıktı.
"Selam millet. Bugün sizlere kendi bestelediğim bir şarkıyı söyleyeceğim. Diğerleri gibi emek çalan biri değilim kendi işimi kendi çabalarımla hallederim ve asla hazıra konmam. Çoğunuz beni reklam filmlerinden tanıyorsunuz. Tanınmayan ezik biri de değilim. Oyları bana vereceğinizide biliyorum. Çal bakalım." Müzik çalmaya başladı. Ülkünün bu işe meraklı olduğunu bilmiyordum açıkçası.
"Her zaman en iyisiyim."
"Her konuda birinciyim."
"Kimse çekemez mükemmelleri."
"Özelliklede benim gibi olan ultra mükemmelleri."Kızın şarkı sözlerinden bile ego akıyordu. Dönüp Aras'a baktım. Aras gülmemek için kendini sıkıyordu. Ali abi ise şaşkınlıkla Ülküyü izliyordu.
"Ben ben ben sadece ben."
"Hayat benden ve benden ibaret."
"Başkasını takmam kafama."
"Kimse benim gibi mükemmel olamaz asla."Sahneden birisi Ülküye domates atınca herkes kahkaha atmaya başladı ve yuhlar havada uçuştu.Arasta kendini daha fazla tutamadı ve kahkahayı patlattı. Bende bir keyif kahkahası attım. Ülkü ağlayarak sahneyi terk etti. İşte sıra bana geldi. Sahneye yavaşça ilerledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Benimki*
Teen FictionGökyüzü gibiydi o ulaşmam imkansız dururdu,ama benim imkansızımdı. Benim ise bu imkansızdan vazgeçmeye niyetim yoktu. O gittikçe imkansızlaşıyor ben ise gün geçtikçe daha çok seviyordum. Bizim hikayemiz başkaydı. Ona ulaşmak için nefret ettiğim şeyi...