Öcü diye biri vardı ya hani. Iste ben onun amina koyayim.1 hafta once en son bana "bi daha beni sikseler sana mesaj atmam" demisti. 2 gun sonra "selam" dedim. "As" dedi konusmaya başladık felan. Ama ben ne bicim sacmaliyorum. Adıyla dalga mı geçiyorum desem, -60°lik espri mi yapıyorum desem..
En son napiyoz olm biz demeye basladik. "Birbirimizin beynini ütülüyoruz" dedi. "En son 6 yasindayken utu yapmistim onda da ters tarafini tutmustum avucumun ici yanmıştı.." dedim. Tam olarak bundan bahsediyorum dedi. Ve basladi anlatmaya. Vay efendim ben hic ciddi degilmisim herseyi dalgaya aliyormusum. Hıımm haklısın canım.
Bende buna degismeyecegimi soyledim. 'O zaman bende yokum hadi eyvallah' dedi. Ikimiz icinde en iyi olanini yapip engel atcam dedim. Bu benden once yapti, engeli atti.
Pisman miyim? Hayır. Yaptigi sey koydu mu? Hayır. Yoklugunu hissedecek miyim? Hayır. Sikimde mi? Hayır..
Zaten gercekten dedigi kadar sevseydi beni herseyimle severdi. Ruhumu severdi, davranislarimi severdi, sacmaliklarimi severdi. Ama o sevmiyordu. Hic sevmedi. Sevmeyi gec tanimamisti bile. Tanisaydi kimse icin degismicegimi bilirdi. Ozellikle de bir pic icin..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEY BRO
ChickLit7 yaşındaki bir kızdan farkım yok. Ve sanırım hiç olmayacak. OLEEEEY.