(3) Ayoko Sa 'Yo, Gwapo Ka Eh!

265 9 0
                                    

VOTE. COMMENT. BE A FAN <3 

Chapter 3.

Sinag ng araw na nag reflect sa bintana ni Rancy ang gumising sa Kanya.

"Ugh!!! Sakit ng Ulo ko >.<" She said.

"Bakit parang ang tahimik ata? Nasaan sila?" Sa isipan nya. Bago pa icheck ni Rancy ang mga kasama nya, nag toothbrush muna sya, naghilamos, nagsuklay at nagpalit ng damit.

 Rancy went out to go in kitchen then she saw a 3 notes in refrigerator.

 She read at bakas sa mukha nya ang pagkabigla.

'Darling Rancy, im sorry kung di ako nakapagpaalam sa'yo, biglaan kasi e. Papunta ako ngayon sa Cebu. Namatay kasi pinsan ng Mama ko. Sory bhest.'

~Beki.

"Siguradong hindi kaagad makakauwi si bhest nyan ;(

"Rancy! Owlala. Hahaha. Byieee muna ha? Im attending a party mamayang gabi, remember? Debut ni Aena. Reception kasi will be at Bora. So, mga 2-3 days bago ako umuwi. Wag mokong masyadong mamiss ha? Mwa."

~teresa. :)

"Ano bang nangyayari? Bakit lahat sila umaalis? Tsk." She sighed and continue in her business.

ChickenFox :P

Oshza. Aalis rin ako :) Im having my vacation sa Zambales with family. I dunno if kelan ako makakabalik e. Haha. Be good of Mr. Dimples, ukey? Mwa. Mwa. Goodluck :DD

~Magandang Charina *O*

"Sh8! So, ako maiiwan mag-isa? Pano na'ko nyan? Di pa naman ako marunong magluto. Huhu." Bulong nya sa kanyang sarili.

"Ah. Tao po." *Knocked.*

"Ang aga namang istorbo!"

She went out to look who's there. Her confused face turn into shocked one.

"What are you doing here?" Rancy asked with matching roll eyes and cross arm. At napatingin sya sa dala ni Mr. Dimples na kaldero. "Ano yan?"

"Ah. Eto? Kaldero ^_____________^"

"I know. So, anong gagawin dyan? Pwede ba! Wag kang ngumiti nang ganyan. Nakakabanas, alam mo yun? Feeling gwapo." 

"Alam ko kasing di ka marunong magluto at umalis ang mga kasama mo kaya i cooked adobo for our breakfast." Ngising sabi ni keneth. "DI mo ba ako papapasukin?"

"Hindi." Sabi ni Rancy sabay sara ng pintuan.

"Bahala ka. Magugutom ka dyan. Sayang pa namang tong adobo ko." Narinig na sabi ni keneth sa kabilang side.

Napatingin naman siya sa tyan nya sabay tumunog.

Kainis! Bakit ngayon pa?! Kumain naman ako kagabi ah. Tsk. Bulong nya.

"Ayaw mo talaga? Sige tapon ko nalang." She heard a footsteps kaya binuksan nya ang pintuan.

"Sige na nga. Pasalamat ka at gutom ako. Pasok!"  She command. Keneth's expression? Ayun. Ang lapad ng ngiti.

Kumuha ng plato at baso si Rancy then she put it on the table.

Si Mr. Dimples naman busy sa pag tetext.

"Kain na." Rancy invited keneth so coldy.

"Ah. Rancy, sorry pala kahapon ah? I was shocked lang. At ayoko kasi talaga sa mga babaeng gumagawa ng first move eh." Mr. Dimples said then he winked.

"Wag ka ngang kumindat. Tsaka pwede ba pakibawasan naman ang kakapalan ng mukha. FYI lang Mr. dimples, hindi ako ang gumawa nun. HiNDi Ako. Intiendes? O kailangan kopang i-spell?" Tuloy-tuloy na sabi ni Rancy.

"Ano ka ba. Wag ka ng mahiya. Wag ka nang mag deny. Bad yan. Ayos na yun sa akin. Basta wag mo nalang uulitin." Sabay ngiti na parang nang-aakit.

 "Kapal mo rin ano?!" Sabay subo ng manok.

"Mas maganda na yung makapal kesa sa manipis." He smiled again. "Oh. by the way, pinagbilin ka sa'kin ng tatlo mong roomates, diba umalis sila?" 

Muntik namang naibuga ni rancy ang laman ng bibig sa sobrang bigla.

"Paano mo nalaman? And duh! Hindi na'ko bata para ipagbilin sa'yo."

"Close ko kaya sila. Bahala ka. It's your decision. Basta, if you need my help, just call my name and  i'll be there."

"Korny mo." Inis na sabi ni Rancy.

"Ano nga palang course mo?" Keneth asked.

"Hrs. Major in Bartending."

"Wow ha. Astig. Ako naman Culinary."

"Di ko tinatanong mr.dimples. Kumain ka nalang."

"Sige."

--

*LATER*

Ayoko Sa 'Yo, Gwapo Ka Eh! *SLOW UPDATE*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon