Ayoko Sa 'Yo, Gwapo Ka Eh! *SLOW UPDATE*

(19) Ayoko Sa 'Yo, Gwapo Ka Eh!

Chapter 19.

Keneth's POV

Oh great! Just great! What is she doing in this kind of Place?!

Paano kung mapahamak sya?

Paano kung pagsamantalahan na lamang sya ng mga tao dito?

Kelan pa sya natutong uminom ng Alak?!

"Manong sa Hotel po." Tinignan ako ng masama ni Manong.

Hindi ko sya pagsasamantalahan!! Ano ba?!

"A-he-he! Asawa ko po sya." Di pa rin sya kumibo. Bakit ba ako nag eexplain sa kanya? Aish!

"Asawa ko po sya, okay? Nalasing sya kase nag-away lang kami." Sabi ko sa kanya kaso biglang..

"Sino ka?" ASDFGHJKL;! PTNGNA! Basag!

"Ano mo ba talaga sya?" Sabi ni manong sabay hinto ng taxi.

"Oy rancy! Anong sino ako?! Asawa mo ako! Bakit ka ba kasi naglasing!  Ako to si Keneth."

"Ahh! Bestf--"

"Oo bati na tayo mahal! Sorry na okay?" Niyakap ko sya tapos tinakpan ko bibig nya gamit ang left hand ko, buset! Mabubuking pa yata.

"Ano manong? Naniniwala ka na? Hindi ko rereypin ang sarili kong asawa okay? Kaya pakiandar na yung Taxi. pagod na kami."

"Ah sorry po."

Ano ba kasing nangyari sa kanya?

Im so curious.

I know she has a problem.

But what is it?

Tinitigan ko ang maamo nyang mukha.

Sht!

Mahal ko talaga siya.

Bakit kase hindi ako?

Bakit sya pa?

Hinawakan ko ang kanyang malambot at makinis na pisngi.

Nabigla ako ng biglang tumulo ang kanyang luha.

Sunod sunod ang pagpatak ng luha nya.

Rancy, ano ba talagang nangyari?

"Jayson, mahal na mahal na mahal kita." Biglang sambit nya na ikinagulat ko.

Rancy..

Hanggang sa panaginip ba naman sya parin ang sinisigaw mo?

Hindi ba pwedeng ako nalang?

"Bakit mo ako niloko, jayson?"

Ptangna!

Ako nga ayaw ko syang masaktan tapos si Jayson, sasaktan lang sya?

Humanda sa kin yang lalaking yan!

Ano ba ang problema nya!

Nagpaubaya ako, Oo.

Pero ano ang ginawa nya?

Sinaktan lang nya ang taong mahal ko.

Ang taong lubos kong iniingatan ng Patago.

Ang taong minamahal ko ng patago.

Ang babaeng mahal na mahal ko.

Wala syang karapatang saktan ang babaeng bumuo ng mundo ko!

Wala!

Walang wala!

Tngna! Bobo nya.

Mamatay na sya.

Nagpababa kami sa hotel at kumuha lang ng single bed.

Room 143. Nice wan!

Di kami lovers! -___-

Inihiga ko sya sa kama at akmang aalis na ako kaso..

*Boogsh*

May ililikot pa ba to?!

Ayun, nahulog sa kama.

"Aww. Sakit ng ulo ko. Ajujuju" Sabi nya habang hinihimas ang ulo nya.

Sino ba naman ang di sasakit ang ulo dun?

"S-sino k-BESTFRIEND?" Sigaw nya tapos tumayo sya sabay takbo sa akin at niyakap ako! =___=

"Namiss kita" I whispered in her ear.

"namiss di kita bestfriend. miss na miss na miss kita."

Bakit ba hindi ko sya kayang iwasan?

Kung maiiwasan ko may sya ay hindi ganun katagal.

Talagang mahal ko na sya.

At hindi ko ito ineexpect.

Duamting sya sa buhay ko na mahal ko pa si Irish.

Pero lahat binago nya.

Sya yung taong moody.

Natutuwa kay Spongebob.

Natatandaan ko tuloy nung pinakita ko sya sa ginawa kong tree-house na pinunuan ko ng Spongebob toys.

Kitang kita ko sa mukha nya na masaya sya sa suprise ko.

Nung kumain kami ng Ice cream na gusto nyang flavor ay cheese pero pinadagdag ko ng stawberry at nagustuhan nya.

Nung time na naglalaba sya tapos namuti yung kulay red nyang damit.

Naglagayan kami ng Bula sa mukha tapos pumunta kaming SM.

Nung pumunta ako sa Dorm nila tapos sabi nya hindi daw sya makakapasok kasi daw masakit ulo nya.

Tawa ako ng tawa nun, wala naman kaming klase nun. Hahaha.

Ang sarap magreminisce!

Ang sarap sa pakiramdam na sa konting panahon ay andami naming nabuong masasayang memories.

Rancy, When you will be mine? :(

-

*LATER*

Sorry po sa Late UD.

Dami po kasing ginagawa e.

We are practicing everyday for celebrating the Buwan ng Wika.

Nakakapagod.

hay!

VOTE, COMMENT!