SİYAHLA BEYAZ 'Y'ARASI

Acı Çekmiş Hiçkimse Artık Eskisi Gibi Değildir!!!

___ Baba, neden cevap vermiyorsun cevap ver dedi lakin artık konuşamıyordum. Kalktım ve etraftan ve kendimden habersiz  gittim yatağıma uzandım. Kafamdan önce Iras sonra Meryem sonra İlyan sonra da Nur geçti. Şükürler olsunki kardeşim İlyan ve oğlum yaşıyordu. Daha sonra bütün bu olan biteni izleyen sevdiklerim odama girmek istiyordu. Cavidan pa-mâl(ayaklar altında çiğnenmiş) olan halimi görmek istiyor ve doktorlara, hemşirelere yalvarıyordu. Daha sonra içeriye girdi, kara ve sivri kaşlarını yukarıya kaldırıp gözlerini bana doğru dikti. Sorun şuydu: " Bu lanet kadın benden ne istiyordu!" Cavidan kendisi hakkında düşündüklerimi bilmeksizin bir de gelip başımı okşadı. Ve buna çok sevindim. Çünkü annem ve babamı daha küçükken kaybetmiş olup, bir Cuma hutbesinde hocanın peygamber efendimizin ve Allah'ın buyruğu olan : "Bir yetimin başını okşayın" sözü aklıma geldi ve yetim olan peygamber efendimize salavat getirdim. O ki alemlere rahmet olarak gönderildi lakin daha anne ve babasını görmemişti. O ki anne ve babasından edep, adap öğrenmeden anne ve babalara edep adap öğretti. Evet peygamber efendimiz (s.a.v) de yetimdi. Bu nedenle Cavidan başımı okşayınca ağladım. Çünkü bütün bu düşündüklerim ve hayatım boyunca kimsenim benim başımı okşamayışı ve Cavidan' ın başımı okşayışı beni ağlattı. Bir çeşit ağlama sermonisine kapılmış ve ağlaya ağlaya bir çeşit hal alıyordum. Üstelik; Iras, Nur, İlyan ve Meryem'i düşündükçe kahroluyordum. Ağlamaya devam ettim ve Cavidan haberi başımı okşuyor konuş benimle diyordu lakin dilimin tutulduğundan habersizce sormaya devam ediyordu. Ağlama sesim Doktorları hemşireleri, bizi seven ve sevmeyen tüm insanları benim odamın kapısına toplumıştı. En son göz pınarlarım kurumadan önce Iras' ın ruhunu da gördüm ve dile geldim: "Eğer ki bir gönlüm varsa seni oraya hapsettim ben ölene kadar şayet yoksa seni gözlerime hapsettim kör olana kadar." Iras'ın ruhu kaybolmuştu. Herkes bu anlamsız sözüme şaşkınla bakıyor ve bu sözleri Cavidan'a söylediğimi sanıyorlardı. Dilim yokki yanlış anlaşılmayı düzelteyim.  Ağlamaktan yüzümün sağ yanı felç oldu. Yüzümün sol yanı hareketli bir biçimde ağlarken yani yüzümün sol yanı bir insanın ağlarken yüzü nasıl bir biçime bürünüyorsa benim de sol yanım o biçimdeydi lakin sağ yanım felç olduğundan tıpkı bir sinemin(putun, heykelin) gözünden akan gözyaşları, donuk bir yüzden akar gibi akıyordu.
Doktor, Hemşire, Cavidan ve Hür birden hep bir ağızdan,

___Ağlamayın artık!

Doktor,
___Kendinize zarar veriyorsunuz. Sakinleştirici getirin hemen dedi lakin o kadar çok ağladım ki kalbimin terini gözlerimden akıtarak rahatlıyordum ve Doktor gelerek  Irasla ilgili çok önemli bir konuya değindi ve şöyle söyledi: "...