Mysterious - BTS Fanfiction [TAMAMLANDI]

11. Bölüm

**

-HATIRLATMA-

Ben, ben yanlış görüyordum değil mi??

Telefonu sertçe masaya koydum ve önümdeki sırayı tekmeledim.

Ayağımın henüz tam iyileşmemiş olması umrumda bile değildi. Acıması da öyle. Diğerlerinin dikkatini çekmem de umrumda değildi.

Şu an tek umrumda olan, onun Taehyung'un evinde ne işi vardı? Neden yine onun yanındaydı?

**

Nayeon ;

Taehyung ile kafenin önüne geldiğimizde Taehyung, benden önce davranıp kafenin kapısını açtı. Böyle bir centilmenlik beklemediğimden gülümsedim ve teşekkür amaçlı kafamı eğdim.

İçeri girdiğimde, çok fazla kişinin olmaması beni rahatlatmıştı.

Taehyung'a döndüğümde, sert bir şekilde karşıya baktığını gördüm. Oraya döndüğümde, Jimin'in ayağa kalkıp, yanımıza gelmesi bir oldu.

"-Bakıyorum da pek bir mutlusun Nayeon. Ne o? Yoksa seni üzenlerin evine gitmek, senin için alışkanlık falan mı? Eğer öyleyse ben de uygulayabilirim."

Dediği şey karşısında ne diyeceğimi şaşırsam da, son söylediği şey beni epey sinirlendirmişti. Herkesin evine gitmek demek de ne oluyordu şimdi?

"-Jimin saçma sapan konuşma da, çekil başımızdan."

Taehyung, onu ittirip bir yer bulduğunda oturdu ve iyice yayıldı sandalyesine.

Ben bir şey demesem de, Jimin bakışlarıyla benden bir cevap bekler gibiydi.

Ona cevap vermek yerine, personel odasına doğru ilerlemeye başladım. Daha doğrusu ben adımımı atmadan, beni kolumdan yakaladı ve hafifçe kendine çekti, gözlerimin içine öfkeyle bakarken.

Bu kadar sinirlenmiş miydi cidden?

"-Nayeon, neden onunlasın? Daha önemlisi onun evinde ne işin vardı?"

Sinirlendiğini, dişlerini sıktığından bile anlayabilmiştim.

"-Jimin sana hesap vermek zorunda değilim. Kolumu bırak, geç kalıyorum."

Kolumu serbest bıraktığında, ellerini cebine soktu.

"-Gün geçtikçe, seni kendime bağlayacakken, tam tersi uzaklaştırıyorum ve bu konu hakkında ne yapabilirim en ufak bir fikrim yok. Sen ona kapılmış gidiyorsun bir kere Nayeon."