Mysterious - BTS Fanfiction [TAMAMLANDI]

6. Bölüm

*

Hatırlatma

Diğerlerinin seslenişlerini de umursamamıştım. Muhtemelen yarın beni öldüreceklerdi ama daha fazla orada durmak istemiyordum.

Ona bir şey yapmamama rağmen bana gıcık oluyordu ama Taehyung da benimle aynı boktu. Neden ona karşı daha farklıydı?

O aptal, onun sevgisini zerre haketmiyordu ki!

Sağa sola bakmadan kalabalıktan sıyrılıp yola çıktım. Korna sesini duysam da geç fark etmiştim.

Önümde beliren kırmızı Kia'ya baktım, ardından yere düşüşüm ve etrafımı saran insanlar, ses kargaşası ve gerisi yavaş yavaş kararan gözlerim.

*

Bu şarkıyla aşk yaşıyorum. Ba-yıl-dım.

Taehyung;

"-Sana kaç defa söyledim etrafta bana sevgilim diyip durma diye. Ayrıldık biz, kafan basmıyor mu?"

"-Ama ben seni hala unutamadım ki hayatım."

O yapmacık hareketleri sergilemeye başlamıştı yine. Benim nefret ettiğim o hareketler.

Koluma yapışan ellerini ittirip yürümeye başladım.

"-Bir daha karşıma çıkma."

O kadar soğuk bir ses tonuyla söylemiştim ki, sesini dahi çıkartamamıştı.

Ellerimi cebime sokup, bıyık altı güldüm ve Nayeon'un gönlünü almak için kafeye yöneldim.

Kapıdan içeri girecekken, az ilerdeki kalabalık dikkatimi çekmişti bu nedenle merakıma yenik düşüp adımlarımı o tarafa yönelttim.

Kalabalığı yardım zorla. Önümdeki bir,iki kişiye rağmen yerde yatan cansız bedeni gördüm ve göz bebeklerim yerinden fırlayacak sandım. 

Bu Jimin'di.

Önümdeki birkaç kişiye de itip, öne atıldım ve Jimin'in yanına eğildim.

"-Jimin-ah. Jimin cevap ver! Ne bakıyorsunuz, ambulans çağırın çabuk!"

Kalabalığa döndüğümde, içlerinden biri ambulansı çağırdığını söyledi.

Biraz daha rahat bir nefes alıp, Jimin'in nabzını kontrol ettim. Şükürler olsun ki yaşıyordu. Tek sorun, nabzının yavaş atmasıydı.

Aklıma gelen şeyle, telefonu cebimden çıkarttım ve Namjoon hyung'un numarasını tuşladım.