[Y/N] Ve tam da bu finale yakışır bir müzikk.
HATIRLATMA
Gözlerimi açtığımda koltukta uyuyakaldığımı fark ettim. Hışımla doğrulup etrafıma baktım. Ne zaman uyuyakalmıştım, üstümdeki battaniyeyi kim örtmüştü?
Saat kaç olmuştu bilmiyorum ama hava kararmıştı ve yağmur şiddetiyle yağmaya devam ediyordu.
Gözlerim karanlığa alışınca, ateşin aydıtlattığı yere baktım. Taehyung başını arkaya atmış uyuyordu, Jimin ise yerde, koltuğa başını koymuş uyuyakalmıştı.
Onların bu haline gülümseyip, yerimden doğruldum ve onları seyrettim. Sonra gözüm bir kişide takılı kaldı...Park Jimin.
Gözlerimin tekrar dolmasını engelleyemedim. Akan giden gözyaşlarımın ardından onun huzurla uyuyuşunu izledim.
İzledim...sadece izledim.
Belki de böylesi daha iyidir ha Park Jimin? Pekala...
Fısıldadım titrek çıkan sesimle.
"-Hoşça kal ve teşekkür ederim."
**
-4 Ay Sonra-
Seokjin;
Uykulu gözlerimi, Yongsun'un beni dürtmesiyle açtım. Suratına baktığımda acı içinde yüzünü buruşturduğunu görünce, uykulu gözlerim iyice açıldı ve doğruldum.
"-Hey hey neler oluyor?"
Dudaklarını büzdü ve karnını tuttu bana bakarak. Daha fazla bir şey söylemesine gerek kalmadan ayağa fırladım. Zamanı gelmişti.
-
Hastane koridorunda çömelmiş düşünceli düşünceli karşıya bakıyordum. Neden bu kadar düşünceli olmuştum bilmiyorum ama garip hissediyordum. Şimdi ben onun...nesi olacaktım tam olarak? Bana baba...diyecek miydi ki? O küçük elleri, ellerimden tutup minik suratı gülümseyecek miydi bana? Bana bile benzemeyecekti ki...Aish, ne saçmalıyorum ben?
Kafamı iki tarafa salladım hızlıca ve ayağa kalktım kendime gelmek için.
"-Hava..hava almam lazım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mysterious - BTS Fanfiction [TAMAMLANDI]
Fanfiction"-Hey bekle! Bu sefer de sen ıslanacaksın!" Duraksayıp ellerini cebine soktu. Sırılsıklam olsa da umursamıyor gibiydi. "-Yağmuru severim."