sessizlik

10. barış

Merdivenleri çıkarken evin anahtarını cebimden çıkarıp anahtar deliğine yerleştirdim ve sessiz olmaya özen göstererek açtım etraf karanlıktı salondan televizyonun Işığı koridora sızıyordu sessiz olmaya çalışarak parmak uçlarımda odama ilerlemeye çalışyordumki içerden annemin sesi geldi
-orda kim var
Adımlarımın yönünü değiştirdikten sonra Derin nefes alarak salona girdim annem beni görünce rahatladı
-kızım neden ses çıkarmadan geldin ödümü kopardın
Derin bir nefes aldım ve
-anne uyuyorsun sandım rahatsız etmiym diye  ses çıkarmadım
-noldu kızım arkadaşında kalmıycakmydın neden geldin bişeymi oldu gece gece korkutma beni
Onu izlerken dudaklarım kıvrılırken
-anneeee paranoya bağlama sadece arkdaşım ın bir işi varmış bende eve geldim bu kadar abartılacak birşey yok ya

Annem tek kaşnı kaldırarak
-kim bu arkadaş ismi ne
-barış
Annem şaşırmaya benzer bir suratla
-demek erkek arkadaşın hımmmm nası bir arkadaşlık bu duygusal anlamda mı?
Derin bir nefes alarak
-anne hayır yok öyle birşey beni tanımyomuş gibi konuşma benimle 
Dedim sıkın bir sakinlikle 
Annem beni uzun uzun süzerek
-ne bilim kızım belki dedim tamam iyi bende dalmışım  hadi kapatalım şu televizyonunda saahate epey geç olmuş sende doğru yatağa yarın okula geç kalıcaksın ha bu arada bir ara getir şu arkadaşınıda tanışalım  nası insanlarla arkadaşlık yapıyormuş benim kızım hem uzun süre sonra sonra ilkez biriyle vakit geçirdin  çok iyi biri olmalı

Derin nefes alarak
-anne ne uzun konuştun  evet iyi biri  gibi
Adımlarımı hızlandırıp odaya girdim  üzerimi değiştirmeyip kendimi uykunun kolarına atım

Sabah iğrenç bir alarm sesiyle uyandıktan sonra banyoda elimi yüzümü yıkayıp çıktım dün okul formalarımla uyuduğum için kıyafetlerim kırışmıştı onları ütüleyip tekrar giydikten sonra okula gitmek için evden çıktım dalgın dalgın yürürken birine çarpmamla gerildim dünün sitresiyle hızla geri çekildim
Karşmda şaşırmış bir barış gördüğümde sakinleştim
-senmiydin
-çok Korktun ya iyimisin kusura bakma şaka olsun diye ben şeyy etmiştim neyse kusura bakma
Deyip kafasını kaşıdı
Yüzümü bir sırıtış kaplarken gerçektende bu çocuğun iyi biri olduğu kanısına vardım
-sorun yok ya aldırma
-peki sana nereye gidiyorsun diye sormıyıcam çünki sabah sabah şu allahın belası okula gidiyorsun dur hele üzerideki formalarla kesin o yüzden beraber gidelimi?
Şaşkın bir şekilde nası bu kadar hızlı konuşa bildiğini düşünürken yüzündeki gülmseyişe karşılık verdim
-sende galiba dünyanın en hızlı konuşan insan ödülü yada gines rekorlar kitabında adın felan varmı
Dediğimde yürümeye başlamıştım beni takip ederek oda bana eşlik ederek yürümeye başladı
-yani etrafımdakiler bunu söylerlerler ama hala öyle bir başarıya maalesef imza atmadım
Benden beklemeyen bir biçimde sesli gülerek karşılık verdim
Bana şaşrmış ve memnun bir surat ifadesiyle bakarken yola devam etik yolda giderken ilk defa uzun süredir bu kadar güldüğmü farketim okulun bahçesine gelene kadar hala konuşup kıkırdıyorduk mutluluk buydu işte bazen ufak bir kıvılcım mafederken bazen de bir sönük mum Işığı hayatını düzeltmeye yardım ederdi bunu yaşarken kendime şaşırarak izliyordu içimdeki asya fısıldıyordu"hiç birşey için geç değil" oysa iki sene evvel beni bu acıdan ölümden başka hiç birşey kurtarmazdı kurtulmak bedenime huzur verirdi peki ya kalbim bedenin rahatken o nası nefes alıcaktı ...
belki bu vicdan azabı biter diye izin veriyorum ilk defa kalbim belki alışırdı ...
Yüzüm gülüyorken bu düşüncelerin kalbime savaş açması
düşüncelere dalmak yerine onların artık sandığına hapsetme sırasının  geldiğini bilyordum ve ilkez bunu uyguladım daha fazla gülümsedim içten ve temiz ...
Bu sırada da okulun sınırları içine girmiş  bulumaktaydık etrafımzdakiler bize garip bakışlar atarken   barışa baktım  O da bana bakıyordu
-asya alışık değiler seni birinin yanında görmeye
Aklımdaki düşünceleri okumuştu sanki
Elimden geldiğince içten gülümseyerek 
-hııımm alışsınlar o zaman
Yüzünde içten bir gülümseyişle karşılık  verdi
-hııımm dün konuştuklarım etkilimi oldu
Beni taklit ederek söylediği söylediğine sınırlarımı zorlayarak daha fazla gülümsedim
-onunda etkisi var birde artık kendimi aşmanın zamanı geldiğini düşündüm çünki beni ilk dilsiz olduğumu idda eden sen değilsin bundan öncede iki kızın konuşmalarınıda duymuştum
Yüzümü buruşturarak söylediğime güldü 
-tamam bundan sonra okuldaki bir numaralı arkadaşın olarak tarihe geçiyorum
-anlaştık
Elini okula işaret ederek
-O zaman uygun adım marş
Dediğine uyarak okula ilerlemeye başladım bu sırada beni dikkatle izleyen arasla göz göze gelmemle yerimde duraksadım barışın bana ulaşmasıyla okula ilerledik birkaç derstir sanki yılardır kapalı kaldığım mahsenden kurtulmuş hissi vardı içimden bazen konuşmanın gülmenin iyi geleceğini Hata na kadar iyi gele bileceğini görebilmekteydim
Fizik dersinden çıkarken barışın başından dumanlar çıktığını gördüm ve barış yanıma oturmaya başlamıştı yanım dayima boş olduğu için bir sıkıntı  olmamıştı 
Sıkınlıkla nefes alan barışın yüz ifadesi görülmeye değerdi
-asya nası yapa biliyorsun sen şu dersleri özelikle fiziği

Sonlara doğru sesi isyan edermeşçesine çıkıyordu
Yüzümü buruk bir gülümseyiş kaplarken kendimi düşüncelerden arındırmak için  ders çalışmanın kollarına atığım zamanlar geldi aklıma  evde hiçbirşey olmayınca boş kaldıkçada  aklını yiyip bitiren düşüncelerden ders çalışmanın kesin sonuç uyandırmasından dolayı sürekli  yaptığım bu aktivite  olmuştu kaçma yolu olduğu halde  isteyerek yapmasamda olumlu bir etkisi olmuştu en azından
Annemin mutlu olmasıda  beni derslere iten bir diğer sebebp olmuştu
-başka iş olmayınca çalışmaktan başka birşey yapmıyorsun
-nasıl  kızım ya ben na kadar çalışsamda   boş
-istersen ben seni çalıştıra bilirim
Düşünerek
-gerçekten mi
Kıkırdayarak
-gerçekten bize gelirsin çalışırız hem annem de seninle tanışmak istiyordu

Tek kaşını kaldırarak
-ne yani ne ara anne ne benden bahsetin
Kafamı karıştırarak
-aslında dün eve geç gitmek zorunda kaldım ve bir arkadaşla olduğumu söyledim annem arkadaşımın adını öğrenmek isteyince maalesef göründüğü gibi hiç arkadaşım olmıyınca senin adını söylemiş bulundum

Kaşlarını kaldırmış beni dinlerken geç kalma sebebimi  sormamsını diliyordum ki şükürler olsun ki sormadı
-iyi ne zaman istersen hep işin ucunda fizikten  anlamak varsa  herşeyi yaparım
Dudaklarının ucu kıvrılırken ona aynı şekilde karşılık verdim  bu sırada kantin e gelmiştik  kenardaki camın kenarındaki masayı görünce kimsenin oraya oturmayışına anlam veremedim  halbuki kantinin en güzel masasıydı bunu boşverip masaya adımladım ve sandalyeyi çekip oturacaım sırada barış hızla kolunumu  kavrayıp
-oraya oturma
-neden
Verdiği tepkiye şaşrmıştım
- çünkü orası  arasların