12.güldüm diye

45 13 1
                                        

Nezeman  mutlu olsam  başıma kötülükler geliyor o gün babamın intihar etiği gün ...
İçimde bir mutlulukla uyandım sonra iki haciz memuru girdi eve sonra hayatım karardı o günden sonra mutlu olmamaya sesiz olmaya sesizlimle and içtim ya bugün belki yaptım bir kuruntudur diye uzun zaman sonra ilkez mutlu olduğumda  yine mutluluk sebebim alınmıştı elimde  niyeydi...
bu hayat benden ne istiyordu ne yaptım neden mutlu olmama izin vermiyordu o gün mutlu olduğum için babam ölmüş diye düşünmüştüm  yılarca
  sonra beni mutlu eden birinin ben onunla güldüm diye ölümümü sebeb  olacaktı
Hayır bu çocuğun ne hakı  vardı bana nası  böyle  şeyler söylerdi  o kimdi  kolumu zorlukla ondan kurtardım 
Ve barışın yanına eyildim
-iyi misin
Bana bakıp kafasını salladı eliyle burnunu tutuyordu
Koluma yapışan çelik sertliğindeki el beni hızla çekiştirmeye başladı kim olduğunu görmüyordum ama kim olduğunu adım kadar iyi biliyordum
-bırak beni yardım edin
Anlamıyordum her kez görüyor duyordu   ve korku dolu gözlerle beni izliyordu  barış yerinden kalkmış bana gelmeye çalışıyordu ama şu pislilğin gurubundakiler onu tutmuş gelmesine izin vermiyordular ne zaman ağlamaya başladığımı bilmiyorum zorla kurtulmaya çalışıyordum ama daha sıkı tutuyordu her debelendiğimde sonunda pes edip onu beni sürüklenmesine  izin verdim gücüm tükenmişti nası bu duruma
Geldim nası bu kadar aciz olduğuma hayretle izliyordu içimdeki asya kızyodu bana Diren diyordu bu sen değilsin ama yapamyordum acizlime  yenildim ve gözlerimden yaşlar geldi usul usul   beni bahçeye çıkardı okulun önünde bir araba vardı  ağlamaktan arabayı bulanık görüyodum   kapyı açınca kolumdan  tutup içeri sokmaya çalıştı sonra içimdeki asya kafasını iki yana saladı  hayır  bunu yaparsan içinde kalan ufacık ümidinde gidicek sana ne yapacak o arabaya binersen sana napıcak diye bağırdı sonra ani bir hareketle elini tüm gücümle ısırdım
Şaşkınlıkla elini çekince tüm gücümle kaçmaya başladım  okulun dışna tüm gücmle koşarken
-Asyaaaaaa boşuna kaçma
Daha çok ağlamaya başladım  Allahım yardım et Allahım yardım et  içimden tekrarlıyordum  sadaki  köşeye dönerken  biri beni çekti ve ağzımı kapadı kulağma eyilip
- şşş  sakin ol yardım edicem bağırma sakin ol sesini duyarsa seni yakalar
Kafamı aşağı yukarı olumlu anlamda saladım
Aras sesli bir küfür eti
-asyaaaaa kaçma gel sadece evine brakıcam seni çık ortaya
Diye kükremesi beni ürkütürken titredim  benden ne istediğini bilmiyordum onun bana neden böyle yaptığınıda bilmiyordum korkuyorum beni bulursa neler olabileceğinden korkuyordum  tüm bunlar ona tokat atığım için mi   biraz daha bağırdı   ben korkuyla titrerken refleks olarak karşındaki neibelirsiz e yaklaştım yaklaşık beş daka gibi bir süre etrafta deli danalar gibi gezindi sonra ses kesildi gitmişti  yanımdaki  çocuk etrafı kontrol ettikten sonra bulundum köşeye gelip
-çık kimse yok
Dışarı çıktım berbat gözüktüğüme emindim  bana bakan mavi gözlü çocuk beni süzüyordu
-kim o sevgilin felanmı
Gözlerimi devirip
-sevgilim olsa kaçmazdım
-niye seni kovalyordu
Bu meraklı ve bugün yaşadıklarımın üstüne sanki hepsi beni buluyor tezi beni onaylıyordu
-sana ne
Kafasını yana eyip
-hadi ama seni ben kurtardım bukadarınıda söylersin herhalde

Evet doğru söylüyordu  maalesef  şuan konuşmak ızdırap gibi gelirdi bana ama söylemeliydim olayı anlatırken yürüyordukta anladıktan sonra çocuğa döndüm yüzüme bakıp
-vay be filim gibi ha bu arada ben deniz  asya
Kaşlarımı dikleştirip
-ismimi nerden biliyorsun 
dedim merakla
Gülüp
-senin sapık söylemişti ya az önce
Sapık demesiyle vücudum gerilmişti sahi bundan sonra napıcaktım ben o okula giderken beni yine yakalardı  ondan nası kurtulucaktımki bugün beni herkesin önünde götüren okula gittiğimde etrafta kimin olup olmamasını umursamadan bana zarar verirdi şuan ona tokat atığım için kendime  lanet okuyodum en iyisi okula gitmemek uzun bir süre  sonra bakardım ...
Devamsızlığım zaten hiç yok  gibiydi ya devamsızlık  gırtlağa  dayandığnda  napıcaktım ...
-şşş  daldın
-offf bugünlerde tanımadıklarımla  fazla konuşuyorum  ama napıcağımı  bilmiyorum  sana birşey  sora bilirmiyim
Düşünüyor gibi yaptı
-sor
Ne yani bunun  için' mi  bukadar düşünmüştü neyse 
- beni herkesin ortasında  götüren okula tekrar gittiğimde  tekrar beni götürmeye çalışmaz mı

Eli çenesine gitti birkaç  saniye düşündü  
-şu barış denen çocuktan uzak dur göz önünde fazla bulunma ve son olarak bunları yaparsan zaten böyle tipleri bilirim sıkılınca bırakırlar  takma birkaç gün gitme okula unutulur
Söyledikleriyle  rahatlamıştım aynen dediğini  yapıcaktım 
-öyle  diyorsun yani
-aynen  öyle diyorum
Gülümsedim ve saate baktım telefonda
Telefonumun elimden çekilmesiyle affalarken denize baktım
- napıyosun ya
Telefonu birşeyler yaptıktan sonra elime tutuşturdu
- telefona  numara mı   yazdım birşey
Lazım olur yada aklın bişeye takılırsa
ara hadi ben kaçar

Yüzümde bir gülümseme oluşurken ilerlemeye başlamıştı kendimi toparlayıp peşinden koşup
-denizzzzz
Ses tonum olduğundan fazla çıkmıştı ama  neyse
Arkasına döndü ve gözü birkaç dakika  yüzümde dolandı ve gözleri en son dudaklarımda takılı kaldı  gözleri tekrar gözlerime ulaşırken
Bakışlarıya affaladım  çok  fazla  bakmıştı sanki neyse bunu boşvermeliydim
-teşekkür ederim
-niye
-sen Olmasaydın ondan kaçamaz üstelik kaçsam bile şuan deli danalar gibi etrafta dolanırdım sağol sayende sakinleştim
Dudaklarında bir gülüş peydahlanırken 
-birşey değil son görüşmemiz değil eminim sen akıl almak için yine beni ararsın şimdilik byby

sessizlik Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin