"Πρεπει να εισαι η Κριστιάνα.."ειπε έχοντας το πρόσωπο του εκατοστά μπροστα απο το δικό μου..εχει τόση δύναμη..δεν μπορω να κουνηθώ.
"Ποιος..ποιος εισαι;"ρωτησα τρομαγμενη..
"Ντύλαν..με λενε Ντύλαν.."ειπε και τα ματια του έγιναν κόκκινα..να τι ειναι...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Ελπιζωνασαςαρεσει..!
_______________________
"Κριστιανα;Κριστιανα.."άκουσα το ονομα μου απο το βάθος..άνοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και ειδα τον θείο να κάθεται διπλα μου με το τηλεκοντρόλ στο χερι..
"Γύρισες;"ρωτησα και σηκώθηκα για να ξεπιαστω απο τη ξάπλα..
"Ναιι..συγγνώμη που έφυγα μες στη νύχτα..ειχα βάρδια γιατι ενας συνάδελφος..έτυχε κατι σημαντικο και ηθελε να τον αναπληρώσω.."
"Δεν πειραζει θείε..δουλεια σου ειναι.."
"Οχι πειραζει..τουλάχιστον κοιμήθηκες καλα;"
"Ναι..μονο το βράδι κρύωνα λιγο ομως ενταξει ηταν"
"Ααα ναι..πρέπει να σου φερω τη σόμπα.."
"Μα ειναι καλοκαιρι.."
"Αυτα στη ξαδέρφη σου.."ειπε και σηκωθηκε αφήνοντας το τηλεκοντρόλ στο τραπεζάκι
"Καλα καλα..τι ωρα ειναι;"ρωτησα και έψαξα για κάποιο ρολόι
"Κοντεύει 6.."
"Αα Ωραια..σε πειραζει να παω μια βόλτα;"ρωτησα και κούνησε το κεφάλι του
"Οχι πηγαινε..εγω θα παω στο γκαράζ να δω τη μηχανή του αυτοκινήτου ετσι κι αλλιως.."ειπε χαμογελαστά και εφυγε αφήνοντας με στο σαλονι..
Αποφάσισα κι εγω να παω πανω να αλλάξω για να βγω για περπάτημα..ελπιζω μιας και ειναι νωρις να μη πέσω πανω σε κανεναν μεταλλαγμένο..
