Akşam yemeğinden sonra odasına çıkıp,dinlenmek için salonu terketmişti Asel
Bugün onun için binbir türlü farklı hikayeli biğün olmuştu bagzılarımız için geri adım atmak korkaklık bagzılarımız için pasifliktir, kimileri için ileri adım atmak belirsizlik, risk ve rehkabettir, Asel şuan hangi günü yaşadığını bile bilmiyordu nasıl ileri ve geri adım atabilirdi? Hayat size müthiş güzel görünebilir ama göreceli bi kavram öyle değilmi, siz mutluyken burada birileri en rezalet gününü yaşıyor olabilir siz mutsuzken birilerimiz en muazzam gününü peki ya Asel hangi duyguya sahip olduğunu farkındamı? Aklınızı kaçırsanız ne yapardınız mesela Asel ne yapıyor olabilirdi hastalığını bilmeyen Asel sakin bir tavırla yatağına uzandı aklında döneneleri düşünüp durdu bu gece farklı bi konusu vardı, "Cihan". Hayatında ilk defa bir erkekle bu şekilde muhabbet etmiş,saygı çercevesini kırmıştı bu düşüncelerle Asel derin uykusuna daldı.
Sabah Asel gözlerini açtıgında Sabahat çoktan gelip camları açmış ve güneş tam anlamıyla Aselin odasına vuruyordu,Asel biriyle gezintiye çıkarken ne giyilecegine bile bilmiyordu, elbette giyinmeyi biliyordu fakat bu sıradan bi giyinme değildi. Asel "sabahat,hemen yukarı gelirmisin"diye seslendi sabahata. Sabahat Aselden yıllardır duymadıgı sözleri duymuş ve heycanla yukarı çıkıp, "efendim Asel". "Bana yardımcı olurmusun?"
"Tabii ne konuda?"
"ımm giyinmek"
Sabahat,Aselin ne demek istediğini anlamasada başıyla onayladı,Asel dolabını açıp ,birkaç parça kıyafet çıkardı ve Sabahat'inn görebilmesi için tam önüne koydu.
Sabahat siyah ince deri pantolon ve yarım ay şeklinde beyaz kolları şişme olan bluzu Asel'in eline uzattı. Asel ona teşekkür ederek banyoda kıyafetlerini giyinip,odasına geri döndü. Sabahat yaptığo işin ne kadar doğru bi seçim olduğunu gördügünde başıyla emin bi şekile Asel'e selam vererek odayı terk etti.
Yıl 2003 5 eylül;
Asel buğün çok mutluydu,çıglık çıglıya adımı haykırıyor yatağında tepiniyordu adeta,Asel"sabahat,sabahatciğim " diye çıglıklar atıyordu,Asel'in bu çıglıkları bana kahkahalar attırıyordu adeta,hemen merdivenleri üçer beşer çıkarak Asel'in kapısını tüm gücümle açttım.
"Buyrun,matmazel"
" Yaaa Sabahatciğim lütfen dalğa geçme,beni giyindirir misin?"
Küçük prensesim öyle güzeldi öyle güzeldi ki ,beyaz dolabının içinde sarılı,yeşilli ,pembeli,turunculu simli elbiseler vardı,pembe elbiseyi elime alıp Asel'in güzel kıvrımli vücûduna giydirdim,saçlarını örüp birde kurdale bağladım,Asel beni öpücüklere boğarken ben onu gıdıklıyor Asel kahkahalarla gülüyordu,buğün Asel babasıyla at binmeye gidiyordu,onlar evde yokken ufak tefek işlerimi halledip biraz uyumayı düşünüp,Asel'i arabaya bindirip arkasından el sallıyordum.
Yıl 2017
Merdivenlerden inerken Asel ,Sabahatın arkasından yürüyordu.
Cihan bey,masada oturmuş kemikli gözlükleriyle küçük el kitabına okumaya dalmıştı çoktan ,Sabahat,Cihan'a ufak bi selam vererek "çok gerekli" odaya yönelmişti, Asel, Cihan'la karşılaşınca hoşgeldin tebessümü edip,çaprazına oturmuş ve tabağına üç zeytin almak için uzandı fakat cihan ondan önce davranıp,zeytinleri uzatıp ve bir parça peynir koydu Asel'in tabağına,Asel hiç bu kadar rahatsız olmamıştı, sesini çıkarmamıştı ama gözleri herşeyi anlatıyordu. Hızlı hareketlerle kahvaltılarını yapmışlardı. Cihan "hazır mısın"
Asel başını onaylar şekilde sallamıştı. Kapı dolabından ceketini alıp kapıdan çıktılar,Asel araba anahtarını Cihan'ın eline uzattı ama Cihan Asel'in elini geri çevirdi,ilerdeki durağa gidip münibüs beklemeye başladılar, Asel yıllar sonra ilk defa bu kadar uzun süreli sokağa çıkıyordu,biraz tedirğindi,Cihan onu anlamış ve elini Asel'in omzuna koydu,bu durum Asel'i olağan derecede geriyor elini ayağını bağlıyordu yalnızlık içinde büyümüş olan kızcagız ilk dokunuşunu doktoru yapmıştı ne üzücüydü Asel için..
Asel,gezdiği heryerde attığı her adımda farklı duyğular hissediyordu,insanların giyimleri,meydanların kalabalığı onu ürkütmüştü ama korkmuyordu,sadece daha farklı hayal etmişti herşeyi..belki daha güzel. Cihan,Asel'le konuşmaya çalışıyor ama sorularını cevap alamıyordu bu da sinirlenmesine neden olmuştu.
"Bu şekilde anlaşamayız Asel"
"Anlaşalım dediğimi hatırlamıyorum"
"Canımı sıkıyosun "
Asel bunları daha önce kimseden duymamıştı,yüzleşmemişti de.
Cihan nasıl buna cürret ederdi.
" Sen... seni gerzek"
Asel bunları söylediğene inanamıyordu,hayatında ilk defa ne yaptığını bilmiyordu.Duyguları bir an revanşa çıkmış ve sinirlenmişti,aslında biraz daha tartışmaktan keyif alıyordu Cihan'la ama Cihan için bunu bi yenilği gibi görüyor pes etmeye hazırlanıyordu.
"Seninle arkadaş olup konuşmayı düşünmem bi aptallıktı seni eve bırakıp yolumu bakmalıyım Asel ben sanmıştım ki sana yardımcı olabilirim ama malesef ki buna katlanamıyorum."
Asel,ilk defa birinin onu bırakmasını istememişti belkide ilk tanıştığı insan olduğu içindi onu çok sevmişti aslında belli etmesede.
