JB ☆ Vampir Akademisi - Kaderden Kaçış

-7-

Merhabalar :) Bölüm bitiminde iyi veya kötü yorumlarınızı yazarsanız çok mutlu olurum. Şimdiden Teşekkürler♡ Keyifli okumalar :)

Nora'nın kapısını tıklattık ve içeri girdik. Bruce ile bir şeyler konuşuyorlardı ve biz içeri girdiğimizde konuşmalarını sonlandırdılar.

"Selam" kısaca elimle selam verdim ikisinede.

"Hey! Selam" Nora güler yüzü ile insanları neşelendirebilen biriydi.

"Kesin bir şey isteyecekler" Bruce gözlerini kıstı ve meşhur gizemli dedektif haline büründü.

"Aslında evet bir şey isteyeceğiz." Çok uzatmadan konuya girmek istedim.

"Son sınıflarla birlikte dışarı çıkmak istiyoruz, fakat biz onlar kadar uzaklaşmayacağız."

"Aaron buna asla izin vermez Erica bunu sende biliyorsun"

Bruce konuştuğunda ona baktım.

"En azından şansımızı denesek?"

Nora ve Bruce birbirlerine baktılar.

"Peki ya bizden istediğiniz nedir?" Nora'nın sorusuyla açıklama yapmaya hazırlandım ama Kevın benden önce davrandı.

"İzin aldığımızda Erica ve Jeremy'nin kıyafetlerine görünmezlik büyüsü yapmanı istiyorum."

"Basit iş.İlk önce izninizi alın. Bende hem büyüyü hazırlayayım hemde size piknik sepeti yapayım."

"Birtanesin Nora." Kollarımı Noray'a doladım. Sonra Nora'nın omzunun üstünden Bruce'a bakıp "kıymetini bil" dedim ona. Gülümseyerek karşılık verdi.

Büyük bir heyecanla Nora'nın odasından çıktık ve büyük koridorlarda Bryan ve Aaron'un odasına doğru ilerlemeye başladık.

"Ya izin vermezlerse?" Jeremynin sürekli benimle konuşmaya çalışması beni yaşadıklarımızı tekrar tekrar hatırlamaya zorluyordu.

"İlk önce Bryan ile konuşacağız. O ikna olursa Aaron'ı da ikna eder" diye cevapladım.

Köşeyi döndüğümüzde karşımızda Brayn'ı gördük.

"Neye ikna olacakmışım acaba?"

Onu karşımızda birden görünce şaşırdık.

"Şey-" söze başlamışken yine Kevın kurtardı beni.

"Erica ben ve Jeremy dışarı çıkmak istiyoruz. Nora ikisininde kıyafetlerine büyü yapacak ve bizi kimse göremeyecek. Çok uzaklaşmadan piknik yapacağız. Zaten sesimizi duyabileceksiniz."

Bryan ilk önce bana baktı daha sonra da Kevın ve Jeremy'e.

"Aaron'ı ikna ederim ben"

"Yani sen izin veriyor musun?" büyük bir şaşkınlıkla sorumu yönelttim.

"Madem siz her şeyi planlamışsınız,lbette izin veriyorum.Hayatı öğrenmeniz,yaşamanız lazım"

Hızla gidip Bryan'a sarıldım. Bryan gibi bir abim olduğu için çok şanslı hissediyorum. Her konuda ilk önce insanları dinliyor sonrada mantığıyla hareket ederek düzgün kararlar veriyor, insanları kırmıyor.

Umarım Aaron da bu isteğimizi Bryan kadar sakin karşılar ve izin verir.

Hep birlikte Aaron'un yanına gittik. Odaya girdiğimizde masasında oturmuş kitap okuyordu.

Hep birlikte masaya doğru yaklaştığımızda kafasını kitabından kaldırmadan konuştu.

"Çok mu gitmek istiyorsun?" Bizi duymuş muydu? Yoksa birimizin zihnini mi okuyordu? Kendimi toparlayıp cevap verdim.