JB ☆ Vampir Akademisi - Kaderden Kaçış

-3-

Şaşkınca Amy'e bakarken biraz fazla düşündüğümü fark ettim ve kendimden emin bir şekilde arkama döndüm. 

"Tekrar atlamamı istiyor" dedim.

 Öğrenciler merakla bana bakarken Aaron'a dönmüş onay bekliyordum. Aaron elini git dermişcesine uzattı.

Biraz geriye gittim. Hazırdım. Amy'den komut bekliyordum. Arkama baktı ve telaşla

"Şimdi" diye bağırdı.

 Hızlandım ve atladım. Bu sefer daha yüksekten atlamıştım. Yanına gittiğimde gülümseyerek bana bakıyordu. Tekrar kollarını açtı ona yaklaştım ve sıkıca sarıldık.

"Seni hissedebiliyorum. Bu nasıl olur?" diye sordum. En az benim kadar şaşkındı herkes. 

"Senin sevgin, dostluğun beni güçlendiriyor ve böyle devam ederse tekrar hayata dönebilirim Erica" dediğinde ağzım açık onu dinliyordum. Şaşkınlığım yüzümden okunuyordu. Gözlerim dolmuştu ve hala ona bakıyordum.

"Bunu onlara da söyle canım" dedi Amy. Başımı salladım ve Aaron'ların olduğu yere doğru seslendim.

"Sarıldığımızda onu hissettim.-" öğrenciler kendi aralarında "bu nasıl olur? "yalan söylüyor" tarzı şeyler konuşmaya başlayıp sözümü kestiler. Aaron sinirlendi.

"Kapayın Çenenizi!" diye bağırdı ve tekrar bana döndü. Sözüme devam ettim

"Sarıldığımızda onu hissettim ve bana benim sevgimin, dostluğumun onu güçlendirdiğini, böyle devam ederse tekrar hayata dönebileceğini söyledi" dedim ve gülümsedim. Amy'e baktım, hala buradaydı.

"Bunu nasıl yaptığını sor" Aaron'ın sesindeki mutluluğu fark etmemek mümkün değildi. Belli ki hala seviyordu onu. Ondan asla vazgeçmemişti. Ölüm bile onları ayıramamıştı. Amy'e döndüğümde Aaron'ı inceledeğini fark ettim. Sonra gözleri beni buldu.

"Öbür tarafta bir cadıyla tanıştım. Ona hikayemi anlattım..-" Aaron'a baktı ve devam etti

"Ona aşkımı anlattım ve o da beni gerçekten seven birinin, beni tekrar hayata döndürebileceğini söyledi. Bende senin sevgine inandım ve sana ulaşmaya çalıştım. Ve ulaştım" gözleri dolmuş halde bana bakıyordu. Ellerini tuttum, gülümsedim.

"Bana güven. Tekrar hayata dönmen için elimden gelen herşeyi yapıcam" dedim ve tekrar ona sarıldım. Bryan boğazını temizledi ve bana seslendi

"İlk atlayışında sana söylediği şeylerin anlamı neymiş?" duygusallığı bozup asıl konuyu öğrenmeye çalışıyordu. Amy birden bire ciddileşti

"Bu anlatacaklarımdan sakın korkma Erica." dediğinde benden cevap beklediğini anladım. Onaylarcasına başımı salladım. Sözüne devam etti

"Tyler uzun zamandır seni arıyor. Abilerine olan nefreti bin kat daha arttı çünkü o sana aşık oldu. Bu yüzden onların seni ondan kaçırdığını düşünüyor ve onlardan gün geçtikçe daha çok nefret ediyor. Şuan Los Angeles'ta seni arıyor. Burayı bulması ve gelmesi an meselesi. Seni vampir yaptıktan sonra ona efendilik bağıyla bağlanmanı bekledi. Ama sen beklediği gibi davranmadın. Abilerin seni yanlarına alıp gittikten sonra yıllarca seni aradı, tüm köyleri, kasabaları araştırdı. Seni bulamadığı her kasabada yaşayan kim varsa teker teker öldürdü. Şimdi sana çok yaklaştı. Biliyorsun o bir melez. Hisleri herkesten daha güçlü. Senin burada olduğunu hissetmiş. Üstelik yalnızda değil. Seni ararken her ihtimale karşı kendine bir melez ordusu yarattı ayrıca ailesinden bir kaç alfa da onunla birlikte. Çok güçlüler ve çok kalabalıklar. Bende bu yüzden sana yardım etmek için bugün buraya geldim. Seni eğiteceğim ve seni koruyacağım" söylediklerine karşılık olarak sadece ağzım açık, şaşkınlıkla ona bakıyordum. Korkmuştum. Ama kendim için değil. Etrafımdaki onca insan ve ailem için. Şimdi ne yapacaktım? Savaşacak mıyım? yoksa pes edip onunla mı gideceğim? Amy'e baktığımda bana gülümsedi ellerini kollarıma koydu.