-Songül Celen-
Yağmur damlaları üstüme hafif bir şekilde damlıyordu.Islatıyordu saçlarımı usul usul.Yürüyordum..Hayat beni nereye sürükleyecek..Bekliyordum sadece.Hayatın bana atacağı bir tokadı daha bekliyordum..Bu hayatta ne bir kee gülmüş ne içten içe biriyle dost olmuştum.Tam o anda birinin bana çarpmasıyla, yere toslandım."Önüne baksana!" diye bağırdım.
"Farkında mısın bilmiyorum ama önüne bakmayan sendin,bana çarpan da!" diye bağırdı o da.A-Aay manyağa bak!
"Ne çarpacağım be ben sana!?Manyak mıyım ben?Gerizekalı!"
"Bağırma be!Kulağımı sağır ettin!Senle hiç uğraşamayacağım sabah sabah!" Dedi ve gitti!
Öküz!Ne olacak!Piç!
Eve gitmek için yola koyuldum.Daha o karının dırdırını çekeceğim.-------
Eve vardığımda uyuyordu.Cadı karı!Uyuz!Orospu çocuğu!Hayır benim anlamadığım bir insan niye kendi öz kızını böyle bir kadının eline bırakır!Anlamıyorum ki!Ayakkabılarımı çıkarıp kapıyı çarptım.Evet.Çarptım.Kadın da hemen kalktı.Tam yukarı çıkacakken saçımda hissetiğim sızıyla çığlık attım.Saçımı tutmuştu!Cadı karı!
"Kız!Sen ne diye kapıyı çarpıp beni uykumdan uyandırıyosun?!Cadı!" Diye kükredi.
"Bırak be bırak!Canımı acıtıyorsun!"
Kahka attı ve "Sence umrumda mı?!Bir daha benim kurallarımın dışına çıkarsan!O depoda bir hafta daha geçirirsin!Anladın mı?!Hadi şimdi odana!"
Odama girdiğimde ağlamaya başlamıştım artık.Dayanamıyordum bu kadını.Çektirmediği kalmamıştı.Babam da beni buna bırakıp gitmişti.Ondan nefret ediyorum!Artık ağlamaktan gözlerim yorulmuştu bende bir duş alıp yattım.------
-Güney Ertürk-
.Evime geldiğimde güzel annem benim yine o harika elleriyle yemek yapmıştı.Annem avukattı.Ve hem bana hem işine zaman ayırabiliyordu"Gönlümün sultanı!Nasıl da güzel hazırlamış benim güzel annem!Seni çok seviyorum canım annem!"
"Hadi be!Seni sıpa seni!Yürü ellerini yıka gel hadi yemek soğumasın." Dediğinde yanağından öpüp
"Tamam annem" dedim.
O kadar şanslıydım ki...Bazılarınız bana zengin şımarık bir piç diyorsunuz ama merak etmeyin.Zenginim ama şımarık değilim.Sadece azıcık playboy ve fazla neşeliydim.Hepsi bu."Güneeey!Oğlum yemekler soğudu hadi!"
"Tamam anne!" Aşağıya indim ve yemek yemeye başladım.Yarın da okulun ilk günüydü!Lanet girsin!Off!Kim gidecek ya!
-----
-Songülden devam-
Sabah erken kalkıp bir duş aldım.Herzaman ki gibi ben kahvaltıyı hazırlamış, toplamış, bulaşıkları yıkamış ve okula doğru yol almıştım.Baya bir sessizdi.Fırtına öncesi sessizlik gibi.Hayallerimi almıştı o kadın.Ne olursa olsun o kadına karşı nefretim dinmiyordu.Hele ki annemi düşündükçe...
Bunları düşüne düşüne okula varmıştım.Müdürün odasına girdiğmde okulla alakalı bazı saçma şeyleri söylemiş ve son olarak sınıfımı söylemişti.11/A.Hmm.Buldum!Hadi bisminlah.Sınıfa girdiğimde orta yaşlı bir kadın vardı.Eteği ve gömleği ayrı bir otorite katıyordu."Ee..Hocam.MerhabaBen yeni öğrenciyim de..Müdür bu sınıfı gösterdi."
"Hmm.Tamam kendini tanıt, sonra da...Metenin yanına geç" dedi ve bir çocuğu işaret etti.Olamaz!Bu çarptığım çocuk!Hay şansıma!
"Adım Songül.Sanırım bu kadar yeterli" dedim ve Metenin yanına doğru ilerledim.Gülerek
"Hırçın kız.Naber?"
"Bak ne o zaman keyfimden sana çarptım, ne de keyfimden senin yanına oturdum.Lütfen sadece sus.."
Arkadaşlar bu benim ilk hikayem.Tanıtımda pek bahsetmedim ama karakterleri bilerek ve isteyerek paylaşmadım.Onları zamanla görmenizi istedim şimdilik sadece bunlar var.Mete ne iş derseniz de merak etmeyin.Bu hâla bir SonGün hikayesi sadece fazla klişe gibi gelmişti.Umarım beğenirsiniz.Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin!Yb de görüşmek üzere..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SonGün:Gizemli kız
RomanceBelkide sadece umudum vardı..Herşeyim gitmişti.Ama hâla umutluydum.Aşk...Bu üç kelime size çok güzel şeyler çağırıştırıyor..Ama bence böyle bir şey yok.Aşk denince benim aklıma hep kötü şeyler gelir.Acı gibi.Ben bu hayatta yaşayan bir ölüyüm bayım.Y...