SonGün:Gizemli kız

Bölüm 2

1 hafta sonra
Genç kız okula alışmaya başlamıştı.Bu okulda az da olsa mutluydu ama belli etmiyordu.Maskesini o kadar sıkı tutmuştu ki, insanlara zaten genelde soğuk davranır.Gizemli konuşur.Ama çekicidir aynı zamanda.O kıvır kıvır saçları, ela gözleri, köfte dudakları..
Bu gün okula yeni bir öğrenci gelecekti.Evet.Güney Ertürk.Zengin playboyumuz.
Songül bunu bilmiyordu.Öyle habersiz yürüyordu müdürün odasına doğru.Oraya vardığımda kapıyı tıklatıp içeri girdi.

"Gel kızım.Bak şimdi.Bu Güney.Bu da annesi Sena hanım.Sen de yenisin daha 1 hafta oldu.Hem okulun yerlerini iyice bir öğrenirsin hem arkadaşına öğretirsin.Hadi."
'Bu nerden çıktı ya?!' Diye düşündü genç kız.Ama Güney için herşey farklıydı.O büyük bir istekle kalktı koltuktan.Karşısında ki kıza bakarak
"Merhaba.Güney ben." Dedi ve elini uzattı.
Songül napacağını bilmiyordu.Bir Güneye bir eline bakıyordu.Güney tam umudu kesmişken, Songül elini sıkıp
"Songül" dedi.
Genç adam sevinmişti.Beraber izin isteyip okulu gezmeye başladılar.Songül okulun yerlerini ve kurallarını anlatırken Güney onu izliyordu.Songül de bunu fark etmemişti.Tüm kızlar kıskançlıkla bakıyordu.Hepsi Songülün yerinde olsun isterdi..

"Evet.Şimdilik bu kadarı sana yeter sınıfın neresi ise o tarafa doğru git.Hatırlarsan ikisini de göstermiştim.Hadi" dedi ve ilerlemeye başladı.
Genç adam şaşırmıştı.Böyle bir şey beklemiyordu.Arkasından seslendi ve
"Seninle aynı sınıftayız bekle bari beraber gidelim" dedi.Genç kız bıkmıştı.Güney ona napmaya çalışıyordu.Bilmiyordu.'Zaman gösterecek' diye düşündü.

"Tamam gel hadi!" Dedi..

---------
-Songülden-
Bu çocuk neyin nesi ya?Taktı iyice derste de zaten hocayı ikna etti yanımda oturması için.Hayır Mete de yoktu ki!Ofoof!Ayy yine o cadı karı!

"Ne istiyorsun?" Dedim durmadan
"Sus.Evi temizle yarın güne gelecekler!Gülümseyeceksin Allahın suratsızı!Anladın mı?!"
Dedi yanaklarımdan sıkı sıkı tutarak.

"Tamam ya tamam!" Dedim ve evi temizlemeye başladım .Hayır bu kadını babası mı doğurdu acaba?

------

Bu gün Cumartesi olduğu için okula gitmedim.Evi temizleyip hazırlandımdaha teyzelerin dırdırını çekeceğim!Allahım!Zil çalmıştı.Bu sefer o kadın baktı.Tabii komşularına 'bakıyorum ama yaranamıyorum' masum kadın rölünü oynayacaktı.

"Ay ay hoşgeldiniz kızlar!"

"Ay hoşbulduk kıız!Hani nerde senin kız?"

"Ay dur bir Ayşen!Kız gel bir sarılayım!"

Falan filan derken içeri geçip yemeye başladılar bile.

"Songül.Kız.Sen okuyon mu?"

"Hıhı okuyorum."

"Kız!Sen boş ver şimdi okumakı!Kız Sevgi!Geçenlerde bizim komşuya görücü geldi.Hayır baya zengin bir aile.Kızı görünce istemediler.Bende Songülden bahsettim.Onlar da görmek istediklerini söyledi."

"İstemiyorum ya!Ne diye benim adıma karar veriyosun sen?!Aklım var çok şükür!"

"Songül!"

"Üüf!Yeter be!!"
Dedim ve evden çıktım.Görücü ne ya!?Allahım!Sakinleşmek için mezarlığa gittim.

FLASHBACK:

"Ya anne men doyduyma istiyoyum!Mana ne!"

"Güzel kızım.Songülüm.Sonra alırız annecim tamam mı?Hadi bak baban bizi teknede bekliyor."

"Offf!Anne ya men doyduyma istiyoyum!Mana ne küstüm men senle."

"Off kızım!Hadi ama!Bak terliğim yok yoksa yerdin kafana!"

"Tamam annem beyim kızma.Hadi gifelim"

Şimdi ki zaman:

"Seni çok özledim Annem. .. kokunu gülüşünü bakışını ne yaparsam yapayım yine de affedişini.
Kokunu içime çekerdim her sabah her akşam..Anne yine yanımda olsan yine kokunu içime çeksem her sabah ve her akşam.Beni büyüttün ve beni kendine hasret bıraktın annem. Bana kalsa ben hiç büyümek istemedim. Hep seninle hep yanında o tatlı kokunla yaşamak isterdim. Sensizlik zor be annem.Niye yanımda değilsin mesela?Niye saçımı okşayıp 'geçecek kızım' demiyorsun?Niye be annem..Beni bu dünyada yalnız bıraktın.Ama ben seni hiç unutmadım.Valla bak.Hep rüyalarıma gir diye her gece dua ediyorum annem..Her gece.O gün..O gün beni dinleseydin, ve sadece bana o dondurmayı alıp eve gitseydik, belki şu an burada olurdun...Hepsi onun suçu anne.Sen gittikten sonra gelemedim bir daha.Yine özür dilerim anne..O güzel kokun toprak kokusuna karıştı...Nasıl geleyim ben?Hatırlıyormusun?Ben kışın mont giymeyi sevmezdim.Sürekli öyle dışarı çıkar, hasta olurdum.Sende bana kızar, affederdin.'kızım hırkanı giy' diye bağırırdın arkamdan.Şimdi de bağır anne.Şimdi de yap.Üşüyorum annem..Üşüyorum.Beni hapsetti kendine geceler..Güneşimi kaybettim..Yalnızım annem..Yalnızım.O kadın bana işkence çektiriyor.Canım acıyor, ama susuyorum.Niye be annem?Niye?Kucağın nerede anne?Şefkatin, sevgin?Nerde?" Deyip artık hıçkırarak ağlamaya başladım..Yağmur da yağıyordu.Sanki anneme olan özlemim şimdi yağmur damlalarıyla beraber yağıyordu.Ama geçmiyordu işte.Gitmiyordu bir türlü.Annemi okadar çok özledim ki...

"Hey!İyi misin?"

"Sen kimsin?!Ne istiyosun?Rahat bırak beni!"

"Ya tamam telaş yapma.Ben Kader.Seni burada görünce bir de konuştukların..Neyse.Bak ben evde tek başıma kalıyorum.Gel bana arkadaşlık et ha?"

"Ya istemiyorum dedim!Nesini anlamadın ki?!"

"Ya kızım üşüteceksin hadi!"

"Tamam.Bir dakika..Annem.Özür dilerim.Seni ihmal ettim ama, söz bundan sonra daha sıkı geleceğim.Sana ihtiyacım var..."
Annemin mezar taşına öpücük bırakıp o kıza doğru ilerlemeye başladım.

"Hadi!"

"Geldim!"

-------
Yarım saat sonra:
Kader iyi birine benziyordu.Ona güvenmiştim.Şimdi onun evindeydim.Duş almış, cadı Sevgiye mesaj atmış o da 'ne bok yersen ye!' Diye cevap vermişti.Şaşırdık mı?Hayır tabiki!

"Eveet!Al bakalım.Bunu iç rahatlarsın."

"Sağol Kader."

"Rica ederim.Eee anlat hadi!"

"Ya kader..Bak ben bunları hatırladıkça daha da kötü oluyorum.Lütfen belki başka bir gün..Lütfen..."

"İyi tamam tamam.Hadi uyu sen şimdi."

"Sağol"

"İyi geceler."

"Sana da."

Arkadaşlar birazcık geçiktirdim kusura bakmayın ama benim sevgili kankimin doğum günü yaklaştığı için bu gün onun için birşeyler düşünmeye başladım.Ve o yüzden de anca yazdım.Sizden ricam eğer sizin kankanız olsaydı, nasıl bir doğum günü hediyesi alırdınız söylermisiniz?Çünkü gerçekten yardıma ihtiyacım var.Şimdiden okuyan, vote veren ve yorum yapan herkese teşekkürler ❤️❤️