Bölüm 7

154 18 9
                                    

"Songül!Hadi bir yere gideceğiz."

"Nereye Güney?"

"Ya hadi!"

Dedi ve sürüklemeye başladı.Töbee.

"Ya Güney tamam dur!Kendim gelirim!"

"Hıh.Aferin hadi şimdi arabaya bin."

"Hey Allahım!"

----------

Eski bir depoya gelmiştik.Ne oluyor?

"Bak.Beni kaçırıp 33 yerimden bıçaklayıp beni denize atıp sonra geri alıp sonra beni yakıp sonra ellerimi kollarımı domuzlara yem edip sonra da geriye kalan küllerimi akşam yemeğin için pişirmezsin dimi?"

"Bu ne biçim bir hayal gücü pes vallahi!Ayrıca niye 33?32 değilmiydi?"

"Öyleydi ama çok klişe.Herneyse.Niye geldik oğlum buraya?"

"Sana bir kaç şey göstermem lazım."

"Ne o ya?"

"Gel benle!"

"Haydaa!"

İçeri girdiğimizde 6 tane oda vardı.

"Oğlum bu ne lan korku filmi gibi?"

"Bir oda seç."

Ne diyo la bu?

"Ne diyon oğlum sen?"

"Kızım seç işte!"

6 kapıya da bakıp, 4 kapıyı seçtim.

"Aha bu."

"Hmm.Bakalım kim çıkacak."

"Kim çıkıyo?Noluyo?Katil mi?Sülalesi kim?Adı?Soyadı?Yaşı?Boyu?Posu?Kilosu-"

Ağzımı elleriyle kapamıştı.

"Sus yoksa başka bir şekilde sustururum!"

"Aman be!"

"Hadi gir bakalım."

Sabır dileyip kapıyı açtım.İçeri baktığımda, kimse yoktu.

"Güney oyun mu oynuyorsun ya?Burada kimse yok ki!"

"S-Songül?"

Arkamı döndüm.Yo-yok.Bu olamaz.Bu bu.Sinan...

"Sinan..?"

"Ne işin var burda?"

"Asıl senin ne işin var beni buraya Güney....Güney.
Güney!"

"Bak.Her odada onlar var.Evet geçmişinizi değiştiremem.Ama en azından onlara güzel bir ders verebiliriz.Hadi.Bakın şimdi şu kapıları tek tek açacağım."

Kapıları tek tek açmaya başlamıştı.Herkes yavaş yavaş çıkıyordu.Ali, Efe, Onur,Zeynep...

"S-Sinan?Songül?"

Herkes birbirine şaşkın bir şekilde bakıyordu.

"Bence bir kafeye gidin ve sorununuz neyse haledin."

"Güney!Saçmalama!"

"Abi derdiniz neyse çözün!İntikamınızı alın!Ve rahatlayın artık!"

"Gelin.Benim evime gidelim."

Dedi Ali.Ahh..Sesini yıllardır duymamıştım.Hepsini çok özlemişim...

------

"Evet Güney.Anlat bakalım."

Bunu söyleyen Efeydi.Onuda özlemişim.Kimsenin eski halinden eser yoktu.O komik çocuklar gitmiş yerine buz dağları gelmişti..

"Ya bakın ben bir şekilde geçmişinizi öğrendim.Ve niye intikam almadınız gerçekten merak ediyorum ama sizi birleştirmek istedim.Dayanamadım işte.."

"Güney.Bu bir oyun değil.Sana teşekkür ederim.Bu kadar uğraşmışsın ama, üzgünüm.Evet çocukluğum en güzel döneminmdi ama..Ben bir kere bir sayfayı kapatırsam, bir daha o sayfayı açmam.Beni bir kelebek olarak düşün.Çünkü eğer bir kelebeği üzersen, ertesi gün ondan özür dileyemezsin.Ve bende yaşayan bir ölüyüm.Bu yüzden de ne burada toplanmamıza, nede şu intikam saçmalığına girmeye gerek yok.."

Dedim ve ayağa kalktım.

"Songül!"

Bana seslenen Aliydi.

"Ne var?"

"Bence bu intikam işini bir düşün"

Arkadaşlar kusura bakmayın kısa oldu ama kolum yaralı.O yüzden bunu bile anca yazdım.Kolum düzelir düzelmez yb gelir merak etmeyin

SonGün:Gizemli kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin