Hogsmeade

115 13 14

pedecorvus tarafından

pedecorvus tarafından

Lumos*
Hermione ağzı beş karış açık slytherin zindanlarının çıkışına ilerliyordu. Gören slytherinler soru sorsada onlara aldırmadan çıktı.
•
Draco hala amortentiadaki kız ile konuşmamıştı çünkü önemli bir olaydı bu. Bunu Dumbledore'a söylerse Hermione okuldan atılacaktı. Onun okuldan atılmasını istemiyordu, onunla uğraşmak eğlenceliydi çünkü. Unutmak için uykuya daldı. Bulanık, senden nefret etmiyorum. Bulanık, senden nefret etmiyorum. "O zaman bana neden bulanık diyorsun ?" Zorundayım. Draco uyandı. Bunun gördüğü saçma rüyalardan biri olduğunu düşündü ve yüzünü yıkamak için çıktı.
~•~•~•~•~•~
Slytherin prensi, yolunu bulmak için gryffindor prensesine tutulur, hayatında doğru olan tek şeyi yapmıştır oysaki. Snape ve Lily'nin aşkı gibi. Aşktı bu, kanın önemi yoktu.
~•~•~•~•~•~
Hermione Profesör McGonnagall'ın odasına ulaştı. Kendi yapmıştı, bedelini ödeyecekti. Tekir kedi diye fısıldadı kapıya. Açıldığında nefesini tuttu Hermione. Artık elveda zamanıydı. Girdi, selam verdi ve konuşmaya başladı."Profesör çok kötü bir şey yaptım, Malfoy'un mektubunu almak gibi. Düşmanım olsa bile bunu haketmeyeceğini düşünmüştüm. Biraz önce mektubu ellerimle teslim ettim. Biliyorum ki bunun cezası okul dışı edilmektir, bu yüzden eşyalarımı almaya çıkabilir miyim lütfen ?" Hermione kendini tutamadı ve sonlara doğru ağlamaya başladı. Minerva:
"Bayan Granger, bu çok yanlış bir durum, kimsenin başka birine ait mektubu almaya hakkı yok. Biliyorum ki bunu korumak için yaptınız. Bay Malfoy'dan özür dilemenizi istiyorum ayrıca Draco'yu da buraya çağır. Öğrenci başkanlığı ile alakalı bir durum yok, sadece konuya açıklık getirmeliyiz."
~
Hermione çıkıp Draco'yu buldu ve onu profesörün yanına çağırdı. Draco nefesini düzenlemeyi bitirdiğinde Profesör konuşmaya başladı. "Miss. Granger sizin özel bir eşyanızı sizden izin olmadan almış. Ve tüm kalbimle inanıyorum ki bunu sizi korumak için yapmış Bay Malfoy. Biraz önce gelip size mektubu verdiğini söyledi. Doğru olduğunu biliyorum. Şimdi siz ikiniz Hogsmeade'ye gidin ve biraz kaynaşmaya çalışın. Saat 00.00'dan önce kesinlikle geri dönmelisiniz."

'Normalde Hogsmeade için sadece izin ile gönderen müdire Mcgonagall neden bu sefer çılgınca bir değişiklik yapmıştı ki' diye düşünen Hermione genellikle yaptığı gibi iç sesiyle kavga ediyordu.

Draco ise Hermione gibi düşünüyordu. Şimdi yatakhanelerine gitmek için ayrılacaklardı. Ve Hogwarts çıkışında buluşacaklardı.

Hermione Gryffindor ortak salonuna gitti. Kızlar yatakhanesinin olduğu yöne ilerlerken Harry ile karşılaştı. Belli ki Ginny ile konuşmuştu. ''Nerelerdeydin ? Seni merak ettik.'' Yalan söyleyemezdim. Açığa çıkardı. Bende doğruyu söyledim. Ona olanları anlattım ve kızlar bölümüne koşarak çıktım. Söyleyeceği kelimeleri duymak istemiyordum. Draco ile Hogsmeade'ye gitmek istemiyordum. Acaba hastalandığımı mı söylemeliydim ? Ama Profesör Mcgonnagal... yapmak zorundaydım. Üstüme olağan giysilerimden olan bir pantolon ile bir kazak geçirdim. Üzerime cekedimi aldım. Koşarak çıktım. Draco orada beni bekliyordu. Lanet olasıca diye düşündüm.

Hermione Gryffindor ortak salonuna yöneldiğinde çocuk Slytherin zindanlarına yürümeye başladı. Bugün herkeste bir gariplik olduğunu düşünüyordu. Sonuçta hiçbir öğretmen onları Hogsmeade'ye okul gezileri dışında göndermezdi. Dolabını açtı ve yeşil ile gümüş renkleri içeren Slytherin temalı bir kazak ve kot pantolon giydi. Çıktı ve Gryffindor ortak salonunun önünde beklemeye karar verdi. Uzun zaman olmuştu ve Hermione gelmemişti. Draco belki gelmek istemeyeceğini düşünerek dönerken kapı açıldı.'Granger, yarım saatir ağaç oldum seni bekliyorum, geç kalan insanlardan nefret ederim. ' Sessizce önümden yürümeye başladı. Konuşmadı, sadece yürüdü. Taa ki Hogsmeade girişine kadar. 'Malfoy, nereye gideceğiz ?' 'Üç süpürge olsun' diyebildim ve yürümeye başladım. Üç süpürge'nin önüne geldiğimizde kapıyı açtım ve Granger'in geçmesini bekledim. İçeriye girdim ve cam kenarı bir masaya oturan Granger'in yanına ilerledim. O bir bitki çayı istedi ben ise bir kaymak birası aldım. Konuşmadan içeceklerimizi içmeye başladık.

Konuşmuyordum. İlk olarak bu kadar dokunaklı olma sebebimi düşündüm. Belki özel günlerimde olmuş olabilirdim. Ah, sanırım öyleydim. Hemen lavaboya gitmek için kalktım ve bir accio büyüsü ile önemli eşyamı getirdim. Kullandım ve elimi yıkayıp geri döndüm. 'Neden konuşmuyorsun?' dedi. 'Konuşacak bir şeye sahip olduğumuzu düşünmüyorum, gerçekten.' dedim. Çayımın son yudumunu aldım ve masaya bıraktım. O da kaymak birasını bitirmişti. 'Dışarıya çıkalım mı ? Buranın havasından sıkıldım.' dedim. 'Tamam' dedi. 14 Sickle 3 Knut ödeyip çıktık. Bir banka oturdum, o da yanıma. Oturduk öylece. Sonra bana Harry ve Ron2u neden sevdiğimi sordu. Her zamanki güzel yanıtlarımdan birini yapıştırdım ve asam ile bir kitap çağırıp okumaya başladım. Kitabı elimden çekti. 'Napıyorsun sen ?!' diye bağırdım. Reducto ile kitabımı yaktı. 'Ah, gerçekten iyi olduğuna emin miyiz ? Deli gibi görünüyorsun' dedim. 'Bana yardım et. Gerçekten ölüm yiyen olmak istemiyorum. Ailem safkan olabilir ve hala gözümde bir bulanık olabilirsin ama yardımı hakediyorum' dedi. Hiç bişey diyemedim, sarıldım. Acısının dinmesini istemiştim. -İnsan özel günlerinde ne saçma davranıyor, değil mi ?-

Hermione'nin sarılmasıyla irkildim. Ama çok sıcak bir sarılıştı bu. Kesinlikle ne olduğunu anlayamamıştım çünkü ilk benimle konuşmamış şimdi ise sarılıyordu. Ulu Merlin ! Ne hissedeceğimi şaşırmıştım. Sarılışına karşılık verdim. O sırada ritmik bir şekilde nefes alıyordu. TANRIM UYUMUŞTU ! Onu okula götürürsem yanlış anlaşılacaktım ve bunun Safkan ruhum buna izin veremezdim. Hermione' yi dürttüm ve uyandırdım. Benden özür diledi fakat sonrasında beni tek başıma bırakıp okula doğru koşmaya başladı. Arkasından koştum. Sanırım ilgimi çekmeyi başarmıştı.

BU BÖLÜMÜ KISA YAZDIM ÇÜNKÜ GERÇEKTEN SON GÜNLERDE UYKU DÜZENİM ÇOK KARIŞIK VE ÖDEVLERDEN YAZACAK ZAMAN BULAMIYORUM. YENİ BÖLÜMÜ DAHA UZUN YAZMAYA ÇALIŞACAĞIM, ÇOK ÜZGÜNÜM.

BİRDE BU BÖLÜMDE MOLLİNA İLE KONUŞMA KOYACAKTIM O DİĞER BÖLÜME KALDI. :(