Lunes ng umaga.
Maagang nagising si Vice. Agad naman nitong inayos ang sarili tiyaka bumaba para kumain.
Jegs: OwMyGulay! Ang aga natin Meme ha?
Buern: Ano nakain mo?
Archie: Baka ano nangyari? *tawa*
Vice: Che! *upo* Nagugutom ako. May almusal ba?
Jan: Ayun oh *turo sa la mesa*
Budi: Huwag mong ubusin yan ha.
Vice: Nkklk kayo! Kaninong pera ba ginagastos kapag sa pagkain?
All: Sa'yo! *tawa*
Vice: Eh yun naman pala eh.
Lumakad na papauntang dining table si Vice. Nagdasal muna ito at tiyaka kumain.
Matapos lang ang ilang minuto ay napagpasyahan nitong maglakad lakad sa labas.
Habang naglalakad si Vice ay naisipan niyang daanan ang bahay ni K. Humarap ito sa bahay niya. Tinignan niya ito
Vice: K. Best friend. Kamusta ka na kaya? Miss na miss na kita. *pumatak ang luha* Ang hirap pala ng ganito. Yung nagkakagusto ka sa isang tao na wala man lang sa paningin mo. Karylle. Mahal na mahal kita *yuko*
Pinunasan naman agad ni Vice ang luha at naisipang umalis na baka may makakita sa kanya.
At may nakakita nga sa kanya. Pagkaalis ni Vice ay sabay na labas ni Zia.
Zia: Bakit kaya siya umiiyak?
Pumasok naman agad si Zia sa kanilang bahay.
Palakad lakad lang si Vice sa kalsada. Hanggang sa napagod siya ay umupo ito sa tabi ng puno. Napansin niya ito dahil napakaganda ng puno. Berdeng berde ang mga dahon, at humihitik ang mga bunga.
Tinitignan niya ang buong parte ng puno habang siya ay humihinga ng malalim.
Vice: Parang may something sayo.
Ng tignan niya ang parte ng katawan ng puno ay may pumukaw sa kanyang ma mata. At may nakaukit.
BINABASA MO ANG
Start Of Something New *Vicerylle*
أدب الهواةLahat ng tao ay may karapatang magbago. Ngunit ang pagbabago ba ay magdudulot ng maganda?