My Strict Doctor √

Chapter Twenty-Five(More...)

Hindi ko siya pinakinggan at nagpatuloy lang sa paglalakad ng mabilis.

"hey! Wait," sigaw naman niya sakin. Siya pa yong may ganang manigaw ngayon! Manigas siya!!
Agad niya namang hinawakan ang wrist ko at pinaharap sa kanya.

"Can you please just wait!" nakita ko naman sa mga mata niya ang pagaalala. Hindi naman ako nagsalita at tinignan lang siya.

"Okey, what you saw latel--"

"You don't have to explain it Mr. Jones.." walang buhay kong sabi. At maglalakad na sana pabalik pero hinatak niya ulit ako.

"Listen Okey! Hindi ako ang unang humalik Okey, I'm sorry. I don't know why I'm explaining this but still I wanted to say sorry." buong pagaalala niyang sabi. Hinigit ko naman ang hininga ko bago magsalita.

"Why we're you explaining this! I don't care kong anong gawin nyo dyan! Cause there was never an us! Okey! Hindi naman ako galit so bakit ka nagpapaliwanag, kahit mag sex pa kayo sa harap ko wala akong paki! We're just friends! At hanggang don lang yon, kaya you don't have to explain it! tsaka ako dapat ang mag sorry kasi, ang bastos naman diba pag may nanunuod!" natatawang paliwanag ko pero alam ko sa sarili ko na hindi tuwa ang tawang yon!

"Go bumalik ka na, susunod na lang ako, sorry for the interruption, again, Wala akong karapatan magalit dahil wala namang tay---"

"I WANT MORE THAN WHAT WE HAVE RIGHT NOW!!" biglang sabi niya. Natigilan naman ako sa narinig ko. Para namang nagpanting-panting ang salitang yon sa tinga ko.

" listen okay, I don't know how to say this but for this past few days or months I feel something different that I've never felt before and it's you that I keep on thinking of, I don't know but I just feel something weird when you're around and even when you're not I still wanted to see you, I don't know what is happening to me, it's - it's just you that always I'm thinking of." mahaba niyang sabi. Hindi ko alam kong anong e re-react ko.

The way he says those things, it was full of sincerity. Parang meron sa sistema ko na nagiba. Ang puso ko parang mga karira ng kabayo ang bilis ng kabog. Para akong kinakabahan gaya ng nag te-take ng board exam, kinakabahan kong makukuha ba sa contest! Yong ganong kaba!

" I know you were shocked, but please don't look at me like that, it makes me nervous.." sabi niya at nakahawak ang dalawang kamay niya sa balikat ko. Ako naman talagang nakatitig lang sa kanya na hindi ko talaga alam kong anong gagawin ko. Ewan! Hindi ko na maintindihan ang sarili ko para bang sobrang saya ng buong mundo na siya lang ang nakikita ko.

Bryan's POV

I was very nervous the way she looks at me, it makes my heart pounding so fast. Tignan nyo na napaamin akong wala sa oras.

Nakakainis naman kasi! She's not listening to me. Untill now she's not even talking, she's just staring at me. About the kiss lately. It was ,maxine's fault. I was about to find Len but then she pull me and quickly kiss me. By that I was shock. I then push her away and turn my back seeing Len is running away! I know she saw it!

"magsalita ka naman Len.." sambit ko.

" P-paki u-ulit n-nga n-ng s-sinabi m-mo?" utal-utal naman na sabi niya habang nakatingin parin sakin.

"I want more that what we have right now..." parang bulong na pagkasabi ko.

"Please..."

Ryana's POV

"eh! GAGO KA PALA e! WANT MORE THAN KA PANG NALALAMAN DYAN BWISIT KA! e! ANO YONG KANINA LUKUHAN HA! GINAGAGO MO BA AKO.." sigaw ko sa kanya at hinampas-hampas siya. Panay naman ang cover niya gamit ang mga braso niya.