Eski mahallemizden taşındık bilmediğim bi yere gidiyoruz amcamlarla. İki tane apartmanın önünde kocaman cam küreler olan ve önlerinde adamlar olan bi yere geldik. Hepimiz indik arabadan amcam eşi süt annem (Nuran Annem) ve kızı yani kuzenim Rukiye .. Bizim burdan ise babam Annem kardeşim ve ben varız. Abiler yok onlar dükkanda daha yaşları on bir ama babalarımızın dükkanı herşeyden önemli .. Ha şimdi merak ediyorsunuzdur babam üniversite mezunu ama neden bakkal ? Onu bir sonraki bölüm uzunca anlatmak istiyorum. Çünkü bütün hayatımızı çürüten tek sebep.. Babamızın varken yok oluşunun küçük yaşta yasitlarimizin babalarının belirli bir is saati olup evlerine giderken bizim babamızın gece geç bi saatte gelip sabah erkenden gittiğini biliyorduk. Annem var sadece akşamları bizimle oyun oynayan beraber parça başı iş yaparken bile bizi eğlendiren hem baba rolüne giren hem herşeyi bilen harika mükemmel bir annemiz var.
Neyse annemle babamı size tanitacagim anlar gelecek şimdi ev kurasindan bahsetmek istiyorum. Arabadan indik ve dediğim apartmanların önündeydik. Babam dedi ki:
- Hadi bi kağıt seç besmele ile dedi.
Ve bende onlarca kağıdın içinden bi tane çektim ilerde başımıza neler olacağını bilmeden o kağıdı seçtim ve babama verdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUAMMA (Yazarsan ROMAN Olur Dediler..!!)
De TodoNasıl bir hayatın içinde doğdu nasıl bi hayatın içine gitti .. İyi miydi tercihi yoksa yalnış mi yapmıştı .. Kimseye söyleyemediği paylaşamadığı için sessizce sonununu beklemekten başka çaresi yoktu .. Sevgisine aşkına inanıp onunla yaşamak isted...
