Henüz dört yaşında güya çocuğum. Annemin yaşadıklarını görecek kadar büyük bir çocuk.
Normalde arkadaşlarımın babaları ile benim babam fazla farklı. Anneme de soramıyorum ama aynı değiller biliyorum. Bahçeye kardesimle oyun oynamaya çıktığımızda benim yaşlarımda bi kızla tanıştım. Sevim. Annesiyle diyologunu duydum istemeden.
- Anne abim nerde?
- Nerde olacak Sevim babanla boya için adam almaya gittiler kızım.
...
Boya için eve başka adam mi gelir anneler yapmaz mi boyayı? Babalar abileri yanına almaz ama neden böyle bir cümle kurdu ki arkadaşımın annesi. !! Herhalde onun annesi bilmiyor benim annem herşeyi bilir. Babamın bile bilmediklerini.
Sahi ya babam ne bilir ?? Acaba oda boya yapabilir mi yada lambaları annem gibi tamir edebilir mi yada bizimle arkadaşımın babası gibi oynabilir mi ??
Yok ya benim babam amcamla beraber dükkana bakarlar. Ordan bize satamadiklari eski veya çürük şeyleri getirirler. Ama her zaman amcamgilin hakkı vardır üstümüzde .. Bir tane fazla çürük elma bile hakka girer babam için ..
Peki bizim hakkımız ...!!!
Mehmet abi babasıyla boyacı adam almaya gitmiş. Abimle yaşıtlar ikisinin de topu var biri annemin emekleriyle alınmış gözde bir top diğeri babasının aldığı sıradan bir top .. Babalar çocuklarına birşey almaz ki çok değişik bir arkadaşım var gerçekten. Sorduğum herşeyi kim aldi dediğimde babamla aldık diyor. Benim tepkim ise istemsizce her defasında aynı oluyor galiba tek cümle
-BABAN Mİ ??!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUAMMA (Yazarsan ROMAN Olur Dediler..!!)
RandomNasıl bir hayatın içinde doğdu nasıl bi hayatın içine gitti .. İyi miydi tercihi yoksa yalnış mi yapmıştı .. Kimseye söyleyemediği paylaşamadığı için sessizce sonununu beklemekten başka çaresi yoktu .. Sevgisine aşkına inanıp onunla yaşamak isted...
