Evimiz hayal mayal hatırladığım eşyalarla döşeli bizim olan yuvamız.. Şirin, sade, büyük, güzel işte.. Hayat sadece ben kardeşim abim ve annemden ibaretti. Canımız hangi eşyayı nereye yerleştirmek isterse oraya yerleştiriyorduk. Annem harika bir mimar gerçekten. Önce odaya giriyor şöyle bir bakıyor eşyaları düşünüyor ve oraya göre harika bir tasarım sergiliyor. Hangi anne böyle yapabilir ki.. Tanıdıklarım arasında kimsenin annesi benim annemin yaptığını yapamıyor , yapmıyormuş meğer... Tuhaf geliyor herkesin bi akşam yemeği saati varmış bu apartmanda. Babaları akşam geliyor biz dışarda oynarken, sonra içeri giriyoruz. Hepsinin ki böyle biz hariç.. Biz canım ne zaman isterse ne zaman acıkırsak o zaman yeriz.
KÜÇÜK BEBEĞİM OLDUĞU İÇİN ÇOK YAZAMADIM. KISA ZAMANDA DEVAMI GELİYOR.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUAMMA (Yazarsan ROMAN Olur Dediler..!!)
RandomNasıl bir hayatın içinde doğdu nasıl bi hayatın içine gitti .. İyi miydi tercihi yoksa yalnış mi yapmıştı .. Kimseye söyleyemediği paylaşamadığı için sessizce sonununu beklemekten başka çaresi yoktu .. Sevgisine aşkına inanıp onunla yaşamak isted...