Eğitim

55 5 0
                                    

Düz bir alana gelmiştik.Etrafta bir kaç tane ağaçtan başka bir şey yoktu.
-Öncelikle sana bazı temel şeyleri öğretmeliyim.İlk olarak gücünün bir sınırı yoktur.Bu yüzden de kendini yapabildiğin kadar geliştirmeye çalış.Şimdi seninle temel atışlara çalışacağız.
Elini öne doğru uzattı ve hızlıca bileğini çevirdi.Karşıda bir masa,masanın üstünde de şişeler duruyordu.Toplam 5 şise vardı.Sonra bana döndü ve:
"Bu şiselerin hepsini devirene kadar buradan gitmeyeceğiz" dedi.
-Ama bunu nasıl yapacağım ki?daha elimden nasıl ışık demeti çıktığını anlamadım bile.
-Bazı duyguların açığa çıktığında güçlerinde açığa çıkar.Bu sadece üzüntü veya korku duygusu değildir.Bunu mutlu olduğun zamanda bile yapabilirsin.Şimdi mutlu olduğunu düşün,bir elini öne uzat.Aynı hiçlik boyutunda olduğu gibi.
Elimi öne doğru uzattım ve mutlu olduğumun düşündüm.İşe yarıyordu.
-Şimdi bir şişe seç ve ona odaklan.Sonra da ona vurduğunu hayal et.
Ortadaki şiseyi seçtim ve elimden çıkan bir ışık demetiyle ona vurduğumu hayal ettim.
Başarmıştım.
-Biri gitti,kaldı dört şişe.
Bu beni acayip sevindirmişti.O sevinçle bir tanesini daha kırmıştım.
-Bu işe çabuk alışıyorsun.
-Bunu yapmak için doğmuşum!
-Egon ölümüne neden olacak biliyorsun değil mi?
-Diğer geleceklerde evet.
-Güzel,şimdi devam edelim.
Elimde daha büyük bir demet oluşturduğumu hayal ettim.Sonra da kalan üç şiseyi vurduğumu...
İşe yaramıştı.
-Sana öğretmediğim şeyleri nasıl yapıyorsun merak ediyorum.
O sırada yer sallandı.
-Buna artık alışmalıyım.
-Buna değil,şuan benim seni eğittiğim yerdeyiz.Eğer benimle ilgili kötü bir şeyler olursa yer sallanacaktır.Aynı Hiçlik Boyutundaki gibi.O kadının senin düşmanın dı.Sen sinirlenince de yer sallanmaya başladı.
-Peki o zaman seninle ilgili kötü ne olduki?
-O sırada havada süzülen bir görüntü oluştu.Görüntü de tanımadığım bir kadın duruyordu.Gelecekteki ben bunu görünce çok heyecanlanıp öfkelendi.
-Hemen buradan çıkıyoruz!
-Bekle,beni eğitmeyecek miydin?
-Sözüm sözdür ama şu anda o kadını kurtarmam gerekiyor.
Bunu söyleyerek ileriye doğru koştu ve bir anda önünde bir portal oluştu.Ona atlamadan önce son bir soru sormayı başarabilmiştim.
-O kimdi?
Bana baktı ve şöyle dedi:
-Bazı şeyleri bilmesen daha iyi olur.
Dedi ve portaldan atladı.Ama unuttuğu bir şey vardı,ben!
Evet şimdi ben buradan nasıl çıkacam?

Zamanda YolculukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin