Last Breath(Completed)[ZG+UNI]

Last Breath---Part_3

[Zawgyi]

ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ထဲမွာ... ကပ္ေစးႏွဲတဲ့သူတစ္ေယာက္ေရနစ္တဲ့အခါမွာ... ကမ္းေပၚကလူက လက္ကမ္းေပးပါလို႔ ေျပာတယ္တဲ့...။ဒါေပမယ့္...
ကပ္ေစးႏွဲတဲ့သူက သူ႔ဘက္က ဘာမွအပါမခံ
ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး...အကူအညီကို မယူဘူး။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဉာဏ္ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္က
ေရာက္လာၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို လွမ္းဆြဲ
ပါလို႔ေျပာမွ...လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီး ကမ္းေပၚ
တက္လာခဲ့ေတာ့တယ္...။

ကြၽန္ေတာ္တို႔2ေယာက္အျဖစ္က အဲ့ဒီပံုျပင္ေလး
အတုိင္းမ်ားျဖစ္ေနေလၿပီလား...။
သူက ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို လက္မကမ္းေပး...၊
သို႔တုိင္ေအာင္ ပံုျပင္ထဲကလူလို...ကမ္းေပးေန
တဲ့လက္ကိုလည္း လွမ္းမဆုပ္ကိုင္...။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနရာတြင္သာ ရပ္ၾကည့္ေနဆဲ...
ၾကည့္ေနၿမဲပါပဲ...။

ကမ္းလင့္ေနတယ့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြ
နာက်င္အံေသေနပါၿပီ...။

"Baek...
ဟိုေန႔က မိုးေရစိုလာတဲ့ အက်ႌကေရာ?"

သူ လဲခိုင္းထားတဲ့ ေခါင္းအံုးစြပ္ေတြကို လဲေန
တုန္း အနားေရာက္လာကာ ေမးလိုက္တဲ့
သူက...တစ္စံုတစ္ရာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သလိုမ်ိဳး...
မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္က တြန္႔ေကြးေနတယ္...။

"အဝတ္ေလွ်ာ္ရမယ့္ ျခင္းေတာင္းထဲမွာ
ထည့္ထားတယ္...."

"မေလွ်ာ္ရေသးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္..."

သူ မေက်နပ္ေနတာ ဒါလား...။
သူ႔အက်ႌေရစိုတာလဲ မဟုတ္...၊
ကြၽန္ေတာ့္အက်ႌေရစိုတာကို မေလွ်ာ္မိတာက
အျပစ္တစ္ခုျဖစ္ေနတာလား...။
ရမည္ရွာ အျပစ္ဖို႔ေနတာေတြက သူ႔စိတ္ကုန္
ျခင္းရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ခုျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာ
ခဲ့တဲ့အခါ....
ကြၽန္ေတာ့္ေနရာက သူ႔ဆီကေန တျဖည္းျဖည္း
က်ဥ္းေျမာင္းလာခဲ့ရတယ္...။

"ကြၽန္ေတာ္ မေလွ်ာ္ျဖစ္ေသးတာေၾကာင့္ပါ..."

"မိုးေရစိုတာကို ခ်က္ခ်င္းမေလွ်ာ္ရင္...
အနံ႔ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲ Baekသိလား..."

ခါးေပၚကို လက္တစ္ဖက္ေထာက္ရင္း
ခပ္မာမာေမးလိုက္ေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္
ေအာင့္သက္လာတယ္။
သူ...ကြၽန္ေတာ္ နာက်င္ေနရတာကို တကယ္
မျမင္တာလား...၊
မျမင္ခ်င္ေယာင္ပဲေဆာင္ေနတာလား....။
တကယ္မျမင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္...
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္...
ႏွစ္ခုစလံုးက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေကာင္းမြန္ေန
တာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ...။