Karanlık Sürü (Paralellik Serisi 1)

Karanlık Sürü 7

Lydia'yı kurtarmamızın ardından 4 hafta geçti ama bir değişiklik olmadı . Sanırım erken -uzun süreceğini bildiğim halde- bir gelişme bekliyorum . 4 hafta boyunca herhangi -stiles,malia ya da kira- birini kurtarma girişiminde bulunmadım . Daha doğrusu alıkonuldum . Rebekah sürekli Lydia'nın yanında kalmam için beni kışkırttı . 

4 hafta boyunca tek yaptığım antrenmandı . Rebekah'la bile yeteri kadar konuşmuyorduk . Arada gizlice beni izlediğini biliyordum . Antrenman yaparken kendime fazla yükleniyor olabilirim ama o bunu yanlış anlayıp benim adıma üzülüyor . Benim Lydia için endişelendiğimi falan düşünüp -endişelenmediğimden değil tabi- o yüzden bu kadar kendime yüklendiğimi sanıyordu ama hâlbuki durum bundan çok farklıydı . 

Ben diğerleri için endişeleniyorum ve tabi birde şu rüya meselesi var . Lydia'nın nasıl,daha önce hayatta hiç görmediği kişileri rüyasında gördüğünü bilmiyorum . Belki de sadece tesadüftür,bilmiyorum . Bu konu hakkında Annabeth ile konuşacaktım ama sürekli başka şeyler olup durdu . Zaten 1 hafta kadar önce de Damien'ın yanına gideceğini söyledi . O çağırmış .

Hayatım bu 4 hafta da fazla monotonlaştı ve bu canımı sıkacak kadar bile onu düşünemiyorum . Zaten düşünmek istediğim de söylenemez . Hatta şu anda düşünmek istediğim tek şey bana doğru gelen kum torbası .

"Sağ . Sol . Tekme . Sol . Sol . Sol . Sağ . Sağ . Dirsek . Diz . Diz . Döner tekme ."

Arkamda,yaklaşık olarak 6-7 metre ötemde birinin bana baktığını hissettim . Rebekah herzaman ki yerinde durmuş,herzaman ki bakışlarıyla,herzamanki yerinde durup herzaman ki aynı antrenmanı yapan bana bakıyordu . Bu artık hergün olduğu için o olduğuna emindim,yoksa bu kadar detaylandırmazdım . 

Yavaş yavaş bana yaklaştığını hissettim . Garip . Normalde bana yaklaşmaz,beni rahat bırakırdı -ki buna minnettarım- ama şimdi bana doğru geliyordu . Sanki onu fark etmemişim gibi davrandım ki bu o kadar da zor olmadı diyebilirim . Sonuçta,sürüme zarar verenleri düşünüp,önümde ki kum torbasından hıncımı alıyorum .

En sonunda birbirimizi duyabileceğimiz bir yakınlığa ulaştığında durdu .

"Hadi fark etmemiş gibi yaptığın kısmı geçelim,ha . Ne dersin?"

"Sağ . Sol . Sağ ve tekme ."

Gözlerini devirdiğine eminim

"Bak seni rahatsız etmek istemem ama buraya da boşu boşuna gelmedim . Konu Lydia ."

Bana doğru gelen kum torbasını durdurdum ve arkamı döndüm . 

"Anlat . Ne oldu?"

"Kalbi biraz fazla hızlanmaya başladı . Sanki kabus görüyormuş gibi sürekli kıpırdıyor ve yüzünü ekşitiyor . Terliyor ve kalbi olması gerektiğinden fazla hızlı atıyor ."

Hemen,biraz ileride ki sandalyeye ilerledim ve üzerinde ki havluyu alıp yüzümü kuruladım ve hemen Lydia'nın yanına,hastane kanadına doğru ilerlemeye başladım .

"Hey,beni bekle!"

*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,*,

Şu an hastane kanadında,Lydia'nın yanındayım . Hemşirenin söylediklerine göre sürekli kâbus görüp duruyordu . Bunun nedeni ne bilinmiyor du . Hemşireye göre;genelde kâbus gören insanların beyin kimyasında değişiklik olmaz sadece delta dalgaları artar ama Lydia'nın aynı zamanda beyin kimyasında değişiklikler oluyormuş .

Lydia'nın beyninde sadece delta değil aynı zamanda teta dalgalarıda bulunuyormuş . Doğruyu söylemek gerekir ise ne demek olduğunu hemşire söyleyene kadar bilmiyordum ama iyiye işaret olduğunuda sanmıyordum ama hemşire;'doğaüstü bir varlık olduğu için oluyor da olabilir,endişelenmek için çok erken.' Dedi .