Yavaş ama ümitvar adımlar...

55 23 6
                                    

Okulu bıraktığını söylemişti bana,halbuki benden daha çok umut vadediyordu.

Bir sene boyunca ne yaptığını sorduğumda yüzünde hafif bir tebessüm belirdi.

''Namazı kılayım anlatırım abi'' demez mi? Ben şok  ben iptal...

Namaza başlamıştı,açıkçası beklemiyordum böyle bir şey...

Bugün Cuma değil dedim istemsiz bir şekilde...

Kollarımdan tuttu banyonun önüne kadar beni sürükledi,hadi cemaat yapacağız dedi...

Camide olmuyor muydu o? Hem elim yaralı abdest tutmaz dedim gülerek...

Kendin bilirsin dedi bana üzgün bir ifadeyle...Dayanamadım

Hadi senin için kılayım dedim ve başladım abdest almaya...

''Anlamını bilmediğim şeyler okumayalı çok olmuştu''

Küçükken gittiğim Kuran kursunda Elemteraya kadar ezberlemiştim..

Ama gerçekten hiç sevmiyordum bu kursu...

9 ay okul bitişi tatil yapmayı planlarken,Kuran kursu çıkmıştı başıma...

Ceza değil de neydi bu? Lakin zorla gönderdiler...

Çok iyi hatırlıyorum ilk günümü...  9-12:30 arasıydı kursum

İlk gittiğimizde ben ve benim gibi olanlar Elif-be öğrenirken abilerimiz de Kuran okuyorlardı...

Okuma sırası bana gelmeden önce bir çocuk ''Elif Tuğçeyi seviyor.'' demişti.

Herkes gülmeye başladığı zaman hocanın o çocuğa vurduğu tokatla beraber çocuk yere düştü..

Sonra çocuk bir daha gelmedi o kursa.

İsmi Berkay'dı.

Sıra bana gelmişti ve hocadan çok korkmuştum..

Biraz gülümsemeye çalıştım ve ''Hocam ben ilk defa geliyorum'' dedim.

''Aç bakalım ilk sayfayı'' dedi. 

Ve harfleri öğrenmem gerektiğini söyledi 

Aynısını kardeşime de söyledikten sonra Sübhaneke duasını ezberlememiz için bizlere ev ödevi olarak vermişti... Üstüne üstlük anlamını da ezberleyecektik.

O günleri hatırladım ve karnımda hafif bir sancı başladı...

O zamanki bilgilerimle şu zamanki bilgilerim arasında fark yoktu...

Abdest almayı bıraktım ve kaç senedir kılmadığımı izah ettim ve içimden gelmiyor dedim kardeşime...

İnandığım Allah'a neden iman ettiğimi bilmiyordum?

Cennet ve Cehennem beni korkutmuyordu..

Ve bence çoğu kişi de bilmiyordu....

Çünkü hayatımda o kadar çok kişi tanımıştım ki bana öğütler veren.

Kendilerinde bu anlattıkları özellikleri göremiyordum...

Kime sorsam neden namaz kılıyoruz diye?

Allah emretti cevabından başka bir şey duyamıyordum?

Kalbim mutmain olmuyordu ve olmayacaktı da eminim.

Kardeşim namazı kıldı ve yanıma geldi.

Yaşadıklarını anlatmaya başladı..






Enin-i HafîHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin