3 S. Kuralı

Sırasıyla Sıradanlaşanlar

Evet, her şeyin olduğu gibi sıradanlaşmakta sırayla gelişir hayatta. Önce sıranın en başından başlar bu düzen. Ve sonra tahmin ettiğiniz gibi sıradan devam eder. Arada atlasa da sırasını, istisnalar kaideyi bozmaz. 

Önce Hz. Adem ile Hz. Havva başlatmıştır bu sırayı. Sevmişlerdir birbirlerini. Öyle sevmişlerdir ki 'hayır' demeyi bilememişler birbirlerine. Akıllarına giren o yılana inanıp, birer parça ısırmışlardır günah ağacının en olgun elmasından. 

Aşk elması... 

Artık dünya denen o acılar diyarında yaşamak zorundadırlar. Cennetten kovulmuşlardır. Öyle ki başlarda buna fazla aldırış etmemişlerdir. Her şeye rağmen aşklarına devam etmişlerdir. Ta ki çocukları hırsın getirdiği ilk insanlık göstergesiyle birbirlerini öldürene kadar. 

Peki ya sonrasında ne mi oldu ? 

Savaşlar oldu, insanlar öldü, hastalıklar ortaya çıktı, taht kavgaları iki kardeşi birbirine düşürdü, teknoloji geliştikçe ilaçlar değil silahlar gelişti. İki insanın politik anlaşmazlığı ve üstünlük elde etme isteği yüzünden milyonlarca can kaybı yaşandı. Hayvanlar bile bu zulme dahil edildi. 

Peki neden ? 

Bakın yine bir önceki konuya değinen o muhteşem kelime. Neden ? 

Neden  dünyanın diğer ucunda ki insanı öldürmek için seferlere çıktı insanoğlu.  Derdi neydi ? Hiç görmediği, bilmediği, tanımadığı bir insanla ne alıp veremediği olabilirdi ki ? 

Tabi ya. Ben sıranın en başını unuttum. Savaşlardan, hayvanlardan, insanlardan kısacası her şeyden önce insanlık öldü. 

Önce konuşmamayı öğrettiler bize, ne söylenirse yapmayı. İtaat etmeyi, köle olmayı. Düşünmemeyi, çünkü düşünmek insanoğluna mahsustur. Sonra nefret etmeyi öğrettiler bize, acı çektirmeyi. Her gün gazetelerde okuduğumuz o ölümler sıradanlaştı. 12 yaşındaki bir kızı başlık parası adı altında ticarete sunmayı, hatta ve hatta tarla ve öküz gibi ticari mallar karşılığında takas sistemine alışmayı öğrettiler bize. Namus bekçiliği adı altında can almayı, kan dökmeyi öğrettiler bize. 

Sıradanlaştık!!! 

İnsan olmayı öyle bir unuttuk ki insanlık dışı bütün davranışları normal karşıladık. 

Ve şimdi, öyle bir çaresizlik yaşıyor ki insanoğlu, bir mezar başında yaş dökmek dışında hiç bir şey yapamaz. 

Geriye kalanlarsa sadece para hırsıyla yetişen, sıradanlaşmış hayatların defolu gülüşleri.

Gülümseyin, çünkü insanlık yeniden doğmayacak...