2.Bölüm
"Yutkunduğum acılarım kaldı boğazımda. Hissizliğimde bundan ben Arafı gözlerinde gördüm cenneti avuçlarında "
Çocukluğundan beri tanıdığı ve aşık olduğu insana sonunda duygularını anlatabilecekti.Yıllardır yutkunduğu acılar ve seherin gözlerinin içinde yaşadığı belirsiz araf kaybolacak yerini huzur ve sükunet alacaktı.İçinde bir yerde gizli duran isim belkide bugün onun için özelleşecekti birinci tekil şahıs yerine öznesine farklı bir anlam yükleyecekti, artık "biz" olacaktılar.Akşamın heyecanı hala dinmemişti,bu akşam belkide kafasındaki soru işaretleri cevap bulacaktı.
Sonunda vakit gelip çatmıştı.Belirli bir saat söylememişti ama seherin evde olacağını biliyordu.
(kapılarını iki kere tıklattı.)
Kapıyı açan evin babası muharrem bey oldu.
Ömer : İyi akşamlar muharrem amca.
Muharrem : İyi akşamlar oğlum bir saniye seher hazırlanıyor.
(Seherrr... Diye seslenir.)
Muharrem bey : Buyur oğlum içeri gel.
Ömer : teşekkürler efendim.
(Ömer içeri girer)
Merdivenlerden kırmızı renkli yakasında parıldayan taşlar olan güzel bir elbiseyle aşağı doğru iniyordu.Beline tam oturan elbisesi, yüzünün saf güzelliği, deniz mavisi gözleri ve her seferinde tekrar aşık eden bakışları ömerin üstündeydi.
Son merdiven basamağında hoşgeldin diye karşıladı.
Ömer : Hoşbuldum dedi.
(heyecanlı bir ses tonuyla)
Çok güzel görünüyorsun.
Seher : (Tebessüm ederek)
Normalde güzel değilmiyim?
Ömer : Her zaman güzelsin ama bugün daha başka bir güzellik var üstünde.
Seher :Teşekkür ederim çıkalım mı artık.
Ömer : Tabi çıkalım epey geç kaldık zaten..
(kapıdan çıktılar ve ömerin eski model spor aracına bindiler)
Arabada uzun süreli bir suskunluktan sonra seher ilk konuşmayı yaptı.
Seher : Nereye gidiyoruz ?
Ömer : Bunun sürpriz olmasını tercih ederim.
Seher : Peki. Konuşacağın konu neydi ?
Ömer : Buda başka bir sürpriz .
Sonunda istedikleri yere vardılar. istanbulun eşsiz manzarasını göz önünde tutan çok hoş bir yerdi.Bir tarafında yıldızlı sema, bir tarafında denize vuran nadir ay ışığı manzarası o gece herşey özel olmalıydı. Aslında ömer yapılacak şeyleri sabahtan ayarlamıştı.Gidecekleri restorantta herşey dizayn edilmiş bir şekilde özel olarak ayrılan bahçe masasında başbaşa bir yemek yiyeceklerdi.
Keman gibi rutin olarak yapılacak şeyleride düşündü ancak bunların onun için basit kaçacağını biliyordu. Ayrıca farklı bir şeyler yapmak istiyordu.Onu etkileyecek türden bir şey, gece uzun uzadıya devam ediyordu.Konuşmayı bir türlü istediği noktaya getiremeyen ömer koyu sohbetlerini bölerek kadeh kaldırdı. İkimizin şerefine dedi. İçkinin de verdiği cesaretle ve aşkın diye ekledi.
Seher : (şaşkın bir bakış attı)
Aşkın şerefi kadehle ölçülmez içtiğimiz ayrı gitmesin kafidir. Ayrıca benimle önemli bir şey konuşacağını söyledin. Anlatmak istediğin nedir ?
Ömer : Çocukluğumuzdan beri yanında hep bu heyecanı yaşıyorum. Boğuluyorum sel mavisi gözlerinde ve susuyor içimdeki azgın dalgalar.
Ey aşk diyorum nelere kadirsin.
Seher : Daha açık konuşur musun ? gerçekten hiç bir şey anlayamadım.
Ömer : daha açık....
Benim sana karşı özlemim var hemde aşk kokulu sesini duysam kulaklarım senden başka herkese sağır oluyor. Adını zikretsem kalbim bir daha söyle dercesine çırpınıyor. Kokunu çeksem sanki mevsim bahar oluyor. Daha açık ne derim bilemiyorum seher..
ben seni seviyorum..
Seher : Ne diyeceğimi bilemiyorum. Üzgünüm arkadaştan öteye hiç bir hissiyat yok içimde sana karşı.
Ömer :-Kalkalım mı?
(gözlerinde hafif bir hüzün oluştu Sessiz kaldı konuyu kapatırcasına)
Seher : Evet kalkalım...
Ömer : (garsonu çağırdı)
Hazırladığınız herşeyi iptal edin. Ayrıca hesabı getirebilirmisiniz ?
(Garson kafasıyla onaylayarak hesabı getirdi ve hesabı ödeyip kalktılar.)
Seheri eve bıraktı yol boyunca tek bir kelime etmedi ikiside ömerin korktuğu şey başına geliyordu.
Seherle arası açılacaktı, belkide zamana ihtiyaçları vardı bilemiyordu. Eve varınca hemen kendini yatağa attı.Gecenin sessizliğine rağmen sabaha kadar uyuyamadı bir türlü, yaşadıklarının etkisi ve yaptıkları konuşmalar aklından çıkmıyor seherin söyledikleri kafasının içinde yankılanıp duruyordu.
