Snow White and Her Bloody Diary

#Apple9

Dedicated to the prettiest cover maker that I have ever met jhe_apolinario😊👍👍

“What the hell Snow?” its more than a statement than a question, it was Summer who said.

“Its not my fault guys, its grandpa’s decision, he is the one who put us in here, actually in my 2 years of existence here at the ASDAM University, walang ganitong nanyari? I don’t know bakit ganito ang naging desisyon ni Mother Athena” pagpapaliwanag ko sa kanila.

“So what? We will gonna go with the flow with this Death Row thing?” sabi naman ni Autumn

“I don’t know, maybe we should call grandpa about this” sagot ko naman sa kanila. Mukha naman sumang-ayon sila sa sinabi ko kasi nanahimik na lang ang mga ito. Nandito kami ngayon sa may malawak na field ng University nakaupo kaming dalawa ni Rain sa may Bench habang sina Autumn at Summer naman ay nasa ilalim naming sa may halaman, hindi naman kasi mainit dahil dito naman kami pumwesto sa may ilalim ng malaking puno. Ilang pagmumuni-muni naming ay may isang babaeng tumatakbo papunta saaming direksyon, isa sa mga kaklase naming lalaki.

“Snow, pinapapunta tayong lahat ni Sir Akashi sa loob ng classroom” saad nito, tumango naman ako bilang pagsang-ayon. Ilang minute lang ay nawala na kaagad ang kaklase ko.

Tumayo na kami at naglakad papunta sa classroom, habang naglalakad naman kami ay nadadaanan namin ang classroom ng mga Heirs, nang mapadaan na kami ay sumulyap ako sa classroom. Nakita kong tumigil sa pagsasalita ang Prof nila at lahat naman ng mga mata ng mga Heirs ay nasa saamin, okay naman sana na tumingin sila saamin pero puti yung mata nila eh! Yung para bang kakainin nila kami ng buhay?

Nung lumampas kami sa room nila ay doon nanaman nagsalita si Summer.
“WOOH!! What was that?”

“I don’t know, but if there’s something will happen, I don’t like it”

Nandito na kami sa classroom at nakaupo na ang lahat at hinihintay ang sasabihin ni Sir. Tumikhim muna si Sir bago nagsalita.

“Death Row is about a Game of being alive or being slay, since you are the star section of the Assassins Org. the Administrators decided that all section 1 will join the Death Row. There will be 3 groups in the game since they want the stars sections only. So better ready yourselves best Assassins and Reapers, because your going to kill, to live” sabi ni Sir at diretsong lumabas sa classroom, napangiti ako sa inakto ni Sir, he is one of the people that hide his feelings. Alam kong, he cares for us nasasaktan sya sa mga desisyon ng mga administrators. Its unfair that we only the stars sections ang magpapatayan. Huminga ako ng malalim, wala kaming magagawa. Walang gumagalaw saamin ngayon, parang walang tao sa room na ito dahil sa katahimikan. Its now time that I need to act as President.

“What’s with the silence and tensions guys? Were Assassins right? We don’t need to fear those other Org. we’ve been called the ‘BEST’ among all of the best Assassins and Reapers, just keep calm as we always act” I playfully said which I think it really worked, the tension was lighten.

Lahat sila tumayo, at dahil Assassins at Reapers hindi masyado uso saamin ang dumaan sa pinto, ang iba ay nagsilaho agad na sa bintana dumaan. Ang tanging naiwan ay si Dazed at Nashly at ang tatlo kong pinsan.

“Nice words of wisdom” nakangising saad ni Dazed

“Don’t think about it” sagot ko naman sa kanya “C’mon its already time to go home” tumayo naman agad sila, unlike sa iba naming kaklase ay dumaan kaming anim sa pinto. Paglabas naming ay bumungad ang tahimik na Hallway. Huminto ako dahil sa kakaibang temperature.

“Do you feel something special?” tanong ni Nashly, oh! Insert the sarcasm in her voice. I know that everybody feel it. Naglakad na kami, tanging ang takong ng hills namin ang maririnig. Nauuna ako habang nasa likuran naman si Dazed at Summer. Nang madadaanan namin ang field ay ni isang estudyante ay wala rito na ikinapagtaka naming, dahil sa mga ganitong oras ay may naiiwan pang mga students dito.

“I don’t like it” Rain said coldly na nagpadagdag pa sa malamig na nararamdaman namin.

“Rain kahit naman ngayon lang, stop being cold kasi dumadagdag ito sa temperature eh!” reklamo ni Summer

“So what will you expect me to do? Throw some jokes?” sarkastikong sagot ni Rain.

“Stop it” saway ko sa kanila. Tumigil naman ang mga ito, naglakad na kami papunta sa Main gate, pero walang gate na bumungad saamin kundi ang mataas na pader na halatang bago palang semento ito at sa itaas nito ay may mga CCTV.

“Wag nyong sabihin…” naputol ang sasabihin ni Nashly nang may isang lalaking tumatakbo papunta sa direksyon naming kaya napatingin kami doon. Bakas sa mukha ng lalaki ang takot dahil sa pawis na pawis, hindi nya naramdaman ang presensya namin dahil siguro sa sobrang kaba kaya nakabangga niya si Dazed, pero talaga sigurong malakas si Dazed kaya natumba ang lalaki at laking gulat ng makita kami.

Base sa kanyang suot isa syang Gangster, one of the WEAKLING Gangsters. Mabilis itong tumayo at umaatras palayo saamin, nang tatakbo ito sa kabilang Building ay bigla itong napaluhod, napawak siya doon. May isang Madreng lumabas sa pinanggalingan kanina ng Gangster na ito at may hawak na baril. Doon ko na na buo ang pangyayari kung bakit gulat na gulat ang lalaki. Itinutok ng Madre ang baril sa sentido ng lalaki. Wala nang nagawa ang lalaki at umiyak na lamang.

“Sorry my dear student, you need to rest” at kinasa ang baril at walang pasumbaling ipinutok sa lalaki. Natumba ang lalaki na umaagos ang dugo sa ulo nito. Walang kumibo saamin, itinago ng Madre ang kanyang baril sa kanyang suot. Binalingan naman nya kami ng tingin at ngumisi saamin.

“Assassins come, the Game will start” saad nito “Join us the countdown”

“Mother Athena”

.
.
.
.
.
.
.
Itutuloy