LÂZ KIZI -Bahar Serisi -1-

-8-

Hepinize iyi okumalar...
****
Demir Erguvan-
Başımdaki ağrıyla gözlerimi açtım.Kaza yapmıştık ve araç hurda halindeydi.Başımı yavaşça direksiyondan kaldırdım ve Elif'e doğru baktım.Yüzü ve kolu kan içindeydi.Elifin yüzünü yavaşça ellerimin arasına aldım.Nabzının attığını görüp derin bir nefes aldıktan sonra cebimdeki telefonu çıkarttım ve ambulansı aradım.Bu sırada Elif'ten inleme sesi gelirken hızlıca elini tuttum.Elif yavaşça gözlerini açtıktan sonra önce bana baktı.
"Elif iyi misin?"
"Başım çok ağrıyor"
"Tamam ambulansı aradım,gelicek sık biraz dişini."
Elif derin derin nefes alırken birden elimi sıkıca sıktı ve bağırmaya başladı.
"Demir karnımda cam var!"
Elif'in karnına baktığımda büyük bir cam parçasının olduğunu gördüm.Elif daha şiddetli ağlamaya devam ederken yüzünü tekrar ellerimin arasına aldım ve konuşmaya başladım.
"Şş Elif bana bak,yavaşça derin derin nefes al."
"Canım çok acıyor,lütfen çıkart şunu."
Elif'in elini bıraktıktan sonra arabadan indim.Daha donra Elif'in tarafına geldim ve kapıyı açtım.
"Haraket etme tamam mı?"
"Hareket edemiyorum zaten!
"Laz Kızı bana bak! İyi olucaksın tamam mı"
"Çıkartsana şunu Demir!Dayanamıyorum."
Elif'in daha çok ağlaması ve şuan da canının yanması benim yüzümdendi.Ve şuan bunun yarattığı endişeyle ne yapacağımı bilmiyordum.Bu sırada Elif'in camı çekmeye çalışmasıyla elini tuttum ve camdan uzaklaştırdım.
"Sakın dokunma Elif.Sadece derin derin nefes al tamam mı."
"Nefes falan alamıyorum!Canım acıyor anlamıyor musun?Çıkart şunu yalvarırım."
"Şuan o camı ordan çıkartamam ama canının acımasını hafife indirebilirim.Ama bana yardımcı ol.Tamam mı?"
"Tamam."
"Güzel..Şimdi seni kucağıma alacağım.Çünkü arabada durmamız tehlikeli olabilir"
"Tamam."
Elif yavaş hareketlerle kollarını boynuma doladıktan sonra karnındaki cama dikkat ederek kucağıma aldım.Arabadan biraz uzaklaştıktan sonra Elif'i yavaşça çimenliğe koydum.Bende çimenliğe oturduktan sonra Elif'in başını dizime koydum ve elini tuttum.
"İyi misin?"
"Artık hissedemiyorum,sanki karnım uyuşmuş gibi.Bir de uykum geldi."
"Elif sakın!Gözlerini sakın kapatma..Şarkı söylememi ister misin? Ya da beraber söyleyelim.Ama sakın uyuma."
"Tamam,ama ben söylemesem konuştukça daha çok yoruluyorum."
"Tamam..Ne söylememi istersin?"
"Bilmiyorum.İstediğini söyle,benim için fark etmez."
"Peki."

Durdu zamanım bir şey diyemedim
Gitmek istedin ve gittin
Aynı gökyüzünde, ayrıydı güneşin
Söyle bari, iyi misin?
Burası soğuk, soğuk odalar
Yoksun neye yarar örtünsem kat kat yorganlar aman
Soğuk, soğuk olanlar
Vurdum dibe kadar halimden yalnız uyuyanlar anlar...
*****
Elif Asi Yılmaz-
Demir'in sesi huzur verirken gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım.Karnımdaki acıyı artık hissetmiyordum.Bu iyi birşey miydi yoksa kötü birşey miydi bilmiyordum ama en azından artık daha rahat nefes alabiliyordum.Demir şarkının son sözlerini söylerken bende içimden ona eşlik ettim.O sırada bileğimde hissettiğim boşlukla hızla doğruldum bu sırada karnıma giren sancıyla inledim.Acı tekrardan kendini gösterirken Demir endişeli bir ifadeyle bana bakmaya başladı.Gözlerimden tekrar yaşlar akmaya başlarken Demir'in elini sıktım.
"Elif iyi misin?"
"Karnım..Çok acıyor Demir.."
"Tamam uzan,derin derin nefes al."
"Demir bilekliğim yok.Arabaya bindiğimde bileğimdeydi ama şimdi yok.O bilelik benim için çok önemli"
"Tamam ben arabaya bakıyorum.Sen uzan."
Demir hızlı adımlarla arabaya doğru ilerlerken bende sırtımı arkamda ağaca yasladım.Beyaz gömleğim kan içinde kalmıştı.Pantolonumun diz kısmında ise yırtıklar vardı.Kollarım da ise ufak tefek çizikler vardı.Şu karnımdaki cam parçasını saymazsak yine de ucuz atlatmıştım.Gözlerimi artık açık tutamıyordum ve üşüyordum.Sanırım herşey buraya kadardı,benim hikayemde burda bitmişti.Demir'in yaklaşan sesi bana uğultu gibi gelirken daha fazla kendimi tutamadım ve karanlığa teslim oldum.
Demir Erguvan-
Elif'i bırakmak içime sinmese de istediğini yapmalıydım.Arabaya geldikten sonra Elif'in tarafına ilerledim ve arabanın içini aramaya başladım.Ne olur ne olmaz diye torpidodaki Elif'in eşyalarını aldım ve bilekliği aramaya devam ettim.Uzun uğraşlar sonucu elime gelen bileklikle gülümsedim ve eşyalarla birlikte Elif'in yanına doğru ilerlemeye başladım.İçimi hiç istemediğim bir huzursuzluk kaplamıştı ve giderek büyüyordu.Adımlarımı hızlandırdım ve Elif'in yanına geldim.Gördüğüm manzarayla içindeki sıkıntı kat kat artarken eşyaları kenara attım ve Elif'i kollarımın arasına aldım.Elimi hızla şah damarına götürürken artık gözlerimden akan yaşlara mani olamıyordum.Nabzı atmıyordu.Yavaş bir biçimde Elif'i çimlere yatırdıktan sonra kalp masajı yapmaya başladım.Bu kaza benim yüzümden olmuştu.Ve eğer onu kaybedersem bunun altından kalkamayacağımı iyi biliyordum.Ben kalp masajı yapmaya devam ederken duyduğum siren sesiyle yola baktım.Ambulans çok şükür gelmişti ama Elif'in kalbi hala atmıyordu o yüzden hızlıca kalp masajına devam ettim.Bu sırada Elif'in nabzını tekrardan hissederken derin bir nefes aldım.O sırada sağlık görevlileri Elif'i sedyeye koyarken bende durumu onlara bildirdim ve ambulansa bindik.Görevli doktor Elif'in gömleğini karnına kadar açtı.Cam bayağı derinde gözüküyordu ve yarasının enfeksiyon kapma ihtimali oldukça yüksekti.O sırada cebimde titreyen telefonu elime aldım.Babam arıyordu.Şimdi ne diyecektim ki? Benim saçma sapan sinir krizinden dolayı kaza geçirdiğimizi mi?Bu sinir krizlerim yüzünden herkese zarar vermiştim.Ama en çok vicdana azabı duyduğum kişi Elif'ti sanırım..Israrla çalmaya devam eden telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.
"Demir nerdesiniz siz!Sabahtan beri herkes sizi arıyor.Elif'i de kolundan tuttuğun gibi çıkartmışsın restauranttan.Ne oluyor-"
"Baba biz kaza geçirdik.Elif iyi değil.Şuan hastaneye gidiyoruz,sen en iyi doktorları ayarlasan olur mu?"
"Oğlum ne kazası!Ne diyorsun sen"
"Baba daha fazla konuşacak halim yok.Sen dediklerimi yapar mısın?"
"Tamam oğlum"
Telefonu kapattıktan sonra cebime koydum ve Elif'in elini tutmaya devam ettim.Elif'e benim yüzümden birşey olmayacaktı.Buna asla izin veremezdim..
*****
Furkan Aras-
Melisa odada uyurken bende kafeteryada oturmuş kahvemi içiyordum.O sırada cebimdeki aletin ötmesiyle kahvemi yarıda bıraktım ve acile koştum.Ambulans'ın kapıları açılırken bende sağlık görevlisinden durumu öğrenmeye çalıştım.O sırada ambulanstan inen Demir'le affalladım.Başı kan içindeydi ama onun umrunda değildi ve telaşla sedyedeki kıza baakıyordu.Kızın durumu ise pek iç açıcı değildi.Oldukça kan kaybetmişti ve karnındaki cam parçası bayağı bir derinde gözüküyordu.Selim hocadan kısaca durumu öğrendikten sonra ameliyat için hazırlandım.Bugün oldukça maratonlu bir gün olucaktı anlaşılan.Ameliyat kıyafetlerimi hızlıca giydikten sonra ameliyathaneye doğru ilerledim.O sırada beni durduran Demir'le kaşlarımı çattım.Yüzü çok endişeliydi.En son annesi ameliyatta iken böyle endişeliydi.
"Furkan..Normalda yüzüne bile bakmak istemiyorum ama o içerde yatan kız benim nişanlım.Ve eğer ona benim yüzümden birşey olursa ben yaşayamam.Onun için elinden gelenin en iyisini yap..Lütfen."
"Merak etme.Elimden geleni yapacağım.Sende o sırada kafana pansuman yaptır.Birde seninle uğraşmayalım."
Demir'i hızlıca arkamda bıraktıktan sonra ameliyathaneye girdim.Ellerimi yıkadıktan sonra Selim hocanın yanına ilerledim ve hızlıca ameliyata başladık.
****
Demir Erguvan-
Tam 3 saat olmuştu.Hemşire dışında giren ya da çıkan hiç kimse yoktu ve artık çıldırmak üzereydim.Babam yanında Elif'in ablasını getirmişti ve o da ameliyata girmişti.Bende o sırada kafama pansuman yaptırmıştım,ve şimdi Elif'in ameliyattan çıkmasını bekliyordum.Artık sinirlerim gerilirken kendime gakim olamadım ve duvara sert bir yumruk attım.Babam hızla oturduğu yerden yanıma gelirken kolumdan tuttu ve sarıldı.Gözyaşlarım akmak üzereyken kendimi tuttum.En son annem öldüğünde babamın yanında ağlamıştım.Ondan sonra da bir daha ağlamamaya söz vermiştim.Ama Laz Kızı sözümü bozmuştu..Bu sırada ameliyat kapısının açılmasıyla babamdan ayrıldım ve Furkan'ın yanına doğru ilerledim.
"Nişanlının durumu iyi..Ama cam parçası yumurtalıklarına zarar vermiş olabilir.Ben kadın doğum uzmanıyla konuşacağım.Bu arada bacağındaki ödem ciddi zarar vermiş olabilir,Elif uyandıktan sonra tetkikleri yapacağız..Ayrıca kan kaybettiğinden dolayı kan aktarımı yapacağız.Kan bankasını aradım,1-2 saate gelir.."
"Teşekkürler."
"Önemli değil..Ama bundan sonra sinir krizi geçirdiğinde insanlardan uzak dur.Elif kıl payı kurtulmuş olabilir ama başka birinde bu şans olmayabilir.Ve bu sefer vicdan azabı çeken yine sen olursun..Sakın unutma Demir Erguvan."
****
Bölüm sonu..
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum..