အင္မတန္႕အင္မတန္ နီးစပ္ေနပါလ်က္နဲ႕
ေမာ္ဖူးခြင့္မရွိတဲ႕ ..
ကိုကို႔ အျပံဳးတစ္ခက္ အတြက္ ..
ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ဆံုးရႈံးဖို႕ လိုမလဲ ...
ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ေပးအပ္ဖို႔ လိုမလဲ .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
လ်စ္လ်ဴျပဳတတ္ေသာ ဘုရားသခင္..
ဘာဆိုဘာမွ မရရွိခဲ့ဖူးေသာ
အညတရကြ်န္ေတာ့္အေပၚ တစ္ျကိမ္တစ္ခါမွ်
သနားေတာ္မူပါ ..
သနားေတာ္မူပါ ..
သနားေတာ္မူပါ.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
" Good Morning .. "
" Bad Morning .. "
ေတာ္ေတာ္ေလးကို တက္ျကြလန္းဆန္းေနတဲ႕ Park Chan မ်က္နွာေတာင္ ေက်ာင္းစေရာက္ပါျပီ ဆိုကတည္း မႈန္ကုတ္မိႈင္ေတြေနတဲ႕ JongDae ေျကာင့္ ဆက္ပဲ လန္းဆန္းရေတာ့မလို .. သူနဲ႕အတူတူပဲ အေမွာင္ခ်ထားရေတာ့မလို တို႔လို႕တန္းလန္း ..
" ဘာလဲ .. Ximin Hyung နဲ႕
အဆင္မေျပ ျဖစ္လာျပန္တာလား.. "" မဟုတ္ပါဘူး .. ဒီအတိုင္း .. "
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနာက္ကိ်စြာပဲ .. မ်က္စိေရွ႕က စာအုပ္ေတြကို ဟိုဆြဲလွန္ သည္ဆြဲလွန္လုပ္ေတာ့ .. ေဘးနားက Chan က ဆရာျကီးဒီဇိုင္းနဲ႕ ေခါင္းတရမ္းရမ္း ..
" ဒီအတိုင္း ဆိုကတည္းက ..
မင္း တစ္ခုခုျဖစ္လာျပီ.."" နားျငီးတယ္ .. Chan ရာ ..
ငါ တကယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဒီအတိုင္း စာေမးပြဲအတြက္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားေနလို႔ ဟုတ္ျပီလား .."မနက္ကတည္းက အဆင္မေျပေသာ ကိစၥအရပ္ရပ္ေတြအျပင္ အခုေက်ာင္းအလာလည္း ေကြ႕လာတဲ႕ကားကို အျမန္ေရွာင္လိုက္ရင္း စက္ဘီးပါ လဲခဲ့ေသးတာမို႕
ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ခ်လိုက္ရင္း.. မတြက္ရေသးတဲ႕ maths ပုစာၦေတြ တြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္အထိ .. လြယ္အိတ္ထဲကေန စာအုပ္ထုတ္္ဖို႕ သတိမရေလေသာ Chanyeol ..
" ေနဦး ! ဒီစာအုပ္ျကီး ပိတ္ထားစမ္းပါ .. ျကည့္ ..
ငါ မင္းကို ေရာင္းစရာရွိတယ္ .. "