အတင္းအက်ပ္... နႈတ္ဆက္မႈမ်ားအၾကား..
ေ႐ႊရင္ခ်င့္မွ ... လြမ္းခ်င္းတို႔အား ..
မရပ္မနား... တဖြဖြေႁခြ၍...
ကိုကို မၾကားပါေစနဲ႔...
ကိုကို မၾကားပါေစနဲ႔ ........................................
" Dae .. ကိုကို မလုပ္ေပးနိုင္ဘူး.. "
တင္းမာကာ ေအးစက္ေနတဲ့ ကိုကို႔ မ်က္နွာရဲ႕ အနားသတ္ဟာ သိပ္ကို အခ်ိဳးညီစြာ
ေျပဆင္းသြားတာနဲ႔အညီ .. ခပ္ပါးပါး နီေထြးေထြးႏႈတ္ခမ္းလႊာဟာ .. သိပ္ကို ကဗ်ာဆန္စြာ..
ဖြင့္ခ်ည္ .. ဟခ်ည္.." ဘာမ်ားခက္ခဲေနသလဲ .. ကိုကို ..
တကယ္ဆို .. ကိုကို႔ဘက္က လတ္မွတ္ေလးတစ္ခ်က္ပဲ ထိုးဖို႔လိုတာကိုပဲ .. "မ်က္လံုးအၾကည့္ကို ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ခ်ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ ခပ္ႏုႏု စာ႐ြက္ေလးဆီကို ပို႔လိုက္ရင္း.. ေျပာမိေလေတာ့ ..
ရိပ္ခနဲ ျမင္လုိက္ရတဲ့ ကိုကို႔လက္သီးဆုတ္ေလးဟာ.. ေဘာပင္ကို က်ိဳးထြက္သြားေတာ့မတပ္ အတင္းကို ဖိညစ္ထားေလသတဲ့ ..." Dae .. မင္းေျပာရက္တယ္ေနာ္ ..
ဘာမ်ားခက္ခဲသလဲတဲ့ ဟုတ္လား .. မင္းစိတ္ထဲ ကိုကို႔တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးက ကစားစရာ လို႔ ထင္ေနသလား .. ဟင္! .. ကိုကို႔ ကို ေျပာစမ္း .. Dae .. "နီရဲကာ .. ညိဳ႕တက္လာေသာ ကိုကို႔မ်က္၀န္းသည္ တျဖည္းျဖည္း ေဖ်ာ့သထက္ ေဖ်ာ့လာသည္ ..
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ .. ထိုေဖ်ာ့ေတာ့မႈကိုသာ ..
အဆံုးအစြန္ထိ ေငးေမာၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည္္..." မင္း ကြာရွင္းခ်င္တိုင္း ကိုကိုက မင္းကို ကြာရွင္းေပးမယ္ထင္ေနလားလို႔ .. ေျပာစမ္း .. Dae .. "
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ကိုကို႔ ၏ ခပ္တင္းတင္း
ဖိညစ္္မႈေအာက္တြင္ .. ကိုကု႔ိ လက္ထဲက ေဘာပင္ေလးသည္ တင္းမာမႈကို မခံနိုင္ေတာ့စြာ ..
ေဖ်ာက္ခနဲ .. က်ိဳးသြားေလေတာ့သည္ ..