Adsız Bölüm 4

44 7 1
                                    


Selamun Aleyküm Arkadaşlar yeni bölüm ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz ....

                                      * HASTALIK*

Sesin sahibi yeşil gözlü çocuktu.Sanırım adı Meteydi. Kolumu tutan şahıs yani eski sevgilim ona alay ile baktı. "Bırakmaz isem neyaparsın Mete . Mete  nin adını nerden biliyordu acaba şuan bunun yeri deşildi . Mete bize doğru  yürüyüp eski sevgilim olan  Abdullah ın yakasından tutup  yumruk attı . Aşzımdan bağırma sesi çıktı . Mete ona orta parmağını sallayıp " Bir daha seni bu kızın yanında görür isem öldürürüm , " diye tehdit etti . Ardından benim kolumdan tutup oradan uzaklaştırdı . İyimisin Yüsra o sana bir şey yaptımı , diye sordu . Hayır birşey yapmadı . Bu arada çok teşekür ederim yardım ettiğin için ,diye  teşekür ettim . Rica ederim . Bu arada sana yaklaşmaya kalkar ise bana söyle . Çok sevinmiştim ,beni korumasından dolayı . Yüzümde oluşan gülümseme ile bir yere oturup karşımızda bulunan ağaçlara bakmaya başladık . Neden bilmiyorum ama kendimi ona çok yakın hissediyordum . Bana doğru dönmeye başladığında bende ona döndüm . Ardından gülmeye başladı . "Neoldu , neden gülüyorsun , diye sordum .  "Hani şu çocuk varya , sanırım senin sevgili... " hemen sözünü kestim . "o benim sevgilim değil . Geçmişte olan bir kişi , benim için o bir Hiççç " . Anladım diye başını salladı . Eeee  niye güldüğünü anlatmıycakmısın , diye sordum . Gülümsedi . " Abdullah ın şuan ki halini çok merak ediyorum . Sinirden kuduz köpeklere dönüşmüştür ,  " bende gülmeye başladım . Evet bende onun şimd,k, halini merak ediyordum . Biraz daha manzaraya baktıktan sonra  saatte baktım . "Şey benim gitmem lazım , yarın görüşürüz " diyip  oradan ayrıldım . Arkama baktığımda arkamdan bana bakıyordu , ona baktığımı görünce  gülümsedi  . Bende ona  gülümsedim . "Şey sen eve gitmeyecek misin , hani havalar soğuk ya ondan dedim . " Gideceğim , şey seninle gelmemi istermisin . O çocuk seni gördüğünde sana birşey yapmasın diye.   " Benim ile gelmesini çok istiyordum . Olur diye kafamı salladım . Yanıma gelince bizim eve doğru yürümeye başladık . Soğuktu  bana , hemde fazlasıyla . Ellerimi cebime koyup iyice büzüştüm . "Soğuk mu sana ,diye sordu . "  "Imm şey biraz soğuk  yani   evet soğuk , diye cevapladım onu . Üzerindeki montunu çıkarıp omuzlarıma koydu . Şaşkınlık içinde ona  bakıyordum. "mme -mete  sana soğuk olacak şimdi ." Montu çıkaracağım sırada bana engel oldu . "Hayır Yüsra bana soğuk değil , hem benim üstümdeke yeterince elbise var  artık mont sende kalsın . " Minnet içinde ona baktım. Gözlerinin yeşiliğinde kayboldum. O an içimden birşey koptu . Çok güzel bakıyordu. Duygulu bir biçimde . Çok gizemliydi. Yürümeye başladık . Bizim evin önüne gelince " yarın görüşürüz " diyip benden ayrıldı. Malum mahallede bizi böyle göörenler yanlış anlayacaktı. Eve geldimde onun montunu gelişi güzel çıkarıp dolaba astım . Kokusunu içime çektiğimde çikolata kahvesi kokuyordu. Üzerimdekileri çıkarıp kıyafetletrimi giydim . Bugün çok mutluydum . Canım ablam Sibel gelecekti bugün . Hemen aşağı indim . Annemler oturmuş televizyon izliyorlardı . Onlara  bugün böbrek hastası olduğumu söyleyecektim . Benim içeri girdiğimi anladıklarında bakışları bana kaydı. Konuşmaya başladım , "Anne ben size birşey söyleyecektim ." Annem ve babam bana meraklı gözler ile bakıyordu. "İki gün önce hastaneye gittim. Yine sancılarım vardı. Test falan yaptılar. Dün yine gittim. Doktor benim tek böbrekli olduğumu söyledi , sözümü bitirdiğimde annem hemen yanıma gelip oturdu . "Kızım peki şuan iyimisin , nasıl tedavi olacaksın . Hadi söylesene kızım " diye sorularını arka arkaya sıraladı . "Anne  bir sakin ol lütfen . Şuan sancılarım var . Tedaviyde makinelere gircem test falan yapılacak işte. Annem hemen bana sarıldı ." kızım güzel kızım , bu tedavi sürecinde hep yanında olacağız. Bugüne kadar hiç yanında olamadık ama bugünden sonra hep yanında olacağız .Tamam mı kızım , anneme daha sıkı bir şekşlde sarıldım . Ondan ayrıldığımda babama sarıldım  ayrıldık . Ablam ve abimde içeri girdiğinde hemen ablama sarıldım . Dur kızım benimi boğacaksın  diye sitem etti , bana ablam . Ondan ayrıldıktan sonra oturduk . Ablama ve abime anlattıktan sonra onlarda beni hiçbir zaman yanlız bırakmayacağını söylediler . Çok sevinmiştim belki bugün bu kadar olur. ama en azından biraz sevgi gördüm.  Sen yeşil gözlü çocuk , neyaptın bana bilmiyorum ama her saat daha çok bağlanıyordum sana . Büyümü yaptın Çikolata kahve kokulu  çocuk ... 

Bölüm bitti... 

Evet bölüm  ile ilgili ne düşünüyorsunuz , Beğendiniz mi ...... VESSELAM  

ımamhatıplımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin