ımamhatıplım

10. Bölüm

                                                       Evet yeni bölüm geldi...

   " Beklemek Züleyha'ya yakışır,
Gelmek ise Yusuf olabilene.... "

Birden uyandım kendime gelince olanlar aklıma geldi. Kızlar ile konuşurken hemşire gelip iğne yapmıştı, uyutmuşlardı. Uyandığımda ise kimse yoktu, sadece içimden ağlamak geliyordu acılarım geçecekmişcesine  kimsenin olmadığı bir yerde olmak istiyorum. Rabbim için sabretmem lazımdı. Biraz kitap okuduktan sonra birden kapı açıldı, metenin gelmesi ile biraz tedirgin oldum. İçimde korku vardı vereceği cevaplardan tedirgin oluyorum. Gelip sessizce yanıma oturdu.
_ Nasılsın yüsra ?diye sordu Mete.
_  Hamd olsun sen?
_ İyiyim çok şükür.
_Mete bişey soracağım?
_ Buyur sor yüsra?
_ Beni uyutmadan önce bişey konuşmuştum cevabını öğrenmek istiyorum!
Mete konuşmaya başlayınca onu dinlemek için döndüm.
Yüsra dediklerini duymamış olayım, çünkü ben seni tek iyi günler için sevmedim, iyi gününde kötü gününde yanında olmak için elini bir ömür bırakmamak için.
Rabbimin rızası için sevdim, sen hasta oldun diye arkamı dönüp gitmemi bekliyodun.
Asla böyle bir şey olmayacak her daim yanında olacağım bunu unutma.
Bunları duyunca Rabbime bir kez daha şükrettim, iyiki karşıma onu çıkardı.Biraz dinlendikten sonra kapı açıldı içeri elinde yemek tepsisi ile bir adet Prensesim girdi. Onun olduğunu fark edince, ona sorduğum sorum aklıma geldi. Kafamı çevirip dışarıya baktım. Önüme gelip oturdu yemek yedirmeyi düşünüyordu galiba benim için süper olurdu fakat ya soruma tamam derse ya meteden farklı söylerse bu canımı yakacaktı.
_Evet Nuttelam yemek zamanı! diyen sibel'in sesiyle kendime geldim.
Yemeğimi sessizce yedirdi, metede olanları sessizce izliyordu. Ezan okununca, ezan duası ile meteye döndüm. Rabbime hamdu senalar olsun duamız bittikten sonra Namaz kılmak için mescitte gidiyordu Mete. Sibel ile yanlız kalmıştık ama yanımdan ayrılmıyordu nasıl benden uzak duracaktı, bilmiyorum ben bile dayanamazken.
_Sibel seninle bişey konuşmuştum ve cevabını duymak istiyorum?dememle Sibel bana döndü konuşmaya başladı.
_Benim tanıdığım yüsra Namazını kılar, kuranı'nı okur, Rabbine inanır, Rabbinin onu bırakmadığını herşeyi gördüğünü bildiğini bilir.Bu dünyanın imtihandsn ibaret olduğunu bilir ve asla Rabbinden ümidini kesmez. Rabbine inanan insan pes edermi hiç, inancını yitirirmi.
Birden susunca  konuşmasının bittiğini düşünmüştüm ama tekrar konuşmaya devam etti.
_ Şimdi senden  uzaklaşırım ama acın bitecekse Ailen ile aran düzelecekse, mutlu olacaksan. Eğer benim gitmem ile herşey düzelecekse gideyim.
_Ama değişecekmi yüsra?
Birşey diyemiyordum susmaktan başka.
_Olmayacaksa uzaklaşmanın yanlız kalmanın ne anlamı var, belkide beraber mutlu olacağız. Bir yol bulacağız Rabbimin izniyle İnşAllah.Yanlız kalmanın kimseye faydası yok.
_İyiki varsın Rabbime hamd olsun böyle bir Kardeşim var, biliyorum bende senden uzaklaşamam bu beni çok yıpratır canımı yakar ama senin üzülmeni istemiyordum diye öyle söyledim. Ben seni asla bırakmam biliyorum sende beni bırakmazsın.
Konuşmamız bittiğinde yanımda uzanmasını istedim o yanımda olunca herşeyi unutuyorum kendimi güvende hissediyorum. Sımsıkı sarıldım Rabbim iki dünyadada onu benden ayırmasın İnşAllah.
Ama bakalım bizi zor günler bekliyor mücadelemiz neolacak,Rabbimin izniyle ile İnşAllah atlatırım herşeyi.

Evet bölüm bitti....
Yorum ve votelerinizi bekliyorum....
Uzakta olsada hep yanımda olan beni asla yanlız bırakmayan destekçim olan PRENSESİM iyiki varsın....
VESSELAM