Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)

Prima Porta Nascosta

NINA

" Nina, anak, ayos ka lang ba?"

"P-po?" Wala sa loob na tanong ko sa ina. Naghahapunan kaming dalawa, at mamayang pagkatapos namin ay aalis ako para pumasok sa trabaho, im on my night shift at the restaurant. Natutulog narin ang 2 nakababatang pinsan dahil may exam pa ang mga ito bukas.

" Anak, may problema kaba? Isang linggo na kitang bapapansin na parang wala sa sarili mo, bukod pa sa naririnig kitang umuungol sa pagtulog, na para bang takot na takot ka"nakabalatay sa mukha nito ang matinding pag aalala.

Ang masamang nangyari saakin ng gabing iyon ay napapanaginipan ko,kahit pilit kong kinakalimutan,ngunit lagi ko nalamang natatagpuan ang sariling nagigising sa kalagitnaan ng pagtulog, sweating,breathing hard and scared.

Naguilty naman ako sa kaisipang binigyan kopa ito ng alalahanin.

"A-ayos lang po ako, medyo pagod lang po sa trabaho pero magingging maayos rin ako, wag na kayong mag-alala mama" nilakapan kopa iyon ng masayang ngiti, na hiniling ko sanay hindi maging ngiwi.

" sigurado kaba?kung pagod ka pala dapat wag kana munang magtrabaho at magpahinga na lamang, may mga gamot pa naman ako, kung yun ang inaalala mo"

"Mama, ayos lang po ako, wag nakayo mag-alala, hmm"

Alam kong gusto parin ng inang magtanong, pero kilala ako nito, at alam nito kung kailan hindi ko gustong pag usapan ang isang bagay, alam nito na kapag handa nako ay sasabihin ko ang bumabagabag saakin.

Halos mag iisang linggo na ang lumilipas mula ng ihatid ako ni Lucas, at magpahanggang ngayon ay hindi parin ito nagpaparamdam o nagpapakita saakin.

Kahit ayaw ko ay nakaramdam ako ng kirot sa puso sa kaisipang yon. Hindi ko rin mapagkakailang gusto ko syang makita at makasama muli, gusto kong marinig ang boses nya at makita ang mga mata nya.

Kahit mali at kahit natatakot ako muli sa pagkikita namin ay hindi ko mapigilang kasabikan ang kaisipang magkikita kami muli. Natatakot ako oo, sa kaalamang gusto nitong isiwalat ko ang lahat ng nangyari ng gabing iyon, mga alaalang dahilan ng masamang panaginip ko sa mga nakaraang araw.

Pero mas nananaig ang nais ng puso kong makita sya.

Hanggang ngayon ay hindi ko alam kung ano ba talaga itong nararamdaman ko. At katulad noon ay bumibilis ang tibok ng puso ko tuwing naiisip ko sya.

Napabuntong hininga ako.

"Ma,tapos napo akong kumain, pasok na ako sa trabaho" paalam ko sa kanya bago halikan ito sa noo at umalis.

------------------
NINA

Narinig ko ang pagtunog ng cp ko mula sa bag,at mula doon ay nakita ko ang pangalan ni Anton, or anthonette sa nais nitong itawag sakanya.

"Hello?"

"Hello, Nina, naitanong ko na yung address na hinahanap mo,sabi ko sayo familiar sakin yang lugar na yan, and mukhang iyon nga ang tinutukoy mo"

Bumilis ang tibok ng puso ko sa inpormasyong iyon.

Tinutukoy nya ang address na nakasulat sa papel na ibinigay saakin ni LARA hindi talaga indikado ang buong detalye ng taong hinahanap ko, pero may mga impormasyon doon na napagtagpitagpi ko, at nabuo ko ang address na ito, nung una ay nabigo ako ng ilang beses para mabuo ko ang tamang address, pero malakas ang kutob kong tama na ang mapupuntahan ko.

Pagkatapos na pagkatapos kasi akong ihatid ni Lucas ay inumpisahan ko naman ang paghahanap sa taong sinasabi ni LARA natutulong at propritekta saakin, I need to, dahil naniniwala akong napakaimportante ng pinapagawa nya saakin, ramdam ko iyon, bukod pa sa natatakot rin ako sa sariling kaligtasan at kaligtasan ng pamilya ko.